چرا زبان گير مي کند؟

وقتي صحبت از ‌گير کردن زبان مي شود اغلب ما حالتي را تصور مي کنيم که در اثر ترس يا هيجانات روحي شديد، فرد قادر به تکلم نيست.
اما منظور ما در اين مقاله حالت نسبتاً شايعي است که در آن زبان به کف دهان چسبيدگي دارد و نمي تواند خوب حرکت کند.
جلوي آيينه دهان خود را باز کرده و زبان خود را به طرف بالا ببريد. خواهيد ديد که رشته و پرده‌ اي از زير زبان به کف دهان چسبيده است. به اين رشته فرنولوم مي گويند.
وقتي نوزادي به دنيا مي آيد فرنولوم زبان او نسبتاً ضخيم است و قسمت زيادي از زبان را به کف دهان متصل مي کند.
با رشد کودک، فرنولوم نازک ‌تر شده و پس روي مي کند؛ يعني چسبيدگي زبان به کف دهان به قسمت ‌هاي عقبي زبان محدود مي شود.
در بعضي از کودکان ممکن است فرنولوم محکم به زبان چسبيده باشد و مانع حرکت کامل زبان شود که به آن ‌گير زبان مي گوييم.

نوزادي که زبانش‌ گير دارد ممکن است در مکيدن و شير خوردن با مشکل رو به ‌رو شود و در نتيجه خوب وزن نگيرد و لذا والدين به‌ دليل خوب وزن نگرفتن، نوزاد را به نزد متخصص اطفال مي برند و معمولاً همکاران متخصص اطفال هستند که اين نوزادان را براي درمان بيشتر به نزد جراح گوش و حلق و بيني و يا فوق تخصص جراحي اطفال ارجاع مي دهند.
بعد از اين که کودک دندان درآورد، شير دادن به کودک مبتلا به ‌گير زبان ممکن است براي مادر دردناک باشد لذا ممکن است مادر مجبور شود که شير دادن طبيعي را قطع کند.
به‌ طور معمول زبان قابليت بسيار زيادي براي جبران محدوديت حرکتي ناشي از‌ گير زبان در تکلم دارد اما در مبتلاياني که محدوديت حرکتي زبان زياد باشد ممکن است اداي بعضي از حروف و کلمات به راحتي امکان پذير نباشد. در اين کودکان در حدود 3 سالگي، اشکالات تکلمي به ‌خصوص اداي حروفي مثل سِ، شِ، زِ، ممکن است جلب توجه کند.
اگر بيش از نيمي از سخنان و کلماتي که يک بچه 3 ساله ادا مي کند توسط افراد غريبه درک نشود بايد کودک از نظر‌ گير زبان بررسي شود. وقتي نوزادي مبتلا به ‌گير زبان است به راحتي نمي توان پيش‌ بيني کرد که آيا بعداً دچار مشکلات تکلمي خواهد شد يا خير؟
اما اگر موارد زير وجود داشته باشد به احتمال زياد به هنگام به حرف افتادن مشکلات تکلمي ظاهر خواهد شد:
* نوک زبان يک فرورفتگي داشته باشد يا به عبارت ساده‌ تر نوک زبان دو شاخه باشد
* نوزاد نتواند زبانش را از دهانش بيرون بياورد يا زبانش را به سقف دهانش برساند.
والديني که مي خواهند بدانند که آيا کودک آن ها از اين نظر مشکل دارد يا نه مي توانند آزمايش ساده‌ اي را انجام دهند. کافي است يک بستني قيفي به کودک خود بدهند. اگر کودک در ليسيدن بستني با مشکلي مواجه نباشد به احتمال زياد زبان وي گير ندارد.
ظاهر صورت بچه‌ هاي بزرگ ‌تر که مبتلا به ‌گير زبان هستند ممکن است در اثر اين مشکل دچار تغييراتي شود. مثلاً فاصله داشتن 2 دندان پيش پايين از يکديگر ممکن است نشانه‌ اي از‌ گير زبان باشد.

با جراحي مي توان‌ گير زبان را برطرف کرد. اين عمل بسيار ساده است و معمولاً عارضه‌ اي هم ندارد.
بسته به سن کودک اين عمل با نيمه بي هوشي و حتي با بي حسي موضعي نيز قابل انجام است.
به ‌رغم اين که اصلاح جراحي اين اختلال بسيار راحت است، نتايج اين عمل هم بسيار خوب است.
منبع:تبيان زنجان
ارسال توسط کاربر محترم سایت : mohamadaminsh