درخت دوستي

«داستان يک دوست »
 

يکي از پرسش هاي مهم در باب دوستي آن است که: ويژگي هاي يک دوست خوب چيست؟ به نظر شما بهتر نيست اين ويژگي ها را هم از بيانات زيباي حضرت علي (عليه السلام) بشنويم؟ آن حضرت درباره ي يکي از دوستان خود سخنان ارزشمند و آموزنده اي فرموده است که با نقل آن، به خوبي و روشني با ويژگي هاي يک دوست خوب آشنا مي شويم. اما لازم است پيشتر دو نکته را تذکر دهيم.

ب – در پايان سخنان حضرت علي (عليه السلام) عباراتي آمده است که ما آن عبارات را در آغاز اين سخن مي آوريم تا:
 

*- اولاً بدانيم که آن حضرت سفارش اکيد بر انجام آن خوي هاي پسنديده دارد.
*-ثانياً به هشدار آن حضرت توجه کنيم که انجام دادن آن کردارهاي خدايي البته بسيار دشوار است.
*-ثالثاً به خود بياييم که هر اندازه که از آن کارها را که قادر هستيم انجام دهيم.
عبارات پاياني حضرت (علي عليه السلام) چنين است: «به شما اکيداً سفارش مي کنم که اين خوبي ها را فرا گيريد؛ به آنها پاي بند شويد و به انجامشان دل بسپاريد و اگر نمي توانيد به همه ي آن زيبايي هاي اخلاقي آراسته شويد، آگاه باشيد که اگر بخشي از آن را هم برگيريد، بهتر است از اين که تمام آن را واگذاريد. »
اينک به سخنان گهربار آن حضرت دل مي سپاريم تا ويژگي هاي يک دوست خوب را بشناسيم: «در روزگار گذشته دوست و برادري داشتم که به خاطر خدا با يکديگر دوست بوديم.» به اين نکته ي نخست توجه کنيد: «دوستي براي خدا و به خاطر خدا.» عامل و انگيزه ي دوستي هر چه باشد، دوران پايداري و ماندگاري آن دوستي تا زمان بقاي آن عامل است. از آنجا که خداوند هميشه حي و ماندگار و پايدار است. دوستي هاي خدايي نيز جاودانه و هميشگي است. پس بناي دوستي هاي خود را برايمان و اعتقاد به خداوند استوار مي سازيم و دوستانمان را از ميان دين باوران بر مي گزينيم.
منبع: نشريه جوانان امروز، شماره 2095.