درمان واريس توسط ليزر داخل رگ


 

نويسنده: محمد صديق




 
بيماري مزمن وريدي، بيماري نسبتاً شايع با طيف وسيعي از علايم است كه شايع ترين آن «واريس» يا رگ هاي برجسته و گشاد شده است. واريس با چهره هاي متفاوت از نوع درشت گرفته تا ريز و مويرگي، بخشي از نشانه هاي بيماري مزمن وريدي است.
علت اصلي اين بيماري نارسايي دريچه ها در رگ سطحي همراه با برگشت خون است و تمام عواقب و عوارض اين بيماري با اين پديده ارتباط دارد كه بايد به آن توجه شود. جدي ترين عارضه ي اين بيماري زخم مچ پا و لختگي خون در رگ هاي سطحي است. بيماران اغلب زماني به پزشك مراجعه مي كنند كه بيماري از مرحله ي اوليه گذشته و دچار عوارض شده اند. علت اين تأخير، نداشتن آگاهي ازعواقب تأخير، پيشرفت كند و تدريجي اين بيماري و باور ناصحيح در مورد نبودن درمان مؤثراست. برگشت خون وريدي اندام تحتاني به سوي قلب از طريق رگ هاي عمقي و سطحي پا انجام مي شود. رگ هاي عمقي از داخل عضله هاي ماهيچه و ران عبور مي كنند و رگ هاي سطحي زير پوست واقع شده اند. هنگام راه رفتن، با انقباض اين عضله ها فشار وريدي در اين رگ ها افزايش پيدا مي كند و خون با كمك دريچه هاي وريدي به بالا هدايت مي شود. واريس به علت نارسايي دريچه هاي وريدي بين رگ هاي سطحي و عمقي به وجود مي آيد.
با ازكارافتادن اين دريچه ها خون از سيستم عمقي كه تحت فشار بالاتر از سيستم سطحي است، بطور غيرطبيعي و در جهت معكوس، از بالا به پايين وارد وريدهاي كم فشار سطحي مي شود و در نتيجه موجب گشاده و پيچ و خم دار شدن اين رگ ها مي شود. اين رگ هاي گشاده شده را واريس مي نامند كه هنگام ايستادن پرازخون شده و در زير پوست نمايان مي شوند، ولي در حالت خوابيدن از خون تخليه و ديده نمي شوند.
حركت معكوس خون در تنه ي اصلي رگ سطحي، كليد درك علايم گوناگون بيماري وريدي مزمن است. اين پديده سيستم هاي التهابي و انعقادي پاها را فعال مي كند، كه حاصل اين فعاليت به جز ايجاد درد و سنگيني، مي تواند مشكل هاي ديگري نيز داشته باشد؛ از جمله التهاب در ناحيه مچ پا همراه با تغيير رنگ پوست و در نهايت زخم مچ پا عارضه ي ديگر لختي خون در رگ هاي واريسي است كه با پيشرفت به رگ هاي عمقي، احتمال حركت به ريه يا «آمبولي» را امكان پذير مي كند. بيماران معمولاً از ورم، خستگي، سنگيني، درد، لخته ي سطحي، خارش، تيرگي پوست و زخم شكايت مي كنند.
بيشتر بيماراني كه از واريس شكايت دارند، خانم هستند. اكثر بيماران سابقه ي اين نوع مشكل ها را در فاميل داشته اند. دراين بيماري مشكل ها و خطرهايي كه بيمار را تهديد مي كند، نهفته و پنهان است، ولي توجه بيمار بيشتر متمركز بر رگ هاي برجسته و گره خورده است.
مسدود كردن اين رگ ها كه در حالت طبيعي بخش كوچكي از برگشت وريدي بر عهده ي آنهاست، نه تنها موجب كاهش بازگشت وريدي نمي شود، بلكه به علت افزايش كارآيي سيستم وريدي عمقي، بازگشت خون بيشتر و موجب كاهش ورم مي شود. علت ديگر در بهبودي پا، توقف در حركت معكوس خون است كه كاهش فعاليت التهابي و انعقادي را در بردارد. با متوقف كردن اين چرخش، التهاب كاهش پيدا مي كند، زخم مچ پا بهبود مي يابد، درد و خستگي پا كاهش پيدا مي كند و احتمال لخته شدن خون در رگ در شرايط نامساعد از بين مي رود.
خوشبختانه هيچ گونه عوارض جدي دراين باره وجود ندارد و فقط مشكل هاي جزيي شامل درد، كبودي، احساس كشش در مسير رگ ليزر شده به مدت كوتاهي بعد از عمل در بعضي از بيماران ديده مي شود. تيره شدن پوست در مجاورت رگ ليزر شده بطور موقت در بعضي موارد ديده مي شود كه به مرور بهتر مي شود، ولي گاهي براي سرعت بخشيدن به بازگشت رنگ طبيعي پوست از دارو استفاده خواهد شد.
منبع:نشريه 7روز زندگي، شماره100.