تنها سيستم صوتي است که مي ماند!


 

نويسنده: عليرضا احمدوند




 

کدام سيستم صوتي مناسب سليقه و ماشين شماست؟
 

تقريبا شايد کمتر جواني را بتوان پيدا کرد که در دوره زندگي اش، به سيستم صوتي خودرو و اصطلاحا «سيستم بستن» فکر نکرده باشد؛ البته اين قضيه در بين پسرها شديدتر و جدي تر از دخترهاست. سيستم صوتي خودرو، يکي از امکانات جالب توجهي است که موقع خريدن ماشين هم خيلي به آن توجه مي شود. اين روزها خيلي ها را مي بينيم که پول هاي زيادي براي نصب کردن يک سيستم خوب روي خودروي شان هزينه مي کنند. بعضي هايشان مي دانند که چکار مي کنند اما خيلي ها هم هستند که بيش از حد پول خرج مي کنند؛ لوازم غيرضروري مي بندند يا درباره کارايي سيستم شان کمتر مي دانند. در اين مقاله موضوع سيستم صوتي خودروي را بيشتر باز کرده ايم.

گام به گام تا خريد سيستم صوتي خودرو
شمارش معکوس تا دوپس دوپس
 

سيستم صوتي خودرو، امکاني است براي لذت بردن از موسيقي (و سرگرمي) در هنگام رانندگي. اما هيچ وقت از ابتدا يک سيستم خوب و باب پسند همه، بر روي خودرويي که مي خريم نصب نشده است! براي آنکه بتوانيم بهتر تصميم بگيريم، بايد راه هايي بلد باشيم که بفهميم چه مي خواهيم. اين چند گام ابتدايي که در اينجا آورده ايم، بايد اصلي ترين فاکتورهاي تصميم گيري براي خريد و نصب سيستم صوتي خودرو باشد:
*با خودتان به جمع بندي برسيد: بايد مشخص کنيد که از سيستم تان چه مي خواهيد و دنبال چه چيزي هستيد. آيا دوست داريد سيستم خودرو، آن قدر موسيقي را براي تان طبيعي پخش کند که انگار در کنسرت زنده هستيد يا مي خواهيد حجم زيادي صداي بم (در اصطلاح مرسوم، «باس»؛ تلفظ صحيح اش «بِيس» است) براي تان توليد کند؟ اگر به اين جمع بندي برسيد که چه مي خواهيد، آن وقت هم راحت تر يک سيستم خوب انتخاب مي کنيد و هم هزينه کمتري مي پردازيد. مثلا براي داشتن صداي بِيس بالا، بايد به فکر ساب ووفر و آمپلي فاير باشيد (لغت نامه اين سبک زندگي را بخوانيد تا با اين واژه ها بيشتر آشنا شويد) اما اگر کيفيت صداي خوب مي خواهيد و شفافيت صدا براي تان مهم است، بايد به دنبال بلندگوها يا اصطلاحا باندهاي چند بخشي باشيد (نام ديگرشان باندهاي جدا [separates] يا جزء جزء [component]است). اگر ندانيد چه مي خواهيد، هزار راهي که ممکن است به بن بست هم بخورند پيش رو داريد.
*سيستم را بشناسيد: پس از آنکه معلوم شد چه مي خواهيد، بايد بدانيد که اجزاي احتمالي سيستم تان چيست، چه انوعي از آن موجودند، چه امکاناتي دارند و قيمتشان حدودا چه قدر است؛ يعني اينکه شروع کنيد به تحقيق و خواندن و اطلاعات جمع کردن. هر چقدر بيشتر اطلاعات داشته باشيد، کمتر فريب توصيه هاي غلط يا غيرعلمي يا حتي سودجويانه برخي فروشنده ها را مي خوريد. اين چند راه را امتحان کنيد:
از چندين فروشنده و نمايندگي (خصوصا نمايندگي مجاز) پرس و جو کنيد.
از دوستان و اعضاي خانواده که آشنايي دارند بپرسيد.
به مجلات موجود که در اين زمينه مي نويسند سربزنيد.
به سايت هاي اينترنتي که راهنمايي مي کنند سربزنيد. تعداد سايت هاي فارسي هنوز اندک است ولي سايت هاي انگليسي زبان زيادند. چند نمونه از آنها عبارتند از:
www.carstereo.com
www.bcael.com
www.caraudiohelp.com
www.mobileaudio.com
www.caraudioforum.com
www.soundomain.com
يکي از راه هاي ديگر اين است که به سايت هاي اينترنتي شرکت هاي توليد کننده معروف و شناخته شده که محصولات شان در ايران هم هست، سربزنيد. يکي از امکانات جالبي که برخي از مارک هاي معروف در سايت شان گنجانده اند، پيشنهاد سيستم بر مبناي نام و مدل خودروي شماست. در سايت اينترنتي، شما نام و مدل خودروي تان را انتخاب مي کنيد و آن وقت آنها بهترين سيستم را از ديد فني و متناسب با خودروي تان به شما پيشنهاد مي دهند.
*گوش تان را عادت بدهيد: فقط گوش هاي شماست که مي گويد چه موسيقي و چه چيزي براي تان جالب و جذاب است. براي آنکه گوش تان عادت کند تا بهترين نوع پخش موسيقي دلخواه تان را بشناسد، بهتر است در داخل خودروي چند دوست و آشنا بنشينيد يا درون مغازه چند فروشنده که سيستم نصب شده دارند، موسيقي مورد علاقه تان را گوش بدهيد تا ببينيد چه جور سيستمي با سليقه شنوايي تان سازگارتر است. بهتر است از يک آهنگ خاص از يک سي دي صوتي اصل استفاده کنيد و تمام دستگاه ها را با همان محک بزنيد. براي تست کردن، از فايل هاي فشرده مثل MP3 يا WMA و غيره استفاده نکنيد؛ چون کيفيت شان همينجوري پايين تر از سي دي Audio است.
*درست انتخاب کنيد: دنبال سيستمي هستيد که قيمت اش نصف قيمت خود خودروي تان است؟ تا چند سال ديگر مي خواهيد خودرو را نگهداريد؟ صندلي هاي عقب را مي خواهيد برداريد که ساب ووفر بگذاريد يا صندوق عقب را مي خواهيد پر از آمپلي فاير و بوم باکس کنيد؟ در انتخاب سيستم، از چند ده هزار تومان تا چند ده ميليون تومان مي شود هزينه کرد. اما خيلي از ما عادت داريم که انتخاب غيرمتناسبي بکنيم و آن وقت پشيمان مي شويم!
*آينده را هم ببنيد: اين توصيه، منافات و تضادي با پيشنهاد قبلي ندارد. موقع انتخاب سيستم بايد نيازهاي آينده و ارتقا در سال هاي بعد مد نظرتان باشد. مثلا اگر در آينده مي خواهيد دوربين دنده عقب هم روي خودرو نصب کنيد، بهتر است فعلا دستگاهي انتخاب کنيد که اين قابليت را در آينده به شما بدهد يا اگر مي خواهيد سال بعد i pod بخريد، ترجيحا دستگاهي بخريد که اتصال i pod داشته باشد.
*ولوم بدهيد: اگر واقعا قصد داريد از صداي بلند در خودرو استفاده کنيد، در فروشگاه ها از مغازه دار بخواهيد سيستم را در صداي بالا براي تان امتحان کند. خيلي از اجزاي سيستم صوتي، اتفاقا کيفيت اصلي خروجي صداي شان را در حجم بالا نشان مي دهند.
*براي بودجه تان سقف بگذاريد: خودرو که فقط سيستم نمي خواهد؛ اگر براي بودجه سيستم صوتي سقف نگذاريد، آن وقت جيب تان حسابي خالي مي شود! بايد حواس تان باشد که موقع فروختن خودرو، معمولا نمي توانيد معادل ارزش سيستم صوتي را به خريدار بقبولانيد؛ ضمن آنکه سيستم هاي صوتي خيلي پرسر و صدا، ارزش کلي خودرو را پايين مي آورند.

