هنر نمایشی و جذابیت بی هوس

با توجه به مطلب قبلی، یکی از مشکلات تلویزیون جمهوری اسلامی ایران بینش و نگرش دست اندرکاران تولید فیلم و پیام در رسانه ملی است.... شاید راهکاری که در ابتدای امر به ذهن هرکسی برای حل این مسئله خطور کند، برگزاری کلاس های اعتقادی و اخلاقی از سوی اساتید حوزه علمیه باشد. بله، اینکار خوب است اما برای تازه کارها و پرورش هنرمندان بعدی، و بنظر نمی رسد با استقبال هنرمندان پیشکسوت و سابقه دار مواجه شود.
هنرمند در شکل گیری تفکر هنری اش باید با مفاهیم دینی همگام با چهره عملیاتی آن آشنا شود. هنرمند نیاز دارد دین را ببیند و لمس کند تا حس خود را از بطن پاک دین بازنمایی کند... هنرمند نیاز دارد با انسان کامل تماس داشته باشد. آوینی آن زمانی متحول شد که با امام خمینی و افکار او آشنا شد.... آوینی دقیقا از جبهه غرب تغییر جهت داد و در جبهه اسلام سربازی کرد. هنرمندان باید با امثال شهید شهریاری زندگی کنند، با مصطفی چمران مسافرت بروند، با آیت الله جوادی آملی بحث کنند، با آیت الله حسن زاده آملی قدم بزنند، زندگی زاهدانه برخی افراد متقی بازار را ببینند و بعد فیلم بسازند... چه شود آن فیلم!
یکی دیگر از دلایل عدم توفیق در بازنمایی مناسب از حجاب در سیمای جمهوری اسلامی ایران، عدم تعریف جذابیت های جدید برای تلویزیون است.
اگر کارکردهای تلویزیون را در چهار کارکرد اطلاع رسانی، آموزشی، ارشادی و سرگرمی(باهنر، 1387) دنبال کنیم، بیش از 70درصد کارکرد تلویزیون در حوزه سرگرمی می گنجد. بعبارت دیگر مخاطبان تلویزیون بخاطر سرگرمی به آن رجوع می کنند. درمیان قالب های برنامه سازی با کارکرد سرگرمی، فیلم و سریال بیشترین طرفدار را داشته و دارد. ژانرهایی که در فیلم و سریال پرطرفدار بوده: شامل پورنوگرافی، خشونت، هیجان و دلهره است.
برخی با استناد به این ویژگی های تلویزیون و سینما و همچنین نوشته های نیل پستمن[1]، نتیجه می گیرند که تلویزیون و فیلم، باعث انحطاط فرهنگی جامعه ما خواهد شد.
از دعوای قدیمی ذات گرایی و ابزارگرایی گذر کنیم و با نگاهی واقع بینانه ویژگی های تلویزیون و تصویرسازی را از یک سو و محتوای غنی معنایی فرهنگ خود را از سوی دیگر در نظر بگیریم.
سوال اساسی در مقابل کسانی که دلیل عدم موفقیت سیما را در بازنمایی حجاب، ویژگی های ذاتی جذابیت معرفی می کنند، اینست که آیا نمی توان پارامترهای جدیدی در جذابیت خلق کرد؟ آیا همه جذابیت بر مبنای هوا و هوس انسان ها می گردد؟ تصویرِ امروزِ برهنهِ بازیگرِ دیروزِ سینمای ایران، محصول جذابیت براساس هوا و هوس است.
قطعا می شود جذابیت های جدید خلق کرد و نمونه آن سینمای معناگرا در هالیوود است. نمونه دیگر آن مستندهای شهید آوینی است. گفته می شود از آنجایی که مستند سازی همان تصویرسازی واقعیت است و کارگردان کمتر در واقعیت دست می برد، با روح دینی ما سازگار تر است. نمی دانم چقدر این حرف درست باشد اما فیلم های به نسبت موفق دینی همچون «امام علی علیه السلام»، «مریم مقدس»، «یوسف پیامبر» و «مختارنامه» در همین صدا و سیمای بعد از انقلاب ساخته شده است. بنابراین در فیلم سازی و با کمک محتوای غنی دینی هم می توان موفق بود. مشکل اصلی در عدم باور برخی کارگردانان به تعریف جذابیت های جدید است.
بعد از سال 1376 شاهد ابتذال افراطی در فیلم های سینمایی بودیم.(راودراد، 1385، مجله جهانی رسانه) متاسفانه هنوز این ابتذال از پرده سینما کنار نرفته و فیلم هایی به نام «واقعیت جاری جامعه»! هرسال به روی پرده ها می رود. به گفته معاون سینمایی وزیر ارشاد، فروش حداقلی فیلم های سینمایی در سینماها نشان می دهد که خانواده های ایرانی، پایبند ارزش های دینی خود هستند و با سینما قهر کرده اند بنابراین سینماچی ها باید به خود تکان دهند.
به روشنی مشخص است که سینماچی ها، غرب زده اند والا آب دهانشان برای گرفتن گوی طلای اسکار و خرس نقره ای کن، راه نمی افتاد. البته خدا رو شکر امثال حاتمی کیا، سلحشور، شورجه و میرکریمی هستند تا قدری به زنده بودن سینمای ارزشی هم امیدوار باشیم.
از آنجایی که صدای عدالت خواهی، استکبارستیزی و ارزش طلبی در کشورهای اسلامی و تقریبا غربی بلند شده، همه دنیا تشنه فیلم های امروز جامعه اسلامی ایران هستند... همین ماه رمضان بود که دیدم چهار فیلم تلویزیونی رسانه ملی در رسانه های لبنان، سوریه و عراق پخش می شوند. آیا مسئولیت هنرمندان ایران سنگین نیست؟
ایده های زیادی برای فیلم سازی و قرار دادن عناصر مختلف جذابیت وجود دارد، که هر کدام از آنها تحولی در رویکرد فیلمسازان دیگر را بدنبال خواهد داشت:
- ایثار و از خودگذشتگی در برابر کسی که به تو ظلم کرده
- مقدم داشتن حق دیگران در برابر استیفای حق خود
- پاکی و نجابت خانم های محجبه در برابر سختی های زندگی اجتماعی
- مشکلات و کار سنگین خانه داری، نگهداری و تربیت فرزندان، شوهر داری و درس خواندن برای یک بانوی مسلمان
- زندگی یا گوشه ای از زندگی هر یک از شهدا همچون صیاد شیرازی و مصطفی چمران

پي‌نوشت‌ها:
 

[1] postman

منبع:http://www.aviny.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت :alinomi