روياي بي پايان


 

نويسنده: بهزاد ميرمظفري




 
به يادماندني!، درتاريخ هنر تنها برخي آثار هستند که چنين خصوصيتي دارند و اگر همان طور که قبلاً گفتيم، بازي هاي رايانه اي، را «هنرهشتم» بدانيم، "Dissidia" مسلماً يکي از آثار به ياد ماندني اين هنر خواهد بود.
تفکر تلفيق شخصيت هاي چندين بازي مختلف با حضوري دربازه زماني 20 سال، آن هم در يک بازي مبارزه ايي، آن هم توسط کساني که تجربه ي چنداني دراين سبک ندارند، تفکري خطرناک و پرريسک بود. اما آن ها به اين رويا ايمان داشتند، رويايي که حقيقت شد! اين فانتزي به ياد ماندي، بي شک يکي از کامل ترين و بزرگ ترين آثار چند سال اخير است. اجازه ندهيد حجم کوچک بازي و ماهيت کنسول دستي بودن آن شما را گول بزند، اين بازي، هنوز نکات پنهان بسياري در کيسه خواهد داشت. ماجرا ها از آن جا آغاز مي شود که در جنگي بي پايان بين خوبي و بدي، بين هرج و مرج و هارموني، خداي جنگ و هرج و مرج Chaos و خداي صلح و آرامش Cosmos، خود را براي نبرد نهايي اماده مي کنند. براي اين مبارزه سرنوشت، جنگجوياني از دنياهاي مختلف احضار مي شوند تا در کنار خدايان بايستند. داستان بازي در کل خيلي هم پيچيده و مفصل نيست و حول محور روياها، آرزوها و دوستي بين شخصيت ها دور مي زند. اگر چه بخش داستاني ظاهراً تنها براي شخصيت هاي خوب وجود دارد، اما شخصيت هاي منفي نيز در همين بخش به حد کافي حضور دارند. همچنين با وجود مستقل بودن داستان بازي، اشاراتي به ماجراهاي شخصي افراد در مجموعه ي فاينال فانتزي نيز مي شود که براي کساني که آن آثار را تجربه کرده اند مي تواند بسيار جذاب و خاطره انگيز باشد. در نتيجه داستان بازي براي چنين اثري آن هم در سبک مبارزه ايي کافي و جالب است و تازه در انتها سورپرايزهاي جذابي نيز دارد.
اما قلب تپنده ي هر اثر مبارزه ايي، گيم پلي است و ديسيديا قلبي بسيار قدرتمند دارد. سبک مبارزه در اين بازي حالتي آزاد دارد و حرکت در مراحل بزرگ به راحتي انجام مي شود. خوشبختانه سازندگان برخلاف نسبت رايج در اين سبک از قرار دادن Power up ها و خرت و پرت ها رنگارنگ صرف نظر کرده اند تا اصالت مبارزات حفظ شود. تک تک مبارزين 23 گانه ي بازي سبکي کاملاً متفاوت و منحصر به فرد دارند، با تکنيک ها و نقاط ضعف و قدرت خاص خود، اما فراموش نکنيم که اين اثري ساخت Square Enix است و عناصر نقش آفريني را نمي توان در آن مشاهده نکرد.
هر شخصيت مانند يک بازي RPG درجه (level) دارد که حداکثر آن 100 است. به علاوه انواع بسيار بسيار وسيع و متنوعي سلاح و زره و لوازم جانبي وجود دارند که مي توانند کاملاً هر مبارزه را متحول کنند. همچنين شخصيت ها انواع مختلفي تکنيک ها و قابليت ها ي متعدد ياد مي گيرند که به ميل شما قابل شخصي سازي است. در زمان مبارزه، هر شخصيت دو پارامتر شجاعت و سامتي دارد. شجاعت و حمله هاي مربوط به آن بخشي اصلي هر مبارزه هستند.
