تنبيه همان مجازات مخرب است

به نظر مي رسد تنبيه، عاملي است که مانع ازتکرار يک رفتارناخواسته مي شود .از نظر تئوري، تنبيه بايد يک رفتار نامناسب را کاملاً سرکوب کند؛ اما به ندرت چنين نتيجه اي حاصل مي شود.پدر و مادر بايد به خاطر داشته باشند که تنبيه (مخصوصا تنبيه بدني) با انضباط فرق دارد. تربيت کردن کودکان هميشه بر تنبيه آنها اولويت دارد.زيرا کودکان هنوز دارند ياد مي گيرند و رشد مي کنند و اين حق را دارند که با آنها به خوبي رفتار شود تا بهتر شوند.

تنبيه بدني
 

تنبيه بدني ، مجازات جسمي کسي است که خطايي از او سر زده، بيشتر والدين براي تنبيه بدني به کودک خود سيلي مي زنند! عده اي ديگر نيز بازو، دست يا پاي کودک را مورد ضرب و شتم قرار مي دهند! به ندرت اتفاق مي افتد که والدين ، از شيوه ديگري براي تنبيه بدني کودکان استفاده کنند .امروزه بين تنبيه بدني و آنچه ما آن را آسيب رساندن به کودکان مي ناميم، به اندازه يک مو فاصله است.مثلا کودکان در گذشته با کمربند يا شاخه درخت تنبيه بدني مي شدند؛ اماامروزه چنين رفتارهايي کاملا ناشايست تلقي شده و محکوم هستند. والديني که از تنبيه بدني استفاده مي کنند، معتقدند که دارند به کودکان خود آموزش مي دهند .اين بدرفتاري ،درد و رنج کودک را به همراه دارد و بايد از آن اجتناب کرد. والديني که از تنبيه بدني استفاده نمي کنند ،مي گويند تنبيه بدني هيچ ربطي به آموزش انضباط و مسئوليت پذيري به کودکان ندارد وفقط اين پيغام رابه آنها منتقل مي کند که آسيب رساندن و کتک زدن ديگران، اشکالي ندارد ! بسياري از مطالعات آکادميک نشان داده اند بين تنبيه بدني در دوران کودکي و پرخاشگري و رفتارهاي ضد اجتماعي کودکان، ارتباط وجود دارد.

تنبيه در مقابل انضباط
 

تنبيه چه از نوع بدني و چه غيربدني، به کودکان ياد مي دهد که اگر قانون شکني کنند، بايد منتظر عواقب سخت آن نيز باشند. تنبيه لزوما ضرورت و اهميت وجود قانون و نحوه سازگاري افراد را با آن به کودکان نمي آموزد. تنبيه همچنين به کودکان ياد نمي دهد که مسئوليت پذير باشند يا به طرز فکر ،نيازها و تجارب ديگران توجه کنند. از سوي ديگر، انضباط در برگيرنده درسي است که به کودکان کمک مي کند بفهمند رفتارهاي درست کدام هستند و چرا در جامعه پذيرفته شده اند. تربيت کودکان، ابزاري براي اين است که ياد بگيرند آدم هاي خوبي باشند.

تأثير تنبيه
 

متأسفانه تنبيه، براي آن که کودکان را از رفتارهاي بد منصرف کند، آنها را مي ترساند. کودکان مي ترسند به اسم تنبيه، متعلقات ، امکانات و حتي سلامت و امنيت خود را از دست بدهند. آنها درک نمي کنند چرا رفتارشان اشتباه بوده يا اين رفتار چگونه بر ديگران تاثير منفي داشته است.در حالي که برعکس، تاثير تنبيه بر کودکان، بايد براي افزايش حس مسئوليت پذيري، اعتماد به نفس و توانايي تميز دادن رفتار خوب از بد باشد.
تنبيه يا تحميل شرايط ناخوشايند، براي کسي است که کار اشتباهي انجام داده باشد و مي تواند خيلي از پدرها و مادرها را وسوسه کند. وقتي داغ هستيد ، به آساني ممکن است تصميم بگيريد کاري کنيد که کودک از کرده خود پشيمان شود. با اين وجود تنبيه جزاين که به کودک ياد بدهد صدمه زدن به ديگران اشکالي ندارد. هيچ خاصيت ديگري ندارد. والدين در عوض بايد براي تربيت کودکان خود، تلاش کنند تا آنها بتوانند خودشان و موقعيت شان را بهتر کنند.
کودکاني که درست تربيت مي شوند، اعضاي شاد، سالم وسودمند يک خانواده و يک جامعه خواهند بود.
منبع:شهرزاد شماره 18-17