پردازنده ي شش هسته اي Thuban

از بسياري جهات، پردازنده ي Phenom II X6 کمپاني AMD تفاوت عمده اي با پردازنده هاي Phenom II X4 ندارد. هر دوي اين چيت ها بر اساس فرآيند 45 نانومتري ساخته شده اند؛ از رتبه بندي 125-watt TDP برخوردار هستند و از زيرساختار مشابهي استفاده مي کنند. البته، Phenom II X6 بسيار بزرگ تر از يک Phenom II X4 است. يک Phenom II X4 معمولي 258 ميليمتر مربع است اما Phenom II X6 40 درصد بزرگ تر و معادل 346 ميليمتر مربع است. AMD به شکل عجيبي تعداد ترانزيستورهاي به کار رفته در Phenom II X6 را اعلام نکرده اما ما حدس مي زنيم که تعداد ترانزيستورهاي آن به Opteron 2435 نزديک و 904 ميليون عدد باشد. در ظاهر به نظر مي رسد که AMD يک پردازنده ي Phenom II X4 را گرفته و دو هسته ي ديگر به آن افزوده است. اگر چه موضوع به اين سادگي ها هم نيست. L2Cache اين چيپ جديد در هر هسته همان 512 کليوبايت باقي مانده است. 6 مگابايت L3 نيز مشابه پردازنده ي 4 هسته اي قديمي است. در واقع اين موضوع نوعي کاهش به شمار مي رود زيرا 6 مگابايت L3 به جاي 4 هسته، بين شش هسته ي اجرايي تقسيم مي شود و هنوز معلوم نيست که آيا اين موضوع بر کارآيي چيپ تاثيري دارد يا نه. اما AMD براي افزايش کارآيي و قدرت اين چيپ جديد، تغييرات ديگري را به آن اعمال کرده است.

TURBO BOOST با TURBO CORE ملاقات مي کند
 

Phenom II X6 1010T کمپاني AMD در مقايسه با Phenom II X4 965 BE ساعت کندتري دارد اما AMD براي اين موضوع چاره اي انديشيده است و با معرفي يک حالت جديد Turbo Core بر مسئله ي فقدان برنامه هاي کاربردي و بازي هاي بهينه شده براي 6 هسته فائق آمده است. Turbo Core، سه هسته ي موجود در پردازنده را در زماني که بار Threading سبک است، پوشش مي دهد. 1090T از 3.2GHz به 3.6 GHz، و 1055T از 2.8 GHz به 3.3 GHz، Turbo Core مي نمايد. اين حالت براي سيستم عامل شفاف است و بدون نياز به درايورها کار مي کند. همچنين برخلاف Turbo Boost اينتل که در آن برنامه هاي کاربردي که فقط از يک هسته استفاده مي کنند، افزايش عملکرد بيش تري از برنامه هاي کاربردي که از دو يا 3 هسته استفاده مي کنند طلب مي کنند، تبعيض آميز نيست. AMD گفته است تست هاي آن ها نشان مي دهد که بزرگ ترين مزاياي اين چيپ جديد از افزايش سه هسته در برنامه ها و بازي هايي ناشي مي شود که براي چهار يا بيش از چهار هسته بهينه نشده اند. افرادي که دوست دارند بر محدوديت هاي overclocking و ratioهاي Turbo Core فائق آيند مي توانند از يوتيليتي OverDrive کمپاني AMD استفاده کنند.