حمله به سلامتي همواره به اندازه ي ميزان شجاعت شما از سلامتي حريف مي کاهد. شايد اين سيستم در ابتدا کمي پيچيده به نظر بيايد ولي به شما قول مي دهم در زمان دوتاسه مبارزه، کاملاً پيچ و خم آن براي شما آشکار مي شود. ضربات ويژه و بسيار نمايشي نيز در بازي وجود دارند تا حال و هواي سينمايي دنياي فاينال فنتزي نيز در کار وجود داشته باشد. اين برخوردهاي ديدني و جذاب در مراحلي بزرگ، تخريب ناپذير و زيبا اتفاق مي افتند با تنوعي بسيار در طراحي و حال و هوايي آشنا براي دوستداران مجموعه بازي هاي. FF اما آنچه اين اثر را به واقع به يادماندني مي کند، حجم مطالب و جزئيات آن است بازي شامل بخش بسيار مفصل داستان، آرکيد، مبارزات سريع و مبارزات پي در پي (کلوسنوم) است. هر کدام با جزئيات زياد و با قابليت صدها بار تکرار. قسمت آنلاين بازي نيز خود دنياي مجزا است. فقط مبارزه مطرح نيست بلکه بعد از هربار مبارزه با يک دوست، روح مبارزه جوي او در يک کارت به PSP شما منتقل مي شود که مي توانيد بعدها نيز به صورت آفلاين با او دست و پنجه نرم کنيد.
کند شدن جزئي سرعت مبارزات در حالت آنلاين هم قابل چشم پوشي است. بدون اغراق مي توان گفت اين بازي آن قدر جزئيات و قابليت هاي فراوان دارد که واقعاً نمي توان همه ي آن ها را در يک مطلب بيان کرد. و من شخصاً بعد از 200 ساعت بازي، هنوز در حيرتم که چگونه «ديسيديا» هر روز با نکته ايي تازه مرا سورپريز مي کند!
نکات و قابليت هايي مثل تقويم و پست الکتروني داخل بازي و قابليت ضبط و کارگرداني بسيار مفصل فيلم مبارزات، واقعاً منحصر به فرد هستند. همه ي اين نکات و مبارزات در يکي از بهترين گرافيک هاي PSP ديده مي شوند. مدل سازي بسيار زيباي شخصيت ها با بافت هايي زيبا و انيميشني فوق العاده، آن ها را فوق العاده باور پذير ساخته اند. مراحل بزرگ و بسيار متنوع بازي نيز بسيار ديدني هستند و تنوع و تخريب پذيري آن ها جداً مثال زدني است. در عين حال همه ي دوستان با افکت ها و جادوهاي فينال فنتزي آشنا هستند و خوب مي دانند که اسکور استاد تواناي جان بخشيدن به آن هاست.
PSP نيز اين بار هم نشان داد که در اجراي چنين افکت هاي ديدني، بسيار تواناست.
اين تصاوير ديدني با آهنگ هايي شنيدني نيز همراه هستند. تعداد آهنگ ها در اين اثر واقعاً جالب توجه است. به ازاي هر کدام از بازي ها ي مجموعه ي فينال فانتزي، 3 تا 5 آهنگ در بازي وجود دارد به علاوه ي چندين موسيقي اورجينال ويژه ي اين اثر. به اين ترتيب بيش از 50 آهنگ در بازي شنيده مي شود که چنين تنوعي حتي در آثار بزرگ کنسول هاي خانگي هم به ندرت ديده مي شود.
دوبله بازي نيز کاري قابل قبول و محکم است و با وجود داستاني خاص، صداگذاري جالب توجه و خوب کار شده است. به خصوص توجه شده تا از همان هنرمنداني که در بازي هاي اصلي استفاده شده، در اين کار نيز استفاده شود. حتي شخصيت هاي کلود و سفيروت نيز همان صداي مورد استفاده در Advent childern را دارند.
در نهايت در Dissidi: Final Fantasy اثر بسيار بزرگ و مفصل خواهيم ديد، با پرداختن به جزئيات واقعاً مثال زدني، يکي از ارزشهاي اصلي هر بازي، ماندگاري و حفظ جذابيت هاي خود در طول زمان است که اين اثر توانسته اين ارزش را با توانمندي عرضه کند. در حالي که Dissidia به معناي اختلاف نظر است، در مورد اين اثر مسلماً اختلاف نظري وجود ندارد که يکي از بهترين هاي PSP است.
منبع:نشريه بازي رايانه، شماره 33