از پشت ابرهاي غيبت


 

تدوين و تلخيص: عليرضا اکبري




 
تاريخ انتظار و شکيبايي ما به آن ظلمي که در عاشورا بر ما رفته است برمي گردد. به آن تيرها که از کمان قساوت برخاست و برگلوي مظلوميت نشست، به آن سم اسب هاي کفر که بدن هاي پاک را مشبک کرد، به آن جنايتي که دست و پاي مردانگي را بريد. از آن زمان تاکنون ما به آب حيات انتظار زنده ايم. انتظار ظهور منتقم خون حسين (ع) و همه ي مظلومان پهنه ي خاک. تاريخ استقامت ما، از آن زمان هم دورتر مي رود. از عاشورا مي گذرد و به بعثت پيامبر اکرم (ص) مي رسد. او که در مقابل همه ي جهل و ظلم و کفر و شرک و عناد و فسادي که جهان آن زمان را، پوشانده بود وعده مي فرمود :
«کسي خواهد آمد که نامش نام من، کنيه اش کنيه ي من، لقبش، لقب من، دوازدهمين وصي من خواهد بود و جهان را از توحيد و عدل و داد پر خواهد کرد. »
اما تاريخ صبر و انتظار و بردباري ما را وسعتي است از هابيل تاکنون و تا برخاستن فرياد جبرئيل در زمين و آسمان و آوردن مژده ي ظهور امام زمان (عج).
آري ! در آن زمان هستي حياط خواهد يافت؛ عشق پر و بال خواهد گشود و در رگ هاي خشکيده ي علم، خون تازه خواهد دويد. پشت هيولاهاي ظلم و جهل با خاک، انس جاودان خواهد شد. انسان بر مرکب رشد خواهد نشست و عروج را زمزمه خواهد کرد.
در جلد 13 کتاب « بحار الانوار » از حضرت محمد (ص) اين گونه نقل گرديده است :
«سوگند به خدايي که مرا به نبوت برگزيده، مردم از نور رهبري او در دوران غيبتش بهره مي گيرند؛ همانند بهره گرفتن از خورشيد به هنگام قرار گرفتن پشت ابرها.»
اشعه ي نامرئي وجود مقدس امام زمان (ع) به هنگامي که در پشت ابرهاي غيبت نهان است، داراي آثار گوناگون و متعددي است که به برخي از آن ها اشاره مي شود :

1.اميد بخشيدن به جامعه
 

در ميدان نبرد، تمام کوشش گروهي از رزمندگان فداکار اين است که پرچم حق را به اهتزاز در آورند چرا که برقرار بودن پرچم حق، موچب دلگرمي سربازان و تلاش و کوشش مستمر آنان است. وجود فرمانده ي لشکر در مقر فرماندهي حتي اگر ساکت و خاموش باشد، خون گرم و پرحرارتي در عروق رزمندگان به حرکت مي درآورد. شيعه نيز طبق عقيده اي که به وجود امام زنده دارد هر چند او را در ميان خود نمي بيند، ولي خود را تنها نمي داند.
او همواره انتظار بازگشت آن يار سفر کرده را مي کشد؛ انتظاري سازنده و اثر بخش و حرکت آفرين. اثرات رواني اين طرز تفکر در زنده نگه داشتن اميد در جامعه و وادار ساختن افراد به خودسازي، کاملاً مشهود است.

2. پاسداري از دين خدا و آيين حق
 

هميشه بايد در ميان مسلمانان کسي باشد که مفاهيم و تعاليم اسلام را در شکل اصلي اش حفظ و براي آيندگان نگهداري کند و حفظ اين آيين اصيل، تنها به وسيله ي يک پيشواي معصوم در سطح جهاني امکان پذيراست؛ خواه اين پيشوا آشکار باشد يا پنهان. سينه ي امام و روح بلندش مخزن حفظ اسناد آيين الهي است تا دلايل الهي و نشانه هاي روشن پروردگار باطل نگردد و به خاموشي نگرايد.

3. تربيت گروه شايستگان
 

معني غيبت امام (ع) اين نيست که او به شکل يک روح نامرئي يا اشعه هاي ناپيدا در مي آيد، بلکه او از يک زندگي طبيعي برخوردار است و به طور ناشناخته در ميان همين انسان ها رفت و آمد دارد ودل هاي بسيار آماده را بر مي انگيزد و در اختيار مي گيرد و بيش از پيش آماده مي کند و مي سازد. افراد مستعد به تفاوت ميزان استعداد و شايستگي خود توفيق درک و سعادت رؤيت آن حضرت را پيدا مي کنند؛ براي نمونه مي توان به نام بزرگاني چون « محقق اردبيلي » و « سيد بحر العلوم » و... اشاره کرد.

4. نفوذ گسترده ي معنوي
 

وجود امام (ع) در پشت ابرهاي غيبت نيز اين اثر را دارد که از طريق اشعه ي نيرومند و پر دامنه ي شخصيت خود، دل هاي آماده را در نزديک و دور تحت تأثير جذبه ي مخصوص قرار داده و به تربيت و تکامل آن ها مي پردازد و از آن ها انسان هايي کامل تر مي سازد و ما قطب هاي مغناطيسي زمين را با چشم خود نمي بينيم ولي اثر آن ها روي عقربه هاي قطب نما در درياها، راهنماي کشتي هاست. وجود امام زمان (ع) نيز در زمان غيبت با امواج جاذبه ي معنوي خود افکار و جان هاي زيادي را که در دور يا نزديک قرار دارند هدايت مي کند و از سرگرداني رهايي مي بخشد.

5. ترسيم اهداف آفرينش
 

اين جهان و تمام مواهب آن از ديدگاه يک فرد خداپرست که با مفاهيمي چون علم و حکمت خداوند آشناست، براي صالحان و پاکان آفريده شده است. باغبان آفرينش جهان پهناور هستي به خاطر همين گروه که در رأس آن وجود مقدس امام (ع) است فيض و مواهب خود را هم چنان ادامه مي دهد. در حديثي آمده است :
«مردم از برکت وجود حجت و نماينده ي الهي روزي مي برند و به خاطر هستي او آسمان و زمين برپاست ».

6. نظارت بر اعمال شيعيان
 

طبق اعتقاد عمومي شيعه که در روايات بسيار زيادي در منابع مذهبي آمده است، امام(ع) به طور مداوم در دوران غيبت مراقب حال پيروان خويش است و طبق يک الهام الهي از وضع اعمال آن ها آگاه مي گردد و به تعبير روايت، همه هفته، برنامه ي اعمال آن ها به نظر او مي رسد و از چگونگي رفتار و کردار و گفتار آن ها آگاه مي گردد.
منبع:نشريه موعود نوجوان، شماره 26.