استانداردهای یک سفر مطمئن در جاده ها

هر یک ساعت سه نفر در اثر حوادث جاده ای در جهان جان خود را از دست می دهند اما ما می توانیم با رعایت قوانین و استفاده از جاده های ایمن و نیز خودروهای استاندارد و ایمن از بروز حوادث رانندگی پیشگیری کنیم.
دومین عامل مرگ و میر در بین جوانان، سوانح و حوادث است و از این میان حوادث جاده ای، بیشترین سهم را داراست. عدم رعایت سرعت مجاز و اصول ایمنی و نبود جاده و خودرو های ایمن موجب افزایش آن می شود. اما خصوصیات جاده های استاندارد چیست؟
خط کشی جاده ها، وجود علائم راهنمایی و رانندگی و علائم هشداردهنده پیش از رسیدن به محل های خطرآفرین ضروری است و فقدان آنها موجب پایین آمدن ایمنی جاده ها می شود.
از سوی دیگر جاده ها نیاز به نگهداری دارند، و در واقع جاده ها برخلاف ساختمان ها نیاز به نگهداری دارند و از این طریق می توان عمر و ایمنی آنها را ارتقا داد.
قشری از مصالح سنگی با مشخصات فنی در حد معین و به ضخامت محاسبه شده مشخص بر روی بستر جاده به منظور تحمل بارهای وارده قرار گیرد این قشر معمولا اولین لایه از ساختمان روسازی راه را تشکیل می دهد. این مسئله جاده ها را در برابر سرما و گرمای شدید و جلوگیری از ایجاد حفره ها محافظت می کند.
قبل از اجرای عملیات بستر روسازی راه باید عاری از هر گونه مواد زائد و اضافی بوده و طبق خط کشی های طولی و عرضی برای عبور انواع خودروها با سرعت های مختلف آماده شده باشد.
به طور کلی موضوع ایمنی جاده ها تنها مربوط به وضعیت جاده نیست. و این موضوع به فرهنگسازی هم نیاز دارد. رانندگان باید با احتیاط بیشتری در جاده ها حرکت و قوانین رانندگی را رعایت و متناسب با میزان سرعت مجاز در هر جاده، رانندگی کنند.
همچنین باید به موضوع تربیت نیروی انسانی، برای توسعه و نگهداری تخصصی آن هم توجه ویژه ای شود.
تلفات تصادفات جاده ای برای سال 2011 میلادی در دنیا حدود هشت میلیون نفر تخمین زده شده است و پیش بینی می شود در سال 2020 میلادی تلفات تصادفات جاده ای در جایگاه دوم از عوامل تلفات انسانی قرار گیرد در حالی که در سال گذشته در جایگاه چهارم بود.
این معضل از مسائل مهم جهانی است و این امر در کشورهای در حال توسعه در ایمنی حمل و نقل در موقعیت وخیم تری قرار دارد.
معضلات ناشی از نابسامانی حمل و نقل جاده ای و خطرات بالقوه آن باعث شده که تصادفات از حیث پیامدها و عوارض ناشی از آن از اهمیت ویژه ای برخوردار باشند.

آمار چه می گویند؟
 

بررسی ها نشان می دهد در بین کشورهای مختلف هندوستان با 110 هزار کشته در سال بیشترین آمار قربانیان حوادث جاده ای را در جهان دارد، پس از آن، چین با 91 هزار کشته در سال در رتبه دوم قرار دارد. اما ایران با ثبت آمار 27 هزار کشته در سال در مقایسه با جمعیت 70 میلیون نفری خود، به لحاظ سرانه قربانیان حوادث رانندگی، رتبه اول را در دنیا به خود اختصاص داده است.
این آمار در برخی کشورهای دیگر نظیر ایالات متحده آمریکا با 43 هزار کشته، روسیه 33 هزار کشته، مصر 13 هزار کشته، امارات متحده عربی 6900 کشته، بلغارستان 1006 کشته، نروژ 541 کشته و بلژیک 383 کشته می رسد.
آمارها نشان می دهد که کشور هند با ایمن کرده جاده ها و خودروهایش به نسبت 6 سال قبل تصادفات جاده ای اش را 40 درصد و چین و روسیه هم با همین کار تصادفاتشان را به ترتیب 33 و 27 درصد کاهش داده اند.
بررسی ها در کالج سلطنتی لندن نیز نشان می دهد ایمن سازی یک جاده 200 کیلومتری می تواند سالانه جان چهار هزار نفر را نجات دهد. و جالب این که تولید هر 100 هزار خودروی ایمن هم از مرگ 10 هزار انسان می کاهد.
تصادفات رانندگی جاده ای روزانه حدود 20 میلیون دلار و سالانه بالغ بر 9 میلیارد دلار خسارت به کشورهای در حال توسعه وارد می کند و خسارت اقتصادی ناشی از حوادث رانندگی سالانه هفت درصد تولید ناخالص ملی آن کشورها را شامل می شود. حال آن که با نیمی از این سرمایه می توان جاده و خودرویی امن ایجاد کرد.

