تولد يک پروانه، تولد يک مادر

تغيير زندگي زنان شما براي مادر شدن تصميم گرفته ايد؟ برنامه ريزي کرده ايد؟ آيا خود را براي مادر شدن و غير زندگي آماده کرده ايد؟
به گفته ي روانشناسان مادر شدن چيز ساده يي نيست که بگوييد امروز و فردا مادر مي شوم. مادر شدن تنها با تولد يک نوزاد محقق نمي شود، مادر شدن يک تحول عظيم دروني است! مادر شدن يعني رفتن به يک سفر دروني منحصر به فرد و بخشيدن رنگي خاص به زندگي خود، وقتي يک زن، مادر مي شود از نظر روحي به تدريج تحولاتي در او به وجود مي آيد که از بين رفتني هم نيست. تا به حال شما دختر مادرتان بوديد. اما از اين پس شما مادر فرزندتان هستيد.از اين به بعد به باقي زنان نزديک تر مي شويد و کنجکاويد تا از تجربه هاي ناشناخته ي آن ها استفاده کنيد. نوع نگاه شما به همسرتان عوض مي شود. براي دوست داشتن فرزندتان و دوست داشته شدن از سوي او تلاش مي کنيد. حتي نگاه ديگران به شما از اين پس عوض مي شود. جهانيان از اين به بعد شما را مادر مي بينند.

زن يعني مادر:
 

بسته به شخص اين تغيير ممکن است زودتر يا ديرتر صورت بگيرد. گاهي در دوران بارداري و گاهي ماه ها پس از زايمان حس مادر بودن کاملا به جان يک زن مي نشيند، اما به طور معمول در يک ماه پس از زايمان بيشتر زنان حس زن بودن را از دست داده و خود را مادر مي دانند. روز زايمان، روز بسيار حساسي در القاي اين حس است، ولي لزوماً اين باور را در زن ايجاد نمي کند. حس مادر شدن هنگامي که يک زن از نوزادش مراقبت مي کند. هفته به هفته به او القا مي شود و او هويت جديد را مي پذيرد.

موضوعي براي تمام زنان
 

همه چيز به شخصيت خود فرد بستگي دارد.براي بعضي زنان، اولين حرکت جنين در رحم به معني مادر شدن شان است. اما براي بعضي ديگر حتي زايمان نيز اين حس را پديد نمي آورد. بارداري براي تمامي زنان زمان حساسي است، چون در اين دوران، آن ها از نظر روحي و رواني تصوير فرزندشان را در ذهن مي سازند.

کودک تخيلي:
 

در عين حال که در طول دوران بارداري بدن شما در حال ساختن بدن يک موجود زنده است، ذهن شما نيز با آن دخيل است. شما فرزند آينده خود را، دختر يا پسر با بيني پدرش، با شخصيت مادر بزرگش و... تصور مي کنيد. مي بينيد که کودک تان بزرگ شده، سه يا پنج ساله يا نوجوان است. هميشه مي ترسد عقب مانده يا با نقص عضو به دنيا بيايد! شما ترس ها، تمايلات و رؤياهاي تان را با او قسمت مي کنيد.

نگراني بيش از حد:
 

خستگي طبيعي پس از زايمان يکي از دلايل اصلي اين امر است. به وجود آمدن يک مسؤوليت جديد نيز اين خستگي را دو چندان مي کند. ايجاد يک رابطه ي جديد و مراقبت از کودکي که همه شما را مسؤول او مي دانند، انرژي ذهني زيادي مي خواهد.

تصوير نوزاد در ذهن مادر:
 

تحقيقات دانشمندان نشان داده است که تصوير کودک خيالي در ماه چهار تا هفت بارداري ساخته مي شود و طي دوماهه آخر به تدريج رنگ مي بازد. ولي هرگز محو نمي شود. به اين ترتيب مادر به طور ناخودگاه آگاه از خود در برابر مشکلاتي که بعدها در رؤيارويي با حقيقت پيش مي آيد، محافظت مي کند. تصوير کودک واقعي با کودک تخيلي او مسلماً بسيار متفاوت است، پس اين تصوير به مرور زمان با نزديک شدن به زمان زايمان کمرنگ مي شود. مادراني که کودکان زودرس دارند، مهلتي براي کم رنگ کردن اين تصوير در ذهن شان نداشته اند به همين دليل به خاطر تقابل رؤيا و حقيقت به طور معمول در ارتباط برقرار کردن با کودک شان مشکل دارند.

مادر خوب بودن:
 

هيچ چوب جادويي وجود ندارد، هيچ زني هم مادر بي عيب نيست. همه اشتباه مي کنند. تنها راه براي يک مادر خوب شدن، اعتماد به خود داشتن است. کم کم شما ياد مي گيريد که چه چيزي وفق مراد فرزندتان است. مي توانيد براي سرعت بخشيدن به اين روند از تجربيات ديگران هم استفاده کنيد.

کمک اطرافيان:
 

تحقيقات نشان داده که يک مادر جوان به طور ميانگين روزانه با ده نفر در ارتباط است. بيشتر افراد در ارتباط هم مادرهاي ديگر هستند. چه کسي بهتر از يک مادر، مي تواند مادر ديگري را درک کند؟

نقش پدر:
 

البته که پدر نقش دارد، ولي رسالت او به گونه يي ديگر است. مادر و فرزند در يک حباب قرار دارند. وظيفه ي پدر حمايت از آنان و برقراري ارتباط بين آنها و دنياي خارج است. «رابطه ي که ما با فرزندمان داريم. وابسته به رابطه يي است که با مادرمان داشته ايم، آيا اين قاعده صحت دارد؟ بارداري و اولين ماه هاي پس از زايمان زماني است که زنان بعضي خاطرات فراموش شده ي کودکي را به ياد مي آورند. در اين دوران سؤالاتي درباره ي رابطه ي خودتان با مادرتان در ذهن تان شکل مي گيرد و مي خواهيد به طور ناخودآگاه همان رفتار را درباره ي فرزند خودتان پياده کنيد.

اوضاع بارداري دوم
 

شما پيش از اين نيز مادر شده ايد، پس قسمتي از راه را طي کرده ايد. نگراني هاي دوران بارداري شما کمتر است. شما با نحوه ي نگهداري از يک نوزاد آشنا هستيد. و در اين راه مهارت کسب کرده ايد. از اين به بعد سؤالات جديدي ذهن شما را درگير مي کنند. چگونه محبت تان را بين فرزند بزرگ و کوچک تقسيم کنيد؟ آيا آمدن فرزند دوم سبب کم شدن محبت شما نسبت به يکي از آن ها نمي شود؟....
منبع: 7 روز زندگي شماره 120