شهيده آمنه صدر در يک نگاه


 





 
شهيده بنت الهدي صدر، فرزند سيد حيدر صدر و خواهر شهيد آيت الله سيد محمد باقر صدر، در سال 1347 هـ. ق در کاظمين به دنيا آمد. مادرش، فرزند شيخ عبدالحسين آل ياسين بود و او را آمنه نام نهاد. بنت الهدي در شش ماهگي پدرش را از دست داد و از آن پس در دامان مادر و در سايه توجهات او تربيت شد و خواندن و نوشتن را در خانه از وي آموخت. پس از گذراندن آموزش هاي مقدماتي، همراه برادرانش، سيد اسماعيل و سيد محمد باقر، به حوزه علميه نجف رفت و در آنجا، تحصيلات عالي خود را در زمينه هاي ادبيات، اصول فقه و علم حديث ادامه داد و با مطالعه در مباحث فقهي، اخلاقي و تفسير، به درجه اجتهاد رسيد.
شهيد بنت الهدي پس از خاتمه تحصيلات، با راهنمائي برادرانش به فعاليت هاي سياسي و اجتماعي پرداخت و براي هدايت زنان عراق، تلاش جديدي را آغاز کرد و پرچمدار حرکت اسلامي بانوان در عراق شد. او نخستين پرچمدار حرکت اسلامي بانوان در عراق شد. او نخستين مقاله هاي خود را در مجله «الاضواء» که توسط جمعي از علماي نجف اشرف منتشر مي شد، چاپ کرد و سپس به نوشتن داستان هائي مبتني بر دين مبين اسلام و قوانين و احکام ديني درباره اوضاع اجتماعي پرداخت. او همچنين در اداره برخي از مدارس کاظمين و بغداد و در تربيت دختران مسلمان، نقش به سزائي را ايفا کرد. او آگاهي زنان عراقي را ارتقا بخشيد. حجاب را رواج داد و باعث شد که ديد جامعه نسبت به زنان و به ويژه نگاه اسلام به زن، تغيير کند.

بنت الهدي صدر روزي چندين ساعت به نگارش داستان مي پرداخت و در عين حال در کنار برادر مجاهدش، آيت الله سيد محمد باقر صدر، به تبليغات عليه رژيم ديکتاتوري عراق مشغول بود و در اين راه فداکاري هاي بسياري کرد.
در ماه رجب سال 1399 هـ. ق، رژيم عراق، شهيد آيت الله صدر را دستگير کرد. بنت الهدي تا خيابان اصلي به دنبال برادر رفت و تصميم داشت همراه او سوار ماشين شود، ولي ماموران اجازه اين کار را به او ندادند. او به راننده حامل آيت الله صدر گفت، «سرانجام تو روزي بيدار مي شوي و از اين کار خود پشيمان خواهي شد.» او همان جا ماند و سخنراني عجيبي را ايراد کرد و به برادرش گفت، «من برنمي گردم. مي خواهم مانند حضرت زينب (س) که برادرش امام حسين (ع) را همراهي کرد، همراه شما باشيم.» هنگامي که ماشين حامل آيت الله صدر حرکت کرد، بنت الهدي با تکبيرهاي رعدآساي خود، قلب دشمن را لرزاند. سپس به طرف حرم مطهر اميرالمؤمنين(ع) حرکت و در آنجا سخنراني پرشوري را ايراد کرد و مردم را به گريه انداخت و به تحرک واداشت.
تلاش هاي پيگير بنت الهدي، سرانجام برادر را از زندان آزاد کرد، ولي طولي نکشيد که در بيستم جمادي الاول سال 1400 هـ. ق، خواهر و برادر توسط رژيم خونخوار عراق دستگير شدند و شديدترين شکنجه ها بر آنان روا داشته شد. بنت الهدي صدر پس از تحمل رنج فراوان در روز 23 جمادي الاول، يعني سه روز پس از دستگيري به شهادت رسيد.
منبع:ماهنامه شاهد یاران، شماره 27