اين کوچولو فرزند هر دوي شماست

شايد خيلي از شما که الان اين مطلب را مي خوانيد، منظور اين سؤال را کاملاً متوجه شده ايد. وقتي که شما از تغيير در روابط و احساسات پس از تولد کودک شکايت مي کنيد؛ وقتي فکر مي کنيد که تولد فرزند، شما را از همسرتان دور کرده؛ وقتي خود را فراموش شده و بي اهميت مي پنداريد...
همه اين ها حالاتي است که ذهن شما به دنبال چرايي اش مي گردد. نخستين نکته يي که بايد مورد توجه شما قرار گيرد، اين است که روابط عادي و قبلي زن و شوهر پس از تولد کودک تغيير مي کند و شکل ديگري به خود مي گيرد. شايد پس از اضافه شدن يک عضو جديد، خيلي از خوشي هاي گذشته تبديل به خاطره يي دور شوند که حالا ديگر دست نيافتني يا کمتر دست يافتني به نظر بيايند، مثل يک پياده روي دو نفره با يک شام بي دغدغه و تنها. دقيقاً درست است؛ کوچولوها همراه شادي، زحماتي را نيز با خود به همراه مي آورند. فراموش نکنيد اين مطلب به آن معني نيست که شما همسر خود را مثل گذشته دوست نداريد (البته گاهي شايد اين گونه هم باشد که بهتر است در اين مورد صحبت نکنيم)، اما در اکثر موارد فقط شايد اولويت شما تغيير کرده و رسيدگي به کودک و کارهاي او در رتبه ي نخست قرار مي گيرد. شايد بهتر باشد اين طور بگوييم که کم شدن فرصت و زمان کافي براي انجام کارها باعث اين فکرها يا اين مسأله مي شود. در اين شرايط شايد پدر و مادر ترجيح بدهند که وقت اضافي خود را به کارهاي نيمه تمام و يا استراحت بگذرانند، البته اگر وقتي براي شان باقي بماند.
همه ي ما وقتي که خود را آماده مي کنيم تا کودکي به جمع خانواده مان اضافه شود، مي دانيم و آماده ايم که او را هر طور که هست؛ زيبا، زشت، باهوش، بي استعداد و... بپذيريم و حتماً نيز دوستش خواهيم داشت. پس اين کاملاً طبيعي خواهد بود که با ورود کودک به زندگي روابط ديگر خانواده، قدري دستخوش تغيير شوند. فراموش نکنيم که اين رفتاري طبيعي خواهد بود اگر کودک و کارهاي او را در درجه ي اول اهميت قرار دهيم، چرا که او به دليل ضعف هاي جسمي اش بيشتر به ما نياز دارد و بايد به اين عضو کوچک ولي پرتوقع رسيدگي کرد.
نکته ي بسيار بااهميت اين است که فراموش نکنيم که زندگي مشترک ما نيز همواره نيازمند پرستاري و مراقبت است. به قول قديمي ها، بچه ها روزي بزرگ شده و پي زندگي خودشان مي روند و فقط شما دو نفر براي هم باقي خواهيد ماند؛ پس اين رابطه را هيچ گاه فراموش نکنيد.
نبايد زندگي مشترک و مهم تر از همه همسر خود را ميان هزاران درگيري مراقبت از نوزاد فراموش کنيم. همين حالا هم دير نيست که اولويت اول را به همسر خود برگردانيد. اجازه ندهيد که نيازهاي کودک و خستگي، شما را از همسرتان غافل کند. همين امروز تصميمي جدي براي تغيير شيوه ي خود بگيريد. شايد هم با خود فکر کنيد که اين ها فقط در حرف ساده است.
زماني که مادري از نگهداري کودک خسته است، چگونه مي تواند تواني براي ابراز عشق و علاقه به همسر خود داشته باشد؟ اما اگر به اهميت و ارزش اين کار دقت کنيد، متوجه خواهيد شد که با هر مقدار خستگي بايد وقتي هر قدر اندک را به اين مهم اختصاص دهيد؛ البته لازم نيست کار خاصي انجام شود. شايد اگر فقط زماني که همسر خود را مي بينيد، به او توجه کرده، با او صحبت کنيد و به او نشان دهيد که هنوز هم در زندگي مشترک مهم است و ارزش دارد، کافي باشد.
در زندگي مشترک و پس از تولد کودکان شايد بايد به مردان بيشتر توجه کرد. پس بهتر است که زنان وقتي درگير کارهاي نوزاد مي شوند، فراموش نکنند که حالا هم مادر هستند و هم همسر. به عنوان مثال در نقش زن خانواده شايد کار ساده و راحت و در عين حال مفيد و موثر اين باشد که هنگام صرف صبحانه و حضور يافتن در کنار او مي تواند کمک زيادي به شما بکند. همان طور که به کودک خود غذا مي دهيد، شايد لازم باشد غذاي همسر خود را نيز آماده کنيد. همين طور سپري کردن زماني با همسر و گذاشتن وقتي براي او مي تواند کمکي به رابطه ي عاطفي شما باشد. هميشه سعي کنيد زمان قبل از تولد کودک تان را هم به ياد داشته باشيد و همان طور رفتار کنيد. به هر طريقي به همسرتان نشان دهيد که هنوز مرد خانه ي شماست. البته آقايان نيز بايد شرايط همسرشان را درک کرده و توقعات خود را تعديل کنند، همچنين بيش از پيش در امور خانه و کارهاي مربوط به بچه همکاري داشته باشند.
منبع:نشريه 7 روز زندگي، شماره 105