نویسنده: عباس خامه یار

 
شهید مهندس محمدجواد تندگویان، بالاترین مقام كشوری جمهوری اسلامی ایران بود در دوران هشت ساله دفاع مقدس توسط عمّال بعثی صهیونیستی رژیم صدام به اسارت گرفته شد.
مرور زندگی و فعالیت های این وزیر نفت كابینه شهید محمدعلی رجایی كه درست چهل‌روز پس از آغاز جنگ تحمیلی اسیر شد، به خوبی حكایت مجاهدت ها و مظلومیت های یاران خمینی كبیر(ره) را بازنمایی می‌كند. مهندس تندگویان(كه مقام معظم رهبری به زیبایی تمام او را «شهید غریب» خوانده‌اند) با همكاری مشترك دشمن رو در رو و ستون پنجم داخلی اسیر شد و سال های سال، سخت ترین شكنجه های جسمی و روحی و نیزدرد دوری از خانواده و میهن را تاب آورد و حاضر نشد حتی كلامی علیه یاران، هم رزمان و هم میهنان خود بگوید.
او به مصداق آیه شریفه «من المؤمنین راجال صدقوا ماعاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و مابدلوا تبدیلا» جان شیرین خود را در اوج جوانی بر سر هدف والایش گذاشت و با سر بلندی تمام به دیدار یارشتافت.
تندگویان از خیل جوانانی بود كه هنگام آغاز قیام حضرت امام دراوایل دهه 1340 شمسی، دوره نوجوانی را طی می‌كرد و معظمٌ‌له در پاسخ به مزدوران رژیم پهلوی، این نوجوانان را یاران و یاوران نهضت خویش خواندند. پیش بینی جلودار نهضت به زیبایی به تحقق پیوست و تندگویان در دهه 1350 ضمن كسب دانش آكادمیك و نیز بهره گیری از استادان مدعو به به دانشگاه نظیر شهید مطهری،دكتر شریعتی و علامه جعفری، به مبارزه پنهان وآشكار علیه رژیم پرداخت و بهای آن را با زندانی شدن خویش و همچنین دوری از موقعیت های خوب اجتماعی (كه با توجه به مقام علمی اش استحقاق آن را داشت) پرداخت كرد.
درادامه و با پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 نیزمهندس تندگویان از خیل جوانان متخصص و متعهدی بود كه از هر نظر آمادگی خدمت به اسلام و میهن را داشتند و عرصه مدیریت، بهترین بستر برای خدمت آنان به آرمان های والای انقلاب اسلامی بود.
اما بروز رخدادی عظیم همچون جنگ تحمیلی، بسیاری از این جوانان شایسته را از ما گرفت و تندگویان درغربت تنهایی خویش،چون سروی آزاده محكم و پابرجا با نیت قربتاًالی الله ایستاد و با كمال وقار و افتخار نام خود را در بین این جوانان جاودانه ساخت. او راد مردی دیگر همچون باكری، همت،جهان‌آرا، نامجو، كلاهدوز و خیل شهدای دفاع مقدس بود.
یادت گرامی باد،محمدجواد تندگویان، ای شهید غریبِ قریب...
*******

اسرایی كه از ما گرفتند
بیانات حضرت امام خمینی(ره)
 

ما در این جنگی كه آن ها هجوم آوردند و تحمیل به ما كردند، اُسَرای بسیار از آن ها داریم،پناهندگان بسیار از آن ها داریم؛ لكن با اُسَرا عملی كردیم كه هیچ كس با اُسُرای خودش آن را عمل نمی‌كند. ما مثل برادرهای خودمان با آن ها عمل كردیم. در صورتی كه اُسَرایی كه از ما آن ها گرفتند، تحت شكنجه هستند.حتی وزیرنفت ما- مهندس محمد جواد تندگویان- الآن تحت شكنجه است. آن طوری كه حتی در روز نامه های این دو روز نوشته بودند،به واسطه شكنجه درخطراست،و شاید خدای نخواسته ازشكنجه هایی كه می‌كنند و كردند جان سالم به در نبرد. این آن رژیمی است و آن شخصی است كه در طائف آن لاطایل ها می‌گوید و اظهارمظلومیت می‌كند؛و نیست كسی كه بنشاند او را در یك محكمه‌ای و از او بازجویی كند كه آیا این مظلومیت هایی كه اظهارمی‌كنید،ظالمی هستید كه به صورت مظلوم خودتان را جلوه می‌دهید.
از فرموده های حضرت امام در تاریخ22 بهمن1359.
*******