قدرت سازگاري
 

قدرت AMD هميشه از توانايي ساخت چيپ هاي جديدي که بر روي مادربردهاي قديمي تر کار مي کند، نشأت گرفته است. در اين سه سالي که از عمر Socket AM2+ مي گذرد، اينتل Socket 775 را بازنشسته کرده و دو سوکت جديد را که با همديگر ناسازگار هستند، معرفي نموده است. اين حقيقت که AMD توانسته کاري کند تا جديدترين Phenom II X6 بر روي مادربردهاي قديمي AM2+ (و احتمالاً حتي تعدادي از بردهاي AM2) نيز کار کند نشانه و شاهدي دال بر برنامه ريزي و طرح ريزي خوب و مناسب است. تنها عامل محدود کننده براي ارتقاء دهندگان Phenom II X6 وضعيت حرارتي برد است: اين مادربردها بايد از پردازنده هاي 125 واتي براي کاربري که به اطمينان پذيري بلند مدت نياز دارد، پشتيباني کنند. همچنين به ارتقاء هاي BIOS نياز است اما AMD مي گويد در زمان توزيع، حداقل 160 برد وجود خواهد داشت که از ارتقاء هاي لازم براي پشتيباني از Phenom II X6 برخوردار خواهند بود.

آيا پردازنده سريع است؟
 

مثل هميشه، اين جايي است که بايد همه چيز را در کنار هم قرار داد تا بتوان تصوير مناسبي از جايگاهي که Phenom II X6 1090T در آن قرار مي گيرد به دست آورد. ما آن را با چيپ هايي شامل: 2.8GHz Corei7 با قيمت 282 دلار، 2.66GHz Core i7-750 با قيمت 200 دلار، Phenom II X4 965 Black Edition 195 دلاري و البته 3.00GHz Core i7-980X 1000 دلاري مقايسه کرده ايم.
ما در تمام چهار پلتفرم تست خود از کارت هاي گرافيکي Force GTX 280-Ge يکسان با درايورهاي مشابه استفاده نموديم. براي تست Athlon، ما از مادربرد جديد MSI 890-FXA GD70 بهره گرفتيم. يک Gigabyte GA-P55A-UD6 توان بخش هاي LGA1156 را تامين مي کرد و يک Asus P6X58D Premium، براي LGA1366 انجام وظيفه مي نمود. تمام بردهاي دو کاناله از 4 گيگابايت DDR3/1333 RAM استفاده مي کردند در حاليکه بردهاي سه کاناله داراي 6گيگابايت رم DDR3/1333 بودند. در تمام اين پلتفرم ها از سيستم عامل ويندوز 7 نسخه ي Professional و يک ديسک سخت 150 گيگابايتي Western Digital Raptor 150 استفاده شده بود.
براي Benchmarkها، بيش از دو دوجين تست را اجرا کرديم تا نقاط قوت و ضعف چيپ هاي جديد AMD را دريابيم. حداقل چيزي که مي توانيم بگوئيم اين است که نتايج به دست آمده بسيار جالب توجه هستند.

کدگذاري ويدئويي و تدوين ويدئويي
 

به طور کلي، هسته ي بيش تر به معناي کارآيي بهتر در کدگذارهاي multithread و ويرايش گرهاي غيرخطي است اما به غير از هسته هاي بيش تر، مسائل ديگري نيز وجود دارد. چيپ هاي Phenom II X6 کماکان از يک هسته ي three-issue execution استفاده مي کنند در حالي که پردازنده هاي کمپاني اينتل يعني core i3/5/7 داراي هسته ي four-issue execution هستند.
پردازنده ي 1090T در مقابل رقيب 2.8GHz Core i7-860 خود که قيمتي مشابه با آن دارد داراي يک عيب بزرگ است زيرا زمان کدگذاري آن در هر دو برنامه Premiere Pro CS3 و Sony Vegas Pro 9 در حدود 22 درصد بيش تر طول مي کشد. HandBrake نشان داد که 1090T کمي بهتر کار مي کند اما پردازنده ي 6 هسته اي AMD هنوز هم در حدود 14 درصد کندتر از چهار هسته اي اينتل بود. بهترين نتيجه اي که 1090T توانست کسب کند در MainConcept Reference بود. 1090T بسيار بهتر از Core i5-750 که فاقد مزيت Hyperthreading است، عمل کرد؛ اما از طرفي اين پردازنده 100 دلار هم ارزان تر است.