آشنايي با اصطلاحات سيستم ماشين
لغت نامه سيستم
 

در بحث سيستم هاي صوتي خودرو، واژه ها و اصطلاحات زيادي وجود دارد که توسط مشتريان و فروشندگان استفاده مي شود. خيلي از اين واژه ها هم ممکن است به اشتباه با معاني مختلف به کار بروند يا تلفظ شوند. در اين بخش کوتاه، سعي بر اين است که اصطلاحات رايج را تعريف کنيم:
* آمپلي فاير: جزئي از سيستم صوتي که سيگنال هاي صوتي با شدت پايين را که توسط پخش کننده اصلي توليد مي شود، از طريق مدارهاي الکترونيک، به سيگنال هاي صوتي با شدت بالا يا اصطلاحا تقويت کننده تبديل مي کند.
* طيف صوتي: محدوده فرکانس هايي که گوش انسان قادر به شنيدن آن است؛ به صورت کلي بين فرکانس 20 هرتز تا 20 کيلوهرتز.
* خازن: يک جزء الکترونيک از سيستم صوتي که براي ذخيره کردن قدرت خروجي از آمپلي فاير به کار مي رود تا در صورت لزوم بتواند به صورت ناگهاني و بر حسب شرايط خاص موسيقي، آن را در اختيار قرار دهد.
* دسي بل: واحد سنجش ميزان فشار صدا (SPL)، ميزان فشار صدا، فشاري است که در اثر موج هاي صوتي به وجود مي آيد.
* DIN و دابل DIN: DIN اصطلاحا به اندازه استاندارد يک سيستم پخش کننده خودرو (که به عنوان ضبط ماشين مي شناسيم) گفته مي شود که ارتفاع آن 5 سانتي متر، عرض آن حدود 17 سانتي متر و عمق آن هم حدود 17 سانتي متر است. پخش کننده هاي دابل DIN آنهايي هستند که ارتفاعي به اندازه دو ضبط معمولي دارند؛ يعني بلندتر هستند (حدود 10 سانتي متر).
* اکولايزر: امکاني از سيستم صوتي خودرو که اجازه مي دهد بتوانيم توازن و تعادل فرکانس هايي که دستگاه پخش مي کند را تغيير دهيم؛ يعني بعضي فرکانس ها را پايين بياوريم يا برخي را بالا ببريم.
* ارسال کننده FM يا اصطلاحا FM ترانسيميتر: دستگاهي است که سيگنال هاي صوتي را روي امواج راديويي FM مي فرستد تا سيستم صوتي خودرو بتواند روي يک موج FM آن را دريافت کند و از طريق بلندگوها پخش کند.
* پاسخ فرکانس: محدوده فرکانس هايي که يک سيستم صوتي با يک جزء آن (مثلا يک باند) مي تواند پخش کند. هر چقدر هم محدوده اين پاسخ وسيع تر باشد (يعني از صداهاي بم به 20 هرتز و از صداهاي زير به 20 کيلوهرتز نزديک تر باشد) بهتر است
منبع:نشريه همشهري جوان، شماره 241