پولدار شدن با اوراق بهادار

حدود 500 سال پیش در یکی از شهرهای بلژیک در مقابل منزل فردی به نام ( واندر بورس) صرافان گرد هم آمده اوراق بهادار داد و ستد میکردند. از آن پس هر مکانی را که در آن، اوراق بهادار مورد معامله قرار می گرفت بورس نامیدند.
اولین بورس دنیا در شهر آنورس بلژیک ایجاد شد. در حال حاضر در اغلب کشورهای دنیا تشکیلات بورس وجود دارد و فدراسیون بورس های جهان به عنوان یک سازمان هماهنگ کننده بین المللی نسبت به همکاری و تشریک مساعی بین بورس ها، حفاظت از منابع و حقوق صاحبان سهام و توسعه بازار سرمایه فعالیت مینماید.
برخی از بورس های مهم دنیا عبارت اند از بورس نیویورک، بورس لندن، بورس استکهلم،بورس مونترال و بورس توکیو.
فکر اصلی ایجاد بورس در ایران به سال 1315 بر میگردد. در این سال یک کارشناس هلندی و یک کارشناس بلژیکی به منظور بررسی و اقدام در مورد تهیه و تنظیم مقررات ناظر بر فعالیت بورس اوراق بهادار به ایران آمدند، اما مطالعات آنها با آغاز جنگ جهانی دوم متوقف گردید. پس از کودتای 28 مرداد 1332،مجددا در سال1333 ماموریت تشکیل بورس اوراق بهادار به اتاق بازرگانی و صنایع و معادن، بانک مرکزی و وزارت بازرگانی وقت محول گردید. این گروه پس از12 سال تحقیق و بررسی در سال1345 قانون و مقررات تشکیل بورس اوراق بهادار تهران را تهیه و لایحه مربوط را به مجلس شورای ملی ارسال داشتند. این لایحه در اردیبهشت 1345 تصویب شد و بورس تهران عملا در سال 1346 با ورود سهام بانک صنعت و معدن و شرکت نفت پارس فعالیت خود را آغاز نمود.

بازار بورس چیست؟
 

بورس به معنای یک بازار تشکیل شده و رسمی سرمایه است و در آن سهام شرکتها و اوراق مشارکت، تحت مقررات خاصی مورد معامله قرار می گیرد.

سهم چیست؟
 

سرمایه هر شرکت سهامی عام یا خاص به قسمت های مساوی تقسیم میشود که به هر یک از این قسمت ها یک سهم گفته می شود. هر فرد پس از خرید سهام مالک جزئی از دارایی های شرکت می شود. بورس کالا، بورس فلزات، بورس کشاورزی، بورس اوراق بهادار، بورس اسناد خزانه . در بورس افراد حقیقی و حقوقی توسط کارگزاران خود به داد و ستد می پردازند. و در آن خریدار و فروشنده می توانند یک فرد یا یک شرکت باشند. این خرید و فروش تابع قوانین خاصی است که در مورد همه یکسان است.

چرا مردم مایل به سرمایه گذاری در بورس هستند؟
 

در اینجا تنها چند عامل موثر را بررسی می کنیم
اول: نبود حد سرمایه مجاز به نحوی که هر فردی با هر میزان سرمایه امکان ورود به این بازار را خواهد داشت. مثلا در بازار سرمایه شما به راحتی می توانید با مبلغ یک میلیون ریال بخشی از سهام یک شرکت بزرگ و معتبر را خریداری نمایید. اما اگر بازار بورسی وجود نداشت به سختی می توانستید در شرایط عادی با این مبلغ حرکت اقتصادی خاصی انجام دهید.
دوم: قابلیت نقد شوندگی بالا که موجب گردیده تا در شرایط عادی ورود و خروج شما به این بازار در کمتر از چند روز فراهم گردد. که یقینا با توسعه الکترونیکی بازار(که مقدمات آن درحال اجراست)این مدت می تواند به چند ساعت تقلیل پیدا کند که تقریبا چنین وضعیت مشابه ای به ندرت در سایر رویه های سرمایه گذاری یافت می شود.

ظرفیت های باز موجود که علیرغم رشد این بازار همچنان ظرفیت های بکر و دست نخورده ای دارد که سیاست های خصوصی سازی دولت نیز به عنوان یکی از اهداف کلان اقتصادی در واقع تقویت کننده این موضوع می باشد.
چهارم: بازده بالاتر از منابع پربازده شناخته شده در بازارهای مشابه،با در نظر گرفتن ریسک بهینه.
پنجم: تب گسترش این بازار که به عنوان عاملی نادیدنی(همانند تب طلا در بازار امروز) بازار امروز ایران را فرا گرفته است و همچنان تا ظرفیت نهایی و تعادل گام های بسیار بزرگی را در پیش رو خواهد داشت.
ششم: منابع کسب سود در این بازار بسیار متنوع است که از آن جمله می توان به انواع افزایش سرمایه، ما به تفاوت قیمت خرید با قیمت روز، سود نقدی و ... اشاره کرد.