وسیله نقلیه ایمن چه تاثیری دارد؟
 

به ندرت اتفاق می افتد که تصادفی فقط تحت تأثیر یک علت رخ دهد و نقش خودرو هم دست کمی از وضعیت جاده و راننده ندارد.
اگر چه آمار نشان می دهد درصد قابل توجهی از علل تصادفات مربوط به خطای راننده است اما درحقیقت در بسیاری از موارد، ویژگی و خصوصیات وسیله نقلیه نقش مکمل عملکرد راننده را در راستای تکوین حادثه برعهده داشته است.
ایمنی ماشین و امنیت سرنشینان آن همواره یکی از عمده ترین مسایل مورد توجه خوردوسازان بزرگ جهان بوده است. با افزایش تعداد خودروها و متعاقب آن حوادث رانندگی و نقش موثر وسیله نقلیه در فرایند تکوین تصادف، نیاز به خودروهایی است که ضریب ایمنی بالاتری در اختیار راننده می گذارد.
امروزه سازندگان خودرو باید مورد ستایش قرار بگیرند زیرا این افراد توانسته اند خلاقیت و عملکرد بالا را با فناوری های امنیتی بسیار قوی ترکیب کنند. به گونه ای که این سیستم ها در جاده همواره یک گام جلوتر از تمامی رانندگان باشند.
بسیاری از سامانه های ایمنی که درحال حاضر برای خودروها به کار می روند، زمانی به نظر بسیار دور از دسترس می آمدند. همان طور که سپرهای بی ضرر برای عابرین پیاده و خودروهایی که می توانند به صورت اتوماتیک رانندگی کنند، درحال حاضر به نظر دور از دسترس می رسند.
سازمان ملی امنیت عبور و مرور اتوبان ها در ایالات متحده، از سازندگان خودرو خواسته است تا تمام وسایل نقلیه مسافربری با وزن حدود 10 هزار پوند یا کمتر از سال 2009 مجهز به سیستم کنترل فشار چرخ ها کنند. با این حال، هم اکنون بسیاری از خودروهای مدل های پایین تر نیز از این ویژگی برخوردار هستند.
مثلا خودروی بی ام و این سامانه را در تمام مدل های خود ارائه کرده است. حسگرهای کار گذاشته شده در چرخ ها می توانند با تولید صدایی مشخص یا روشن شدن چراغی در مقابل راننده (یا هر دوی این روش ها)، او را از کم بودن فشار هوا در چرخ ها مطلع سازند. همچنین، خودروهایی که توانایی حرکت با لاستیک پنچر را دارند، نیز در آینده دیده خواهند شد.
کنترل کننده های جدید مسیر، کارهای بیشتری از ثابت نگه داشتن سرعت انجام می دهند. این کنترل کننده ها با استفاده از حسگرها و رادار می توانند دریچه کنترل بنزین و ترمزها را به گونه ای تنظیم کنند که اگر تغییری در سرعت عبور و مرور رخ داد یا مثلا راننده ای بسیار محتاط در مقابل خودرو قرار گرفت، همواره فاصله مطمئن با خودروی مقابل حفظ شود.
اگر این سامانه متوجه احتمال وقوع تصادف شود، به صورت خودکار ترمز کرده و کمربندها را نیز محکم می کند و اگر متوجه خالی شدن جاده یا افزایش سرعت خودروها شود، به صورت خودکار در صورت تغییر در سرعت عبور و مرور یا مثلا قرار گرفتن راننده ای بسیار محتاط در مقابل خودرو، به سرعت اولیه باز گردانند.
بیشتر سازندگان، خودروها را به سیستم کنترل پایدار الکترونیکی مجهز کرده اند. در عین حال، بعضی از سازندگان نیز سامانه های آماده سازی (مانند محکم کردن کمربندها) را پیشنهاد می کنند.
با این حال سامانه مورد بحث در اینجا از این سامانه ها بسیار پیشرفته تر است. اگر این سامانه متوجه احتمال چپ کردن خودرو شود (مانند حالتی که راننده با سرعت می پیچد یا با سرعت زیاد از مسیر منحرف می شود) ترمزها و دریچه بنزین را کنترل کرده و در کنترل وضعیت خودرو به راننده کمک می کند.
هم اکنون کیسه های هوای جلوی راننده که با ترمز سریع فعال می شوند هم درحال پیشرفت هستند تا بتوانند با چند مرحله ای شدن و حساسیت نسبت به وضعیت سرنشینان، این تفاوت ها را جبران کنند. با فناوری جدید ایربگ ها می توانند اندازه، وزن، وضعیت کمربند، طریقه نشستن سرنشینان (مثلا اگر راننده در حال تنظیم رادیو یا برداشت چیزی از روی زمین باشد) را تشخیص دهند و حتی سرعت خودرو را تشخیص دهند. با توجه به اینکه ایربگ های راننده، مسافرین و ایربگ های کنار پنجره، امری جدید نیستند، ایربگ های حساس می توانند در هر قسمت از ماشین به کار روند.
دید جاده در شب، می تواند به صورت های مختلفی مثل استفاده از چراغ های جلوی مادون قرمز و یا دوربین های حرارتی صورت بگیرد. با این حال، هر سامانه ای که استفاده شود هدف کمک به افزایش دید راننده به گونه ای است که بتواند حیوانات، انسان ها و یا درختان طول مسیر را از فاصله ای حتی در حدود 1000 فوت دورتر، تشخیص دهد. این سامانه تصویری از جاده درپیش روی راننده قرار می دهد و اشیایی را که تشخیص آنها با چشم غیرمسلح مشکل است، روشن تر می سازد.
چراغ های جلوی قابل انطباق براساس جهت حرکت خودرو تنظیم می شوند (برای مثال در پیچ ها نور را به صورت خمیده می تابانند). همچنین، ممکن است چراغ های حساس به سرعت (با تغییر ارتفاع و طول نور) و یا چراغ هایی که می توانند نور زیاد محیط را جبران کنند نیز عرضه شوند.
این فناوری های به کار رفته در خودروها می تواند سفر راحتی برای ما به ارمغان داشته باشد و البته هر روز هم این فناوری ها درحال رشد هستند، درنهایت می توان گفت سرمایه گذاری برای ایمنی جاده و خودرو سرمایه گذاری برای رفاه ملی در جامعه است.
منبع:روزنامه کیهان 12/09/1390
ارسال توسط کاربر محترم سایت : sukhteh