16 روش براى از بين بردن بوى پا

نكات توصيه شده توسط متخصصان ما را درباره‏ى از بين بردن بوى پا مطالعه كنيد:

مكررا شستشو دهيد.
 

به نظر ساده و ابتدايى مى‏رسد اما بايد پاها را به دقت تميز نگه داريد. هر چند بار كه لازم است پاها را با آب گرم و صابون بشوييد. با برس نرم بين انگشتان را مالش دهيد و مطمئن شويد كه پاى‏تان كاملا خشك شود.

به انگشتان، پودر بماليد.
 

بعد از شستشو، از پودر ذرت يا اسپرى ضد قارچ استفاده كنيد. يك روش ديگر به توصيه سوزان لوين »متخصص پا از بيمارستان مونت سيانى« ريختن پودر بچه يا پودر ذرت در كفش مى‏باشد.

از ضد عرق‏هاى استفاده كنيد.
 

كليد كنترل بو، استفاده از ضد عرق‏ها يا ضد بوها درست روى پا مى‏باشد. شما مى‏توانيد به سادگى از ضد بوى مخصوص پا استفاده كنيد. آگاه باشيد كه گرچه ضد بوها بوى پا را از بين مى‏برند ولى نمى‏توانند جلوى تعريق را بگيرند. ضد عرق‏ها هر دو كار را مى‏كنند. دكتر استفان وينبرگ مى‏گويد: در صورت ابتلا به ضايعات قارچى پا از ضد عرق‏ها استفاده نكنيد زيرا باعث سوزش مى‏شود.

جوراب‏ها را عوض كنيد.
 

گلن كوپلند «متخصص پا از بيمارستان زنان توانتو» مى‏گويد: منطقى‏ترين راه براى پاهاى بودار تعويض جوراب‏هاست. هميشه از جوراب‏هاى ساخته شده از الياف طبيعى نظير پنبه استفاده كنيد زيرا جذب رطوبت توسط آنها از مواد مصنوعى بسيار بيشتر است.

دو جوراب روى هم بپوشيد.
 

فردريك هاوس مى‏گويد: شايد بتوانيد با پوشيدن دو جوراب با هم، ميزان تعريق را كاهش دهيد. در نگاه اول متناقص به نظر مى‏رسد اما هوايى كه بين دو لايه جوراب وجود دارد به خنك شدن پا كمك مى‏كند. جوراب پنبه‏اى را ابتدا بپوشيد و روى آن يك جفت جوراب پشمى بپوشيد. از جوراب‏هاى شناخته شده از مواد مصنوعى پرهيز كنيد زيرا تنها باعث افزايش تعريق مى‏شوند.

در انتخاب كفش دقت كنيد.
 

دكتر لوين مى‏گويد: كفش‏هاى بسته تعريق پاها را افزايش مى‏دهند و محيط مناسبى را براى رشد باكترى‏ها فراهم مى‏كنند و در نتيجه منجر به بوى بد و تعريق بيشتر مى‏شوند. از كفش‏هاى جلو باز و سندل استفاده كنيد اما از كفش‏هاى پلاستيكى و لاستيكى پرهيز كنيد چرا كه به پاها اجازه تنفس نمى‏دهند. هيچ‏گاه يك كفش را دو روز پشت سر هم نپوشيد؛ حداقل 24 ساعت لازم است تا كفش‏هاى‏تان كاملا خشك شود.

با آن بخوابيد.
 

دكتر ساسمن«متخصص پا از مريلند» توصيه مى‏كند كه درمان شبانه مى‏تواند به خشك شدن پاها كمك كند. با ماليدن الكل پاها را كاملا خشك و خنك كنيد. سپس از ضد بوهاى قوى در كف پا استفاده كنيد. پاها را با پوشش پلاستيكى بپوشانيد (براى تحريك كردن) تعريق تا ضد بو بهتر در داخل پا نفوذ كند. يك جوراب را روى پوشش، بپوشيد و با آن بخوابيد. در صبح پودرهاى اضافى را بشوييد و به مدت يك هفته هر شب اين كار را تكرار كنيد. در هفته‏هاى بعد يك يا دوبار اين كار را بكنيد.

پاى خود را خيس كنيد.
 

