انگور

پيامبر اكرم(ص)

چهار ميوه از ميوه هاي بهشتي هستند: انگور، رطب (خرماي تازه)، انار و سيب. امام محمد باقر(ع)پس از طوفان نوح كه آب زمين را شست و حضرت نوح در قبرستان ها استخوان مردگان را ديد، بي تابي شديدي را آغاز نمود و بسيار اندوهناك گشت. خداوند متعال به او وحي كرد كه: «انگور سياه بخور تا غم تو از بين برود.»
امام صادق(ع)يكي از اصحاب مي گويد: ديدم امير المومنين(ع)نان با انگور ميل مي فرمود.
هشام مي گويد:امام سجاد(ع)از انگور خوششان مي آمد. يكي از اصحاب خدمت حضرت امام محمد باقر(ع) رسيد، ديد آن حضرت انگور آورده اند. حضرت به او فرمود: پيرمرد مسن و كودك، دانه دانه انگور را مي خورند، و كسي كه گمان مي كند سير نمي شود، سه تا سه تا و چهار تا چهار تا، و من دو دانه دو دانه مي خورم، زيرا مستحب است.
دو ميوه است كه با دست خورده مي شود: انگور و انار. (امام صادق(ع))
برگ مو مقوي، قابض و مدر است. در اسهالهاي خوني، خونريزيها، عدم دفع ادرار، نقرس، استفراغ، اختلالات گردش خون در موقع بلوغ و يائسگي و واريس، مصرف مي شود. در خونريزي از بيني مي توان گرد برگهاي مو را به داخل حفرات بيني كشيد تا خونريزي قطع شود.
آب انگور ملين و مقوي است، و غذاي خوبي براي مبتلايان به بيماري اوره خون و اسيدوز است. مصرف آن براي مبتلايان به ورم كليه كه از نمك پرهيز داده مي شوند، بسيار مفيد است. از نظر توليد حرارت، هر كيلو انگور معادل 2 كيلو گوشت است. چنين مشهور است كه هر كس زياد چاق است، علاجش خوردن انگور است، و هر كس زياد لاغر است، درمانش خوردن انگور است.
بايد در نظر داشت كه مصرف زياد آب انگور ايجاد سنگ كليه و رسوبات در دستگاه دفع ادرار مي كند. از نظر استعمال خارجي آب انگور پوست بدن را نرم مي كند و افزودن آن به ماسكهاي زيبايي فوايد بسياري دارد.

منبع:نشريه روشنان، شماره12