مدل سازي سه بعدي
 

اين، جايي است که Phenom II X6 1090T به بهترين شکل ممکن مي درخشد. 1090T در Cinebench 10 و Cinebench 11.5 و POV Ray 3.7 بر هر دو پردازنده ي Core i5-750 و Core i7-860 پيروز مي شود و حتي در POV Ray و Cinebench 11.5 مي تواند بر چيپ 562 دلاري Core i7-870 پيشي بگيرد. براي مدل سازي سه بعدي چيپ، Phenom II X6 مناسب ترين چيپ است.

ويرايش عکس
 

ما در اين جا نتايج متفاوتي را مشاهده کرديم. در مقابل Core i7-860، پردازنده ي 1090T در تست تبديل فايل Adobe Light-room، 10 درصد سريع تر بود اما در تست ساخت ProShow Producer slide show، 17 درصد جلوتر و در تست Photo-shop CS3 نيز 1090T 5.4 درصد عقب تر بود. در برنامه ي سنگين Bibble 5.02، مانتايج مشابهي را در هر دو چيپ مشاهده کرديم و اين در حالي بود که 1090T فقط 2 درصد عقب تر بود. همان گونه که انتظار داريد، 1090T در مقابل Core i5-750 بسيار بهتر و در برابر Core i7-870 بسيار بدتر عمل مي کند.

پهناي باند حافظه
 

1090T در واقع داراي بالاترين پهناي باند حافظه در بين پردازنده هاي AMD است اما هر سه بخش Lynnfield و دو تا از پردازنده هاي LGA1366 پردازنده ي 1090T را پشت سر مي گذارند. چيزي که بايد به خاطر بسپاريد اين است که پهناي باند حافظه تعيين کننده ي همه چيز نيست و مثلا Core i7-890 داراي پهناي باند متوسطي است اما هنوز هم سريع ترين پردازنده در اين جا به شمار مي رود.

بازي
 

جايي که 1090T بسيار مايوس کننده بود حوزه ي بازي ها است. در مقابل Core i7-860، ما شاهد افت کارآيي 1090T در بازي هاي Resident Evil 5، Word In Conflict، Far Cry 2 و Valve Particle Test بوديم. بهترين کارآيي 1090T در Dirt 2 بود که 28 درصد بهتر از Core i7-860 عمل مي کرد. هر چند ما به اين موضوع مشکوک هستيم که امتياز Core i7-860 حاصل بروز خطايي از جانب ما بوده است زيرا عملکرد آن با کارآيي Core i7-850 و Core i5-750 مقايسه نشده بود. همچنين به خاطر داشته باشيد که ما تست هاي مان را با استفاده از رزولوشن هاي بسيار کم انجام داديم. در رزولوشن نرمال و عادي 1920x1200 بازي ها، کارآيي حقيقتاً به GPU بستگي دارد و شما به اين نتيجه مي رسيد که براي بازي کنان متوسط، توان پردازنده از اهميت چنداني برخوردار نيست.

نتيجه ي نهايي
 

ما به شما قول نداده بوديم که قهرمان اين مبارزه را معلوم کنيم و حالا هم اين کار را نخواهيم کرد. در حوزه ي کارآيي کلي، موضوع پيچيده است. در بسياري از زمينه ها چهار هسته هاي Hyper-Threaded اينتل هنوز هم جلودار هستند. طرف داران AMD ممکن است کمي از اين موضوع نااميد شوندکه X6 نمي تواند به همتاي اينتل خود برسد اما هنوز هم خبرهاي خوب زيادي وجود دارد. Phenom II X6 قيمتي عالي دارد؛ احتمالاً با مادربردي که در حال حاضر داريد سازگار است و 6 هسته در اختيار شما قرار مي دهد.
منبع:ماهنامه ي کامپيوتري بزرگراه رايانه، شماره ي 134