توطئه جهاني


 





 
بي ترديد ابعاد فاجعه بمباران شيميايي سردشت و ساير نقاط مسكوني ايران و نيز رويداد هولناك حلبچه، چنان وسيع است كه مي توان بررسي آنها را دستمايه پژوهشهاي گوناگون قرار دارد. در اين ميان نقش كشورهايي كه رژيم جنايتكاران عراق به سركردگي ديكتاتور خونخوارش را تجهيز مي کردند تا با قرباني كردن غيرنظاميان بي دفاع و كودكان مظلوم، انبانهاي خويش را پر كنند، بسيار تعيين كننده و عبرت آموز است. نكته عبرت انگيز اينكه اين كشورها خود قربانيان بي شماري را در جنگهاي جهاني و نيز بمبارانهاي عظيم داشته اند و لذا چنين انتظاري مي رود كه همان سرنوشت هولناك را بر ديگران نپسندند، اما در جهاني چنين معيار و در زمانه اي كه ضد ارزشها، جاي ارزشها را گرفته اند، چشم مروت و ياري داشتن از متوليان حقوق بشر، بيشتر به يك شوخي دردناك شبيه است.
اما مسلمان هوشمند و زيرك، هرگز مقهور ژستهاي بشردوستانه كساني كه با لبخند و گل، گلوي فرزندان او را مي فشارند نخواهد شد و هر چند در صدد انتقام بر نمي آيد و در عرصه نبردهاي طاقت فرسا، تنها به دفاع از آيين و زادبوم و خانواده خويش مي پردازد و هرگز تصور حمله به جايي را به ذهن نمي دهد، اما هوشياري خود را از دشمنان آدابدان و ظاهر الصلاح باز مي شناسد. در اين مقاله سعي شده است با ارائه مستندات دقيق، كشورها و شركتهايي كه رژيم صدام را به هولناك ترين سلاح جنگي در تمام اعصار قرون مجهز كردند تا به خيال خام خود، انقلاب اسلامي را به شكست بكشانند ارائه شود، با اين تأكيد كه «مسلمانان هرگز دوبار از يك سوراخ گزيده نمي شوند.»
بر اساس اسناد به دست آمده، بي ترديد كشورهاي هلند، آلمان، سوئد، اسپانيا، ژاپن و فرانسه در تجهيز ارتش صدام به سلاحهاي شيميايي نقش عمده اي را ايفا كرده اند و از طريق 445 شركت خود، دست به اين اقدام زده اند.
شركت هاي فنوك، هام ما ماتسو فوتونيكزك.ك، نك، اوزاكا و وايدا در ژاپن از جمله شركتهايي اصلي تجهيز كننده صدام بودند.
در هلند شركتهاي مل كمي بي. وي، كي. اس. بي هلند بي. وي، دلف اينستر منتزان. وي در برنامه تسليحاتي شيميايي و لجستيك نظامي و ساخت آزمايشگاهي نظامي وزارت جنگ صدام نقش عمده اي داشتند. شركت مل كمي از سال 1969 با عراق روابط تجاري داشت و به گفته «آباوزند كمپ» از مديران ارشد آن، تنها در سال 1984 معادل ده ميليون دلار مواد شيميايي را به عراق صادر كرد.

