سکته هاي خاموش قلبي

«سکته خاموش» اصطلاحي است که پزشکان براي سکته قلبي در بيماران ديابتي به کار مي برند. لابد مي دانيد که سکته قلبي يکي از عوارض بيماري ديابت است.

رابطه ميان ديابت و قلب
 

ديابت يک عامل خطر مهم براي بيماري قلبي -عروقي به شمار مي رود. قلب يک فرد ديابتي، يک قلب آسيب پذير و در واقع يک کاسه ترک خورده است که هر لحظه ممکن است بشکند. هنوز هم شايع ترين علت مرگ در بيماران مبتلا به ديابت، سکته هاي قلبي است. دو عامل افزايش سن و فشار خون بالا، قلب را آسيب پذيرتر مي کنند. تصلب شرائين(سخت شدن رگ ها)، که نتيجه دو عامل فوق و در عين حال مسبب فشار خون است، از عوارض اصلي ديابت مي باشد. سکته هاي قلبي به نوبه خود ديابت را تشديد مي کنند و يک دور باطل، بين ديابت و سکته قلبي برقرار مي شود.

تفاوت سکته قلبي در افراد ديابتي
 

سکته قلبي در بيماران مبتلا به ديابت از نوع بدون درد است. «سکته قلبي خاموش»، گاهي به سرعت به نارسايي قلبي(بطن چپ)منجر مي شود و فرد بدون اينکه دردي احساس کند، مي ميرد. بنابراين اطرافيان بيمار تصور مي کنند قلب او سالم بوده و به علت ديگري فوت کرده است!پس در بيماران مبتلا به ديابت نبايد منتظر درد شديد قلب براي تشخيص سکته قلبي بود بلکه قلب اين بيماران هميشه بايد به طور منظم و دوره اي بررسي شود. يک بيمار ديابتي نوع 2 همواره در معرض سکته قلبي بدون درد است. اساسا درد، پديده خوبي است!زيرا بيمار را متوجه بيماري خود مي کند. درد موهبت است نه مصيبت!البته منظور اين نيست که ما دائما بايد درد بکشيم!منظور اين است که درد مانند زنگ خطر است و ما را خبر مي کند. ضمناً افراد مسن، اصولا از نظر احساس درد و يا تب و ساير واکنش ها ضعيف هستند و در ديابت، ضعيف تر.

عدم احساس درد در بيماران قلبي ديابتي
 

در بيماران ديابتي اعصاب خودکار قلب دچار اختلال مي شود. گرفتاري اعصاب خودکار مي تواند به ناتواني جنسي هم منجر شود که غيرقابل برگشت است. همچنين مي تواند در حرکات عادي مري و روده اختلال ايجاد کند و موجب اسهال هاي شديد و مقاوم شود. سکته قلبي بدون درد، عارضه مبهم گرفتاري اعصاب است.

راهکارهاي جلوگيري از عوار ض قلبي
 

عوامل خطر را بايد از بين برد. اين عوامل عبارتند از: چاقي، سيگار، پرفشاري خون، افزايش چربي بد خون و بي تحرکي. آرامش روحي و پرهيز از اضطراب ها و استرس ها نقش عمده اي در پيشگيري دارند. کنترل دقيق قند خون مهم ترين عاملي است که يک بيمار مبتلا به ديابت بايد هميشه آن را مدنظر داشته باشد؛ وگرنه چهره خشن اين بيماري نمايان مي شود. چهره خشن ديابت، يعني قطع پا و صندلي چرخدار؛ يعني سکته هاي قلبي مرگبار؛ يعني نابينايي، يعني ناتواني جنسي غيرقابل برگشت؛ يعني دستگاه دياليز و نارسايي مزمن کليه.

کاهش خطر سکته قلبي و نابينايي
 

بيش از 200ميليون نفر در جهان، به ديابت مبتلا هستند و تا سال2025اين رقم ممکن است از 400ميليون تجاوز کند. بيشتر اين بيماران يک زندگي عادي دارند و عمر طبيعي مي کنند.
اين افراد، افرادي منظم و منضبط هستند که قند خون خود را کنترل مي کنند، داروي خود را مرتب مصرف مي کنند، حداقل سالي يک بار، معاينه چشم مي شوند، وزن خود را در حد مطلوب نگه مي دارند و چاق نمي شوند، از ورزش کردن و پياده روي غفلت نمي کنند، فشارخون خود را به طور منظم تحت کنترل دارند، سيگار نمي کشند، از تغذيه غلط پرهيز مي کنند و بالاخره، حرص و جوش نمي خورند و استرس ها را حتي المقدور از خود دور مي کنند و لذا يک زندگي عادي و عمر طبيعي دارند. و از مواهب زندگي مثل ديگران لذت مي برند. اين است آن چهره ملايم و قابل قبول ديابت.
منبع: نشريه ي دنياي سلامت، شماره ي 53.
/ج