3نکته کوچک براي ايجاد تغييرات بزرگ(1)

گناه که نکرديديک اشتباه بود، و هر اشتباهي قابل !جبران است
وقتي مرتکب اشتباهي مي شويد، در حق خودتان گذشت !داشته باشيد.
*نسبت به هرحرف و سخني که موجب رنجشتان مي شود، بي تفاوت باشيد.
*همه را مثل خودتان بدانيد(همه مرتکب اشتباه مي شوند).
*اشتباهات خود را قبول کنيد و ازآنها درس بگيريد.
*با آرامش و بدون بغض خطاي خود را بپذيريد.
*خود را با اشتباهاتتان نشناسيد.
*ذهنتان را با تصاويري که به خود مي دهيد(خطاکار، دست و پا چلفتي و)مشغول نکنيد.
*به خاطر اشتباهي که کرده ايد خود را ببخشيد.
*براي مقابله با نگراني ، يک رفتار آرام بخش و رها کننده را در ذهن خود پرورش دهيد همان طورکه ديل کارنگي مي گويد:سعي نکنيد از ديگران تقليد کنيد خودتان را پيدا کنيد و خودتان باشيد.
شما بي نظيريد. هيچ موجودي آن قدر نگونبخت نيست که مجبور باشد آرزو کند که شخص ديگري به غير از آن که در تن و جانش نهفته است باشد.

راه شادي را به زندگي خود باز کنيد!
 

هر چيزي که ببينيد، هر چه که بشنويد، هر اتفاقي که در دنيا بيفتد... هيچ چيز نمي تواند اين قدر تاثيرگذار باشد که آرامش دروني شما را کاملاً از بين ببرد.
دنيا بايد مراحل مختلفي را پشت سر بگذارد، تغيير و تحولات متعددي را بپذيرد تا از قديم به جديد برسد.
ما نبايد در برابر دگرگوني هاي دنيا مقاومت کنيم بلکه بايد به راحتي با آن کنار آمده و آنها را بپذيريم.
هر چه بيشتر بترسيم بيشتر در ديگران ترس ايجاد مي کنيم، و در آخر هم نتيجه اي عايدمان مي شود که دلخواهمان نيست يک لحظه به عواقب اين بينديشيد که ميلياردها انسان در آن واحد از چيزي بترسند مثل يک سمپاشي عمومي مي ماند...
خوب به نظر شما اين کار خوبي است؟ فکرمي کنيد يک دقيقه سپري کردن در ترس و نگراني مي تواند يک دقيقه به زندگي شما اضافه کند؟پس چرا به اين ترس ها و نگراني ها ادامه مي دهيد و خود را به آنها مي سپاريد؟
زمان را تلف نکنيد. ازهمين الان فقط روي چيزهايي که دوست داريد متمرکز شويد، روي خواسته هاي درونيتان!
ذهن خود را از ترديد و ترس پاک کنيد و فقط به چيزهاي خوب فکرکنيد:چيزهايي که به شما آرامش مي دهند، موجب لبخند و حتي خنده در شما مي شوند و به طور کلي حال و هوايتان را بهتر مي کنند.
به خاطر داشته باشيد که شادي قابل سرايت است و از فردي به درون فرد ديگر حرکت مي کند به همين دليل است که مي گويند با افراد شاد و مثبت انديش معاشرت کنيد.
راه شادي را به زندگي خود باز کنيد، باغچه ذهن و روحتان را پرورش دهيد و در آن لحظه هاي شادي بخش و انرژي زا بکاريد و با حرکت موج شادي به ديگران، بهترين نمونه و الگو براي تغيير دنيا باشيد.

آيا عبارت "کم آوردن"براي شما هم آشناست؟!
 

کم آوردن يعني رها کردن، ديگر به آن فکر نکردن، ديگر نتيجه کار را مثبت نديدن، تسليم شدن و...
شما را نمي دانم ولي من هر وقت که اين عبارت را مي شنوم خيلي منقلب مي شوم... به خصوص وقتي که تعداد افرادي که زندگيشان را در اين حالت وادادگي و تسليم مي گذرانند برمن معلوم مي شود.
خود من آن قدر با اين گونه انسان ها برخورد کرده ام که قادر به شمارش آنها نيستم:
پدر و مادرهاي هميشه گرفتاري را ديده ام که در برابر نتايج افتضاح مدرسه فرزندانشان کم آورده و سرانجام خود را از زيربار مسووليت کنار کشيده اند. اين طور :پدر و مادرها با چنين جملاتي خود را راضي مي کنند:
او هيچ وقت هيچ چيز نخواهد شد، بالاخره در 14سالگي درس و مدرسه را رها مي کند و مي رود دنبال کار!
همچنين با ورزشکاراني برخورد کرده ام که در مسابقه دو، وقتي که فقط 3کيلومتر تا خط پايان مانده، و آنها 97کيلومتر را بدون ضعف و سستي پشت سرگذاشته اند يک باره با اين عذر کنار مي کشند: ديگرنمي توانم!کم آوردم!
و نيز صدها انسان را ديده ام که خسته، مايوس و عصباني از سرکار به منزل برمي گردند. آنها به همکار خود که پست بالاتري دارد و در کارش موفق تر است حسادت مي کنند، همچنين به همسايه شان که به تازگي يک اتومبيل زيبا و مدل جديد خريده است اين جورآدم ها از وقتي که به خانه مي رسند کج خلقي مي کنند و غر مي زنند و دق دلشان را سرهمسر و فرزندانشان خالي مي کنند چيزي که هميشه برزبان و در فکرشان در جريان است ازاين قرار است:حالم ازاين زندگي لعنتي به هم مي خورد...!

ولي با همه اين حرف ها...
 

*خيلي زيباست که فرزندانمان را تشويق و حمايت کنيم تا در تحصيلشان موفق وسربلند باشند.
*بسيار موجب دلگرمي و تشويق است که مسابقه اي را که شروع کرده ايم به پايان برسانيم و نگاه تحسين آميز فرزندانمان را حس کنيم زيرا به اين ترتيب به ايشان ثابت کرده ايم که ما مي دانيم و مي توانيم تا سرمنزل هدف پيش برويم و کاري را نيم کاره رها نکنيم.
*و خيلي در خور پاداش است که کار مورد علاقه مان را انجا م دهيم تا از درآمد خوب حاصل از آن، زندگي خوب و شايسته اي براي خانواده و خودمان فراهم سازيم.
بله دوستان، حقيقتاً تسليم نشدن و عقب نکشيدن ارجحيت دارد دراين صورت، کم نياوردن عادت ما مي شود!
کم نياوردن و استقامت، تمام امکاناتي را که يک قهرمان براي پيروز شدن به کار مي بندد دراختيار شما قرار مي دهد!ازچه مي ترسيد؟از اين امکانات استفاده کنيد تلاش خود را بکنيد.
فکر مي کنيد موفق نمي شويد؟که خيلي مشکل است؟که فايده اي ندارد؟...
ببينم احتمالاً شما در شرف کم آوردن نيستيد؟!
منبع: نشريه موفقيت، شماره 180