جنگ نرم (نفاق سياسي)


 

نويسنده: حسين محمد زاده




 
پديده شوم نفاق و به دنبال آن منافقين از جمله پديده‌هايي هستند كه در طول تاريخ اسلام پيامدهاي سوء و عوارض مخربي براي جامعه اسلامي داشته است . بنابراين آشنايي با اين آفت بزرگ جوامع اسلامي براي كاستن از عوارض ويرانگر آن بر هيچ انسان عزت خواهي پوشيده نيست ، لذا لازم است تا با مراجعه‌اي دوباره به تاريخ صدر اسلام به خصوص دوران امامت و ولايت امام علي (ع) جريانهاي نفاق را باز شناخته و آينه عبرت آينده خود قرار دهيم. عزيزان اگر يادتان باشد در شماره قبل به اينجا رسيديم كه يكي از عوامل اصلي در بوجود آمدن اين همه اختلاف و درگيري و عقب افتادگي در ميان مسلمانان پديده نفاق است. حال اضافه مي‌كنيم كه جنبش‌ها ،‌نهضت‌ها ،‌قيامها، حركت‌هاي دين مدار،‌انقلاب‌هاي كوچك و بزرگ و تلاشهاي مراجع و عالمان دين در طول تاريخ به خصوص سده اخير همواره بدست منافقان و افرادي كه جيره خوار دشمنان قسم خورده اسلام و قرآن بوده‌اند ،‌و همچنين شبه روشنفكران ، مرعوب،‌فاقد بصيرت عميق ،‌و رفاه طلب كه تربيت شده ابر قدرتها،‌و دانشگاهها،‌و مراكز نامحسوس تربيت سربازان جنگهاي نرم بوده‌اند، ناكام مانده‌اند. بزرگاني چون شهيد شيخ فضل الله نوري ،‌آيا جز به دست خواص منافق به دار كشيده‌ شد ؟ نهضت ميرزاي شهيد سردار جنگل چگونه بود؟ انقلاب مشروطه چگونه پايان يافت ؟ اين موارد و موارد بسيار از اين قبيل مي‌تواند چراغي روشن فرا روي مادر آينده باشد ،‌و ما را نسبت به خطرات بيشتر آگاه كند . اين قبيل حوادث مي‌تواند آفتها و آسيبها را شناسايي كند و در همان گامهاي نخست متوقف سازد. البته به شرطي كه شناخت و آگاهي كافي نسبت به آن پيدا شود. سپس جسارت لازم در برخورد با آن وجود داشته باشد . نفاق همواره در سيره معصومين (ع) مورد نكوهش بوده است تا جايي كه دارندگان آن صفت بدترين انسانها شناخته شده اند. رسول اكرم (ص) فرمودند: روز رستاخيز بدترين مردم نزد خداي بزرگ افراد دورو هستند. بحار ج 75 ص 204.
امام علي (ع) در معرفي نفاق و منافقان تصريح مي‌كند: اي بندگان خدا ،‌شما را به پيروي از خدا سفارش مي‌كنم و از منافقان بر حذر مي‌دارم. چه آنان مردماني گمراه و گمراه كننده هستند، هم خود لغزيده‌اند هم ديگران را مي‌لغزانند. دلهايشان بيمار است ، ظاهرشان آراسته ،‌و صفشان دواست و گفتارشان شفا ،‌اما كردارشان درد بي درمان است. به خوشي و آسايش ديگران رشك ميّ‌برند و بر گرفتاري مي‌افزايند. اميد را به يأس مبدل ميكنند. مدح و ثنا به يكديگر وام ميدهند. و انتظار پاداش از يكديگر دارند،‌هر گاه حكم كننده زياده روي ميكنند، براي هر حقي باطلي آماده كرده‌اند، براي هر شبي چراغي دارند. راه آسان و هموار جلوه مي‌دهند. و گذر گاههاي پر پيچ و خم مي‌سازند، آنان دارو دسته و حزب شيطانند و بدانيد كه حزب شيطان هامن زيانكارانند.
نهج البلاغه خطبه 185
منبع : ماهنامه قُرآن ليلةُالقَدر ش 50