طبق اسناد دفاتر اين شركت، در فهرست سفارش خريد عراق، هزار تن كلرور نيونيل، بيست تن فلوئور هيدروژنه پتاسيم، شصت تن انكسي كلرور فسفر، پنج تن اسيد فلوريد ريك و صد پنجاه تن الكل ايزوپروپيل به چشم مي خورد.
اسناد دادگاه آلمان نشان مي دهد كه همه اين مواد به مجتمع «سامرا» ارسال شده و به احتمال زياد همه آنها در توليد گاز خفه كننده به كار رفته است.
در كشور سوئد نيز شركت ساب اسكانيا در برنامه موشكي و شركت ا.بي.بي در زمينه تسليحات هسته اي، صدام را ياري كرده اند.
در اسپانيا شركت تربلادم در برنامه تسليحات شيميايي، شركت اسپانين : دونابات در زمينه برنامه هاي موشكي و شركت زاير در زمينه برنامه هسته اي رژيم صدام را تأمين كرده اند. همچنين شركت اسپانيايي آلاوساس ياكس پال، براي ماشه هاي الكترونيكي مخصوص انفجار بمب، ساخت فيوزها را به عهده داشته است. در كشور بلژيك، شركتهاي بازرگاني كرافت مركانتايل، پتروليوم فيلپيس، در زمينه تسليحات شيميايي، شركت اوئيپ اينتسرومت، در زمينه لجستيك نظامي و ساخت آزمايشگاههاي نظامي براي وزارت جنگ، مرئونيز بلژيك، شركت تحقيقات فضايي در زمينه برنامه موشكي و شكرت بوهلر ادلستال و سباتزا در زمينه برنامه هسته اي با صدام همكاري داشتند.
دولت عراق در ماه ژوئن سال 1982، با يك شركت بلژيكي قراردادي به ارزش 830 ميليون دلار امضا كردند تا آنها پناهگاههاي مجهزي را براي صدام بنا كنند. اين شركت اكثر كارهاي ساختماني مجتمع پتروشيمي «القائم» را نيز انجام داده بودند.
در فرانسه، شركت پروتكت اس.آ در زمينه تسليحات شيميايي، شركت تامسون سي. اف. اس در زمينه لجستيك نظامي و ساخت آزمايشگاههاي نظامي براي وزارت جنگ، شركت فضايي ماتراو آئروسپانيال در زمينه موشكي و شركت كميسا ياي انرژي آ، اتوميك، سياكي، تامسون سي. اس.اف، سربگ، تالس و شركت فني نورول در زمينه برنامه اي هسته اي، صدام را تأمين مي كردند.
گردي ملهولين، استاد حقوق دانشگاه ويكانسين آمريكا و مدير پروژه اي به همين نام در22 مارس 2000 در گزارش خود اعلام كرد عراق در سال 1998، مجموعه اي از كليدهاي اضافي را كه در پرتاب بمبهاي اتمي كاربرد داشته و روي دستگاههاي سنگ شكن كليه نصب مي شود، به شركت تامسون لي. اس. اف كه شركتي نظامي الكترونيكي است، سفارش داد. روزنامه آلماني داي تاگ زايتونگ در دسامبر 2002، گزارشي هزار صفحه اي را كه عراق درباره برنامه تسليحاتي خود به سازمان ملل ارائه داده بود، منتشر كرد. در اين گزارش،‌عراق از شركتهاي «دونابات» و «زاير» اسپانيا به عنوان فروشنده راكت با موشك و سلاحهاي اتمي نام مي برد و شركت «تربلام» را نيز به عنوان فروشنده سلاحهاي شيميايي معرفي مي كند.
شركت اكسپال هم از سال 1976، بمبهايي را به عراق منتقل و در سال 1982، يك ميليارد ESP اسلحه به عراق صادر كرد. طبق گزارشي كه در سال 1986 تهيه شده، يك فروند كشتي حامل 68 تن بمب شيميايي متعلق به شركت اكسپال،‌هنگام بارگيري در سانتاندر در شمال اسپانيا متوقف شد، ولي بعد به راه خود ادامه داد.شركت اكسپال در جنگ ايران و عراق، تعداد زيادي مين زميني ضد نفر را با شماره پروانه 493409 به تاريخ 6 مارچ براي شركت ميسر توليد كرد. در سال 1982 نيز هزارمين ضد نفر به اكسپال فروخته شد كه مقصد نهايي آن عراق بود. در آوريل 1985، در پي يك حادثه هواپيمايي در پايگاه نظامي اسپانيا در نزديكي مادريد،‌هواپيماي بوئينگ حامل بمب ناپالم و گاز خردل دچار سانحه شد. در پي اين حادثه، مشخص شد كه شركت اكسپال، اين سلاحها را تهيه كرده تا به عراق تحويل دهد. شركت چند مليتي گامسا تحت نامهاي مكانوسا و تورنوسا از آغاز جنگ ايران و عراق، در سال 1980 با فروش اسلحه به عراق از اين كشور حمايت كردند. شركت ماركينا بيسداسيا در سال 1982، مقدار زيادي اسلحه به ارزش سه ميليارد و پانصد ميليون تومان ESP به عراق حمل كرد. بر اساس گزارشهاي موثق، از اواسط سال 1980 تا سال 1987 شركتي به نام «تكنولوژي بين المللي » مقدار 5500 تن مواد منفجره و مهمات را به ارزش تقريبي 5 ميليارد و صد ميليون تومان ESP به عراق فروخته بود.

پي‌نوشت‌ها:
 

* برگرفته از تحقيق هيئت تحريريه به سايت قربانيان سلاحهاي شيميايي، تابستان 1385
 

منبع: ماهنامه شاهد یاران، شماره 20