مرگ جاهليت در عصر اطلاعات


 

نويسنده: علي محمدپور




 
حتماً اين روايت را بارها شنيده ايد که: هر کس امام زمانش را نشناسد و بميرد، به مرگ جاهليت مرده است. هميشه با خودم فکر مي کردم اکنون که در عصر فن آوري اطلاعات هستيم و در همه خانه ها، تلويزيون و راديو و اينترنت و موبايل وجود دارد، ديگر کسي نيست که به حقايق دسترسي نداشته باشد. در دنياي امروز انسان ها آگاه هستند و حق و باطل را مي شناسند و با جست و جويي کوتاه در اينترنت و با ديدن چند شبکه تلويزيوني، به اخبار و اطلاعات لازم دسترسي پيدا مي کنند و با اين همه اطلاعات، ديگر کسي نادان از دنيا نمي رود و با اين همه اطلاعات، آدم هاي امروزي حق را بهتر از آدم هاي ديروزي پيدا مي کنند که روزنامه و راديو و تلويزيون و کتاب و اينترنت نداشتند.
وقتي خوب مطالعه و بررسي کردم، تازه فهميدم اين طور نيست، فهميدم در عصر اطلاعات، آدم هاي بسياري نادان از دنيا مي رود. فهميدم در عصر اطلاعات، حقايق کمتري به انسان مي رسد. در عصر اطلاعات، ما به انواع خوراکي ها و غذاهاي بسته بندي شده، عادت کرديم. حتي ويتامين غذاهاي امروزي کم تر از غذاهاي مردم قرن ها پيش است، درست مثل غذاي روح ما.
درست است که در زمان ما انواع ابزارها اختراع شده و بسياري از بيماري ها از بين رفته، درست است که ما در وسط گرماي تابستان، آب يخ مي خوريم و بدون زحمت از سوپر مارکت سر کوچه، مواد غذايي مي خريم و براي اين که بدانيم در کشور بورکينافاسو چه خبر است، فقط کافي است دست مان به اينترنت برسد و با کمک ابزارهاي امروزي، با آدم هاي آن طرف دنيا گپ بزنيم و...، اما يادمان رفته که ما اين ها را اختراع کرديم تا بهتر زندگي کنيم و بهتر فکر کنيم و تصميم هاي بهتري بگيريم و کارهاي بهتري انجام بدهيم و دنياي بهتري بسازيم و قبل از اين که از دنيا برويم، انسان هاي خودساخته و خداشناسي باشيم و بفهميم از کجا و براي چه کاري آمديم و به کجا مي رويم.
متأسفانه در عصر اطلاعات، تنها کاري که انجام نمي دهيم، همين است. در عصر اطلاعات، به فکر نياز واقعي روحمان نيستيم و فکر مي کنيم خيلي آگاه هستيم و اگر هميشه به اينترنت وصل باشيم و تلويزيونمان روشن باشد، انسان هاي هوشياري خواهيم بود، غافل از اين که اشتباه مي کنيم.
به اين فکر کردم چرا اين همه ابزار اطلاعاتي به ما کمک نکرده تا انسان هاي آگاهي باشيم، بلکه باعث شده حقيقت را گم کنيم. پيدا کردن جواب اين سؤال کار سختي بود. من به اين نتيجه ها رسيدم:
1. ماهواره و اينترنت را کساني ساخته اند که اعتقادي به حقيقت ندارند. آن ها دنبال منافع مادي خودشان هستند و سال هاست تلاش مي کنند، حاکم جهان شوند. اولين بار ماهواره ها براي جنگ ساخته و اينترنت در پنتاگون (وزارت دفاع امريکا) متولد شد و هنوز هم بخش زيادي از اينترنت در کنترل امريکاست.
2. انسان براي کشف حقيقت بايد بينديشد تا بتواند آسوده باشد، اما در دنياي امروز، انسان با انواع سرگرمي ها مشغول شده و آن قدر تعداد اطلاعات غلط زياد است که همه را اسير خودش کرده و مردم به سختي مي توانند حق را از باطل تشخيص بدهند.
کساني که در عصر اطلاعات وارد جريان اطلاعات مي شوند، بيش تر از آن که خودشان را پيدا کنند، خودشان را گم مي کنند. در عصر اطلاعات، دين هاي رنگارنگ، توسط دولت هاي ستم کار ساخته مي شود تا مردم دين واقعي را گم کنند.
منبع: نشريه انتظار نوجوان-ش56.