پروتزها

پروتز يا ايمپلانت به موادي اطلاق مي شود که براي برجسته کردن حالت و قوام دادن به قسمت هاي مختلف بدن استفاده مي شود. يکي از موارد استفاده شايع آن براي اصلاح کوچکي بيش از حد سينه ها در خانم ها مي باشد.
اولين بار در سال 1962 اولين پروتز حاوي ژل استفاده شد و از اين مدت تا امروز پيشرفت هاي زيادي در ساخت و توليد انواع پروتزها صورت گرفته است به طوري که امروزه حدود 250/000 مورد آن فقط در آمريکا استفاده مي شود.
از نظر ماده پرکننده پروتز سينه به گروه هاي مختلف تقسيم مي شود که يکي از آنها به وسيله ژل سالين مي باشد، که انتخاب آن بر اساس وضعيت بيمار نظر جراح پلاستيک مي باشد همچنين از نظر شکل به صورت هاي گرد (round) و نظر جراح پلاستيک مي باشد. همچنين از نظر سطح خارجي نيز به دو گروه سطح نيم و سطح زير تقسيم مي شود که جهت کاهش عوارض استفاده از نوع سطح زير توصيه مي شود.
در مواردي که سينه ها غيرقرينه باشند براي هر طرف مي توان يک نوع پروتز با حجم و اندازه خاص خود را انتخاب و استفاده غدد و رد بقيه موارد هر دو طرف با يک اندازه و شکل انتخاب شوند.
اين عمل جراحي که توسط پزشک فوق تخصص جراح پلاستيک و در بيمارستان يا کلينيک مجهز و در اکثر موارد با بي هوشي عمومي انجام مي شود. تقريبا در تمام خانم هايي که از کوچکي بيش از حد سينه ها مي برند و يا دچار غيرقرينه بودن شديد سينه ها هستند و يا سينه خود را جهت درمان سرطان برداشته اند قابل انجان مي باشد. ولي در مواردي که امکان عمل جراحي وجود نداشته باشد و يا در افراد زير 18 سال و وجود بيماري هاي خطرناک اوليه در سينه ها و همچنين در افراد با اختلالات روحي و رواني شديد نبايستي صورت گيرد.
بايستي قبل از عمل آزمايشات خوني لازم جهت عمل جراحي از بيمار به عمل آيد و همچنين سونوگرافي يا ماموگرافي از سينه ها صورت گيرد و بيمار معاينه کامل شود.
برش عمل جراحي به روش هاي مختلف شامل برش زير سينه، برش اطراف ارئول، برش زير بغل صورت مي گيرد که انتخاب روش عمل با توجه به وضعيت بيمار توسط جراح پلاستيک صورت مي گيرد و مي توان گفت که شايعترين روش گذاشتن پروتز از طريق برش زير سينه به طول 4 سانتيمتر مي باشد که اسکار يا جوشگاه کمي از خود باقي مي گذارد.
اين عمل مانند ساير اعمال جراحي مي تواند عوارضي مانند عفونت کونتراکشن کپسولي و خارج شدن يا دفع پروتز داشته باشد که شيوع اين عوارض با توجه به انتخاب مناسب نوع پروتز و محل قرار گرفتن آن قادر بوده ولي بايستي قبل از عمل براي بيمار توضيح کافي داده شود.
گذاشتن پروتز به خصوص در نوع زير عضله هيچ مشکلي در شيردهي بيمار ايجاد نمي نمايد. مدت بستري در بيمارستان حداکثر 24 ساعت بوده و بعد از آن بيمار از داروهاي مسکن و آنتي بيوتيک استفاده نمود. بيمار حداقل يک هفته بعد از عمل نبايستي رانندگي نمايد و به مدت 6 هفته از انجام فعاليت هاي سنگين و ورزش به خصوص در نواحي دست بايد خودداري نمايد.
منبع: نشريه زندگي سالم شماره8