عمل به حق تا شهادت
عمل به حق تا شهادت
عمل به حق تا شهادت
«یا داوود انا جعلناک خلیفه فی الأرض فاحکم بین الناس بالحق» یعنی چه؟ یعنی آنچه را که وحی شده است به تو از ناحیه خدا «و لاتتبع الهوی» معلوم می شود هوای نفس با وحی سازش ندارد. «فیضلک عن سبیل الله» (ص:26) اوست که تو را منحرف می کند از آن راهی که تو به حق مطلق، حق تعالی برسی. در معارف خودمان در باب مسئله حق این تعبیرات را زیاد می بینیم که شکیبایی کنید، صبر بر حق داشته باشید. این یعنی چه؟ اگر حق است دیگر صبر یعنی چه، صبر بر حق یعنی چه؟ معلوم می شود حق هم سو با هوای نفس نیست. تقریباً می خواهم یک هسته مرکزی ایجاد شود در مورد مسئله قیام امام حسین(ع)، حرف هایی که حضرت مطرح می کند. این شکیبایی و پایداری نسبت به حق معنایش این است که حق به ذائقه نفس تلخ است، سنگین است. عقل می پذیرد. مسئله این است نفوسی را که در یک حدی تهذیب نشده اند، یعنی به اسارت هواهای نفسانی، شهوت و غضب، رفته اند، برای اینها مشکل است. به هر مقدار که انسان اسارتش نسبت به شهوت و غضب که هوای نفس است، رئوس قوای نفسانیه انسان هستند، به هر مقدار که به اسارت او برود حق برای او ثقیل تر و تلخ تر است و هر چه جداسازی بشود، از این ثقل و از این تلخی کاسته می شود. این به جایی می رسد که دیگر نه احساس ثقل می کند نسبت به پذیرش حق و عمل به حق، نه احساس تلخی می کند، بعد یک سیر عکس پیدا می کند، باطلی که ابتدا پیش او خفیف بود و شیرین، درست عکس می شود در ذائقه اش، او ثقیل می شود و تلخ.
در یک روایت از علی(ع): «اشبه الناس بانبیاء الله تعالی»، شبیه ترین مردم به پیامبران الهی، «أقولهم للحق و أصبرهم علی العمل به» (غررالحکم: 110)، آن کسانی که از نظر گفتارشان مراقب هستند که از حق تجاوز نکنند و از نظر آنچه را که از ناحیه وحی به آنها وارد شده عقل و نقل صحیح می گوید سزاوار است، درست است، پایش می ایستند و عمل می کنند و تجاوز نمی کنند. در یک روایت دیگر دارد «أقرب العباد لی الله تعالی أقولهم للحق و ن کان علیه» و لو اینکه از نظر مادی به ضررش باشد، اما حق را بگوید و «اعملهم بالحق و ن کان فیه کرهه» (همان:69) یعنی عمل از نظر نفس نمی خواهد. در روایات داریم حلاوت ایمان، ایمان یک شیرینی دارد. ایمان چیست؟ دلبستگی به خدا، پذیرش عقلی و عمل به نقل. این هم شما آمدید گفتید سنگین و تلخ است. این مال این انسانی است که هنوز ساخته نشده است، چه بسا حق را تشخیص هم بدهد نه اینکه ندهد، اما از نظر نفسانی ابا دارد. چون هم سو نیست با او. اما آن انسان برتر شهوت و غضبش مهار شده در اختیارش است، لذا برای او نه سخت است نه تلخ است. استقبال هم می کند. باطل برای او سخت است و تلخ است. عکس است.
منبع:خبرگزاری فارس:
ارسال توسط کاربر محترم سایت :sukhteh
/ج
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}