چاى: تانن موجود در كيسه‏هاى چاى يك ماده خشك كننده است؛ سه تا چهار كيسه چاى را در داخل يك ليتر آب به مدت بيست دقيقه بجوشانيد؛ مقدارى آب سرد را براى راحتى پاها به آن اضافه كنيد؛ پاها را به مدت بيست تا سى دقيقه در آن قرار دهيد. سپس آن را خشك كنيد و به آنها پودر بماليد. دكتر بيهوا «متخصص پوست دانشگاه نيويورك» مى‏گويد: تا رفع مشكل، اين درمان را روزانه دوبار انجام دهيد و براى جلوگيرى از عود بوى پا، دوبار در هفته اين كار را تكرار كنيد.

استات آلومينيوم
 

روزانه يك يا دو بار پاهاى‏تان را در محلول استات آلومينيوم و آب سرد قرار دهيد زيرا اين ماده داراى خواص خشك كنندگى است.

بى‏كربنات سديم
 

دكتر لوين مى‏گويد: اين ماده باعث اسيدى شدن بيشتر سطح پا مى‏شود و بنابراين ميزان عرق توليد شده را كاهش مى‏دهد. يك قاشق چاى‏خورى جوش شيرين را در يك ليتر آب بريزيد؛ دوبار در هفته هر بار به مدت پانزده دقيقه، پا را در داخل آن خيس كنيد.

سركه
 

حمام اسيدى ديگر براى پا، محلول يك فنجان سركه در يك ليتر آب است. دوبار در هفته به مدت پانزده دقيقه پا را در آن خيس كنيد.

آب سرد و گرم
 

از حمام آب گرم و سرد استفاده كنيد. اين پروسه ميزان جريان خون را به داخل پاها كاهش مى‏دهد و تعريق را كم مى‏كند. سپس از حمام سومى حاوى قطعات يخ و آب ليمو استفاده كنيد و سرانجام براى سردى و خشك شدن پاها، به آنها الكل بزنيد. در هواى گرم كه پاها زياد تعريق مى‏كند، مى‏توانيد روزانه از اين درمان استفاده كنيد. بيماران ديابتى و افرادى كه نقص سيستم گردش خون دارند نبايد از اين درمان استفاده كنند.

لايى‏هاى مختلف را امتحان كنيد.
 

بعضى از لايى‏هايى كفش رطوبت كفش را جذب و به كنترل بوى پا كمك مى‏كند. دكتر لوين مى‏گويد: اين محصولات در بعضى از بيماران كارآمد بوده است.

آرامش خود را حفظ كنيد.
 

ريچارد دابسون »رئيس بخش پوست دانشگاه پزشكى كاليفرنياى جنوبى« مى‏گويد: غده‏هاى عرق موجود در پا همانند غده‏هاى عرق كف دست و زير بغل به عواطف پاسخ مى‏دهد. استرس، چه خوب، چه بد مى‏تواند به تعريق زياد منجر شود. در نتيجه فعاليت باكترى‏ها را در كفش‏ها افزايش مى‏دهد و باعث بوى بد مى‏شود؛ پس سعى كنيد هيجانى نشويد.

مراقب آنچه كه مى‏خوريد، باشيد.
 

اگر چه عجيب به نظر مى‏رسد ولى هنگامى كه غذاهاى تند و پر ادويه مى‏خوريد )نظير، پياز، فلفل، سير و ديگر غذاهاى خانواده‏ى پياز( عصاره اين بوها مى‏تواند از طريق غدد عرق پا پخش شود. بنابراين، بله، پاها مى‏توانند بوى ناهارى را كه خورده‏ايد، به خود بگيرند.

آيا پاهاى‏تان بيشتر از شما كار مى‏كنند؟
 

نيل كرامر »متخصص پا از پن‏سيلويا« مى‏گويد: چه باور كنيد و چه باور نكنيد گاهى وقت‏ها، پاها به اين علت زياد عرق مى‏كنند كه بيشتر از آنچه كه بايد، كار مى‏كنند. نقص ساختارى )مانند صافى كف پا( و يا شغل پر جنب و جوشى كه داريد، مقصر اصلى هستند. هر چه پاها بيشتر كار كنند، براى خنك كردن خودشان بيشتر تعريق مى‏كنند، اگر چه هر پايى كه زياد عرق مى‏كند لزوما بوى بد نمى‏دهد اما رطوبت، بستر مناسبى را براى باكترى‏هاى بوزا ايجاد مى‏كند.
منبع : دايرة المعارف پزشك خانواده ،گروه مولفان انستیتوسلامتی آمریکا

پي‌نوشت‌ها:
 

* انتشارات سپهر اندیشه - 1387