خاطراتي از امام خميني

امام در استفاده از وقت، بسيار حساس و دقيق بود. گاهي همزمان چند کار را با هم انجام مي داد از جمله يک روز در حالي که مشغول گوش دادن به راديو بود، تصوير تلويزيون را هم تماشا مي کرد، ذکر هم مي گفت، با پاهايش نرمش مي کرد و به علي کوچولو (نوه امام) هم مي گفت تو هم مثل من نرمش کن و به اين وسيله او را آموزش مي داد يعني پنج کار در يک زمان.

چهار ساعت خواب
 

حضرت امام در 24 ساعت گاهي اوقات، 4 ساعت بيشتر نمي خوابيدند. ساعت 11 شب، چراغ اطاق حضرت امام خاموش مي شد و اما در ساعت 3 بعد از نيمه شب متوجه مي شديم که صداي کاغذ از اتاقشان مي آيد. حضرت امام، معمولاً روزنامه هايي را که برايشان ترجمه مي کردند و به علت کثرت کار در روز، موفق نمي شدند آنها را مطالعه کنند، آخر شب و در ساعتي که خودشان تنظيم کرده بودند، به مطالعه و رسيدگي آنها مي پرداختند.

چراغ قوه
 

حضرت امام وقتي که نيمه شب براي خواندن نماز شب از خواب بيدار مي شدند، لامپ اتاق را روشن نمي کردند تا مبادا مزاحم افراد خانواده شوند آقا از چراغ قوه کوچکي که داشتند استفاده مي کردند.

تلاش بي وقفه
 

وقتي خدمت امام مي رسيم، مي بينيم که ايشان يا راديو گوش مي کنند، يا تلويزيون نگاه مي کنند، يا نامه هاي رسيده را مي خوانند، يا اخبار رسيده را مطالعه مي کنند. ايشان يک دقيقه بي کار نيستند، حتي در حمام يا هنگام وضو راديو همراهشان است من با اطمينان مي گويم که ايشان اصلاً وقت تلف شده ندارند.

فداکاري کنيد
 

يکي از نوادگان امام از آقا پرسيد ما چه کنيم تا شوهرانمان مانند شما نسبت به خانم با ما رفتار کنند؟ امام فرمودند: شما هم فداکاري کنيد.
منبع: نشريه زن روز، شماره 2191.