تندگویان، وزیر بسیجی و فداكار جمهوری اسلامی
شهید تندگویان در كلام مقام معظم رهبری
پاسخ حضرت آیت الله خامنه‌ای به پیام های تبریك مسؤولان و اقشارمختلف مردم، به مناسبت اعلام متجاوزبودن عراق ازطرف سازمان ملل متحد، درتاریخ27 آذر1370
 

پیشانی سپاس بر درگاه خداوند ساییده و به ملت عزیز تبریك می‌گویم. این شادی بزرگ، با تلخی غم فقدان شهیدان عالی مقام و گلهای پرپرشده بوستان خمینی همراه است، كه این روزها بازگشت پیكر مطهر شهید غریب مان،مهندس تندگویان ،وزیر بسیجی و فداكارجمهوری اسلامی، آن را تازه می‌سازد و عظمت فداكاری هایی را كه به این پیروزی ها انجامید،درچشم هوشمندان عالم به تصویر می‌كشد. جای آن پیر مراد وحكیم فرزانه و رهبر دلسوز و تیزبین خالی است كه ثمره استواریِ معجزنشان خود را در پیروزی های پیاپی ملت خود ببیند و شادابی این درخت تناور را كه نهال آن به دست توانای او نشانده شده است بنگرد.

بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با وزیر و مسؤولان وزارت كشور و استانداران در تاریخ 27آذر 1370
 

جا دارد كه به غم طولانی عمیق فقدان شهیدای عزیزمان اشاره كنم؛كه مجاهدت و تلاش آنها،مظهروالای صبرو كار مخلصانه بود. امروز هم خدای متعال، با بازگشت پیكرمطهرشهید عزیزمان شهید تندگویان یاد شهدا را درذهن ملت ایران زنده تر كرد. خدا او را غریق رحمت كند،و همچنان كه غریبانه مجاهدت كرد و در راه خدا شهید شد، ثواب و اجرشهدای غریب راه خدا را به او ارزانی بدارد.

بیانات حضرت آیت الله خامنه‌ای در دیدار با فرماندهان یگان های سپاه پاسداران مستقر در فرودگاههای كشور در تاریخ 2 دی 1370
 

واقعاً اگرعراق بعد از قبول قطعنامه توسط ما، با همان ساز و برگ قبلی پشت این هزاروسیصد كیلومتر مرز ما باقی می‌ماند، فكرمی ‌كنید كه ملت ایران روی آرامش وآسایش می‌دید؟ فكرمی‌كنید كه نیروهای مسلح كه شماها باشید می‌توانستند اندك احساس آرامشی بكنند؟ آیا آب خوشی از گلوی این ملت پایین می‌رفت؟
رژیم عراق،اصلاً شریربالذات است؛اصلاً نمی‌تواند عدم شرارت را تحمل كند.شما ببینید جسد مبارك شهید تندگویان را مومیایی كرده حاضردارند؛اما وقتی كه هیأت و دكتر و مسؤولان مربوطه به آن جا می‌روند، قبری را می كنند و جسد دیگری را نشان می‌دهند!البته این ها هم فهمیدند و گفتند كه این جسد شهیدتندگویان نیست،اصرار كردند،بالاخره آن‌ها مجبورشدند كه جسد اصلی را بدهند.حالا اگراین ها قانع می‌شدند و همان جسد را می‌آوردند،بگو شما با آن جسد مومیایی كرده، می‌خواستید چه كار كنید؟! شرارت این دشمن تا این حد است؛ از یك جسد مومیایی كرده هم حاضر نیست بگذرد؛ برای این كه یك وقت به صورتی از آن علیه جمهوری اسلامی استفاده كند؛ یك بی آبروگی سیاسی، یا مشكلی درست كند!
منبع: ماهنامه شاهد یاران، شماره 47