چرا شرکت ها علاقه به حضور در بازار بورس دارند؟
 

الف: شرکت هایی که در بورس مورد پذیرش قرار می گیرند مادامی که از لیست سازمان بورس خارج نشده باشند، می توانند نسبت به نرخ مقطوع مالیات حداقل از ده درصد معافیت مالیاتی بهره مند گردند.
ب: در بورس امکان افزایش سرمایه بسیار ساده تر از حالتی است که شرکت ها در خارج از بورس به این امر اقدام می ورزند. چرا که مجبور خواهند بود تا برای افزایش سرمایه به دنبال شرکای جدید بروند، که بعضا با چانه زنی نیز همراه خواهد بود و باعث افزایش هزینه های شرکت می گردد.
ج: ورود به بورس و عبور از فیلترهای نظارتی و کنترلی آن بعضا موجب کسب اعتبار برای شرکت می شود که می تواند یکسری منافع نادیده ای را برای شرکت فراهم کند

د: به روز رسانی ارزش واقعی شرکت که این موضوع می تواند انعکاس دهنده ی نگرش یک بازار متخصص نسبت به آینده ی شرکت مورد بررسی باشد.
ه: انتشار اوراق قرضه که بر اساس قانون تجارت به شرکت های سهامی عام این اجازه داده شده و حضور در یک بازار متمرکز این امر را به نحو چشمگیری تسهیل خواهد کرد.
راههای ورود به بورس:
*سرمایه گذار خود به تحلیل بازار پرداخته و سهام مورد نظر خود را انتخاب کند.
*از مشاور مالی استفاده کند.
*از راهنمایی کارگزار برای انتخاب سهام استفاده کند.
*سهام سبدهای سرمایه گذاری را خریداری کند.
*برگه های صندوق مشاع سرمایه گذاری
*سهم با اختیار معامله
روش های تحلیل اوراق بهادار:
*تکنیکال
*بنیادی
*تئوری نوین پرتفوی

تحلیل گران فنی چه کسانی هستند؟
 

کسانی هستند که اعتقاد دارند که قیمت اوراق بهادار کاملا توسط نیروهای عرضه و تقاضای اوراق بهادار تعیین می شوند. در عین حال که نیروهای عرضه و تقاضا می توانند قابل مشاهده یا ذهنی باشند. علاوه بر این اعتقاد دارند که با وجود نوسانات هر روزه، قیمت سهام از الگوی مشخصی پیروی می کند و برای دوره های طولانی بدون تغییر باقی می ماند. تکنیکال ها در آنالیز های خود از چارت ها یا نمودار ها بهره می گیرند. متخصصینی هستند که دیدگاه های بنیادی (مبتنی بر مدیریت و قدرت شرکت و سایر نیروهای غیر اقتصادی) را در ارزیابی سهام و تخمین قیمت بنیادی سهام به کار می گیرند.
تحلیل گر بنیادی به بررسی دارایی ها، بدهی ها ، فروش، ساختار بدهی ها، محصولات، سهم بازار ارزیابی مدیریت بنگاه و مقایسه آن با سایر بنگاه ها می پردازد.

پرتفوی چیست و چه مزایایی دارد؟
 

پرتفوی یعنی مجموعه یا سبدی از اوراق بهادار؛ به طور کلی سرمایه گذاری در مجموعه ای از اوراق بهادار یا پرتفوی ، بسیار کارآمد تر از سرمایه گذاری در یک سهم می باشد .چون با افزایش تعداد سهام در سبد سرمایه گذاری ،ریسک مجموعه کاهش می یابد. علت کاهش ریسک تاثیرات مختلفی است که شرکت های سرمایه پذیر از شرایط متفاوت اقتصادی ،سیاسی و اجتماعی می پذیرند. مثلا وقوع جنگ می تواند برای دو یا چند شرکت نتایج متضادی در بر داشته باشد. فرض کنید سهام دو شرکت دارو و پتروشیمی در سبد سهام شما باشد، در صورت ایجاد ناامنی در منطقه و در گیری شدید تقاضا برای دارو افزایش و امکان صادرات محصولات پتروشیمی کاهش خواهد داشت. بازده سرمایه گذاری در پرتفوی معادل بازده متوسط آن پرتفوی خواهد بود، اما ریسک پرتفوی در غالب موارد کمتر از متوسط ریسک سهام داخل سبد می باشد. میزان آن بستگی دارد به تاثیر متقابل اتفاقات بر سهام داخل سبد.
اگر سهام موجود در سبد متعلق به شرکت هایی باشد که کالاها یا خدمات آنها جانشین یکدیگرند، ریسک تا حدود زیادی کاهش می یابد. زیرا در صورت بروز هر عامل ریسک زا و کاهش بازده یکی از سهام، تقاضا برای کالای جانشین افزایش یافته ،بازده اضافی حاصل از آن بازده از دست رفته شرکت اول را جبران می کند.
منبع:کتاب آموزش بورس-سایت سازمان بورس
ارسال توسط کاربر محترم سایت : mostafakazemy