گوش درد

12 راه براى توقف درد
 

گوش درد در شب بدتر مى‏شود. بسته شدن شيپور استاش )كه عقب حلق را به گوش ميانى متصل مى‏كند(، شايع‏ترين علت گوش درد در كودكان و بزرگسالان است.
حالاتى نظير سرما، عفونت و آلرژى اين موقعيت را تشديد مى‏كند. در طول روز با جويدن غذا و يا بلع، عضلات شيپور استاش منقبض و هوا وارد گوش ميانى مى‏شود؛ اما شب، هنگامى كه خوابيده‏ايد هوايى كه از قبل در گوش ميانى وجود دارد جذب مى‏شود و خلأ ايجاد شده باعث كشيده شدن پرده صماخ به طرف داخل مى‏شود، بنابراين دچار درد مى‏شويد.
عوامل ديگرى نيز باعث گوش درد مى‏شوند؛ عفونت‏ها نظير عفونت حاصل از شنا كردن مى‏تواند باعث ايجاد گوش درد شود، فشار هوا در هواپيما يا در عمق دريا نيز مى‏تواند باعث گوش درد شود. وسايل كوچكى مثل قطعات موى بريده شده نيز مى‏تواند وارد كانال گوش شود و آن را آزرده كند؛ از آن جا كه درد راجعه نيز وجود دارد، دردهايى با منشأ دندان، لوزه‏ها، حلق و فك‏ها مى‏تواند به گوش بزند.
هنگامى كه گوش‏تان درد مى‏كند بايد به پزشك مراجعه كنيد، اما تا وقتى كه به آنجا برسيد مى‏توانيد از روش‏هاى زير براى قطع سريع درد استفاده كنيد.

بايستيد و بنشينيد.
 

چند دقيقه نشستن مى‏تواند تورم را كاهش دهد و باعث تخليه كانال استاش شود. بلعيدن مى‏تواند درد را تسكين دهد. اگر بتوانيد هنگام خواب به آرامى سرتان را بالا نگه داريد بسيار مفيد خواهد بود.

سشوار را روشن كنيد.
 

اين فكر قديمى پدربزرگ‏تان كه دود سيگار را به داخل گوش دردناك مى‏دهد داراى يك پايه‏ى اساسى است. اين دود نيست كه درد را تسكين مى‏دهد بلكه گرماى آن است؛ براى انجام اين كار با روشى ديگر، بدون به خطر انداختن ريه‏ها، سشوار را روى درجه كم بگذاريد، سپس آن را تا فاصله 40 - 50 سانتى‏مترى گوش قرار دهيد و گرما را به داخل گوش دردناك هدايت كنيد.

گوش‏تان را بكشيد.
 

گوش‏تان را بگيريد، اگر بدون درد توانستيد گوش‏تان را حركت دهيد، احتمالا مشكل مربوط به گوش ميانى است، اما اگر حركت باعث درد شود، عفونت احتمالا مربوط به كانال گوش خارجى است.

مقدارى روغن را تا حدى دماى بدن گرم كنيد.
 

يك شيشه روغن بچه يا روغن ملين را در ظرف آب با حرارت نزديك دماى بدن قرار دهيد، بگذاريد روغن در آب جا بيفتد تا دمايش به دماى بدن برسد. ريختن يك يا دو قطره روغن در گوش، به تسكين درد كمك مى‏كند.

آدامس بجويد.
 

بسيارى از مردم، اين راه حل را در پروازهاى هوايى براى باز كردن گوش‏شان انجام مى‏دهند.

خميازه بكشيد.
 

خميازه باعث حركت عضلات باز كننده شيپور استاش به گونه‏اى بهتر از جويدن آدامس يا مكيدن آب نبات مى‏شود.

بينى‏تان را نگه داريد.
 

اگر در ارتفاع 10 كيلومترى در حال پرواز بوديد و گوش‏تان شروع به درد كرد سوراخ بينى را با دست بگيريد، هوا را به داخل دهان ببريد و سپس با كمك عضلات گونه و حلق، هوا را به عقب بينى برانيد، سپس انگشتان را از روى بينى برداريد.

در هنگام فرود آمدن هواپيما نخوابيد.
 

اگر مى‏خواهيد در پرواز، چرتى بزنيد اين كار را در ابتداى پرواز انجام دهيد نه در انتهاى آن، زيرا عمل بلع در هنگام خواب كمتر مى‏شود و در نتيجه گوش‏تان نمى‏تواند خود را با تغييرات فشار در هنگام فرود هماهنگ كند.

پيشگيرى كنيد.
 

قبل از اينكه دچار درد شويد، داروى ضد احتقان مصرف كنيد. براى مثال اگر پرواز داريد و مى‏دانيد كه سينوس‏هاى‏تان پر است و گوش‏تان را كيپ مى‏كند، از قطره‏هاى بينى يا داروهاى ضد احتقان استفاده كنيد.

فشار را از صورت‏تان برداريد.
 

غواصان نيز همانند افرادى كه پرواز مى‏كنند بايد بتوانند فشار داخل گوش‏شان را با محيط اطراف هماهنگ كنند. شنا كردن روى سطح آب، فشار كمترى را بر پرده صماخ وارد مى‏كند.

از عامل درد دورى كنيد.
 

اگر تمام اين كارها مؤثر واقع نشد، از پرواز و شنا در عمق آب پرهيز كنيد.

از ضد دردها استفاده كنيد.
 

فراموش نكنيد ضد دردها نظير آسپيرين، استامينوفن يا ايبوپروفن زمان لازم را در اختيار قرار مى‏دهند تا خود را به پزشك برسانيد.
منبع : دايرة المعارف پزشك خانواده ،گروه مولفان انستیتوسلامتی آمریکا

پي‌نوشت‌ها:
 

* انتشارات سپهر اندیشه - 1387