عيد غدير از منظر مقام معظم رهبري


 





 

متمسكين به ولايت علي عليه السلام
 

اگر ما هم بخواهيم حقيقتا از متمسكين به ولايت اميرالمؤمنين باشيم، بايد خودمان و محيط زندگيمان را به عدل نزديك كنيم. بزرگ ترين نمونه اين است كه هر چه بتوانيم، استقرار عدل كنيم. چون دامنه ي عدالت نامحدود است. هر چه بتوانيم عدل را در جامعه بيشتر مستقر كنيم، شباهت ما به اميرالمؤمنين و تمسك ما به ولايت آن بزرگوار بيشتر خواهد شد.

غدير؛ استمرار بعثت انبيا
 

هدف بعثت تمامي پيامبران الهي تعليم و تزكيه انسان بوده است و پيامبر خاتم براي استمرار اين حركت و جاودانه كردن آن، اميرمؤمنان را به جانشيني خود منصوب كرد تا تربيت تدريجي بشر از موضع حكومت اسلامي و به دست ائمه معصومين (ع) ادامه يابد و جامعه بشري به نقطه شروع زندگي حقيقي خود برسد.

علي؛ آبروي غدير
 

در مورد اميرالمؤمنين عليه الصلاه و السلام، همه ي كساني كه از روي مدارك با حالات آن بزرگوار آشنايي دارند، بايد اقرار كنند كه اميرالمؤمنين عليه الصلاة والسّلام، به واسطه ي غدير به شخصيت والاي خود نرسيد. غدير چيزي نبود كه گوهر ناياب اميرالمؤمنين عليه الصلاة و السّلام را شكل دهد. غدير، نتيجه ي فضايل، مزايا و كمالات آن حضرت بود. البته افتخار برخورداري از فرمان الهي، از نصب پيغمبر و از بيعت مؤمنين و صحابه، افتخار بزرگي است. اما بزرگ تر از آن، خصوصياتي است كه در اين انسان والا و بي نظير وجود داشت، كه چنين حادثه و دستور نصبي از طرف پروردگار منتهي شد.

مظهر عمل به تكليف
 

اميرالمؤمنين كسي است كه براي خدا و در راه خدا از دوران كودكي تا لحظه ي شهادت يك لحظه و در يك قضيه پا عقب نكشيد و دچار ترديد نشد و همه ي وجود خود را در راه خدا به ميدان آورد. آن وقتي كه بايد تبليغ مي كرد، تبليغ كرد؛ آن وتي كه بايد شمشير مي زد، در ركاب پيغمبر شمشير زد و از مرگ نترسيد؛ آن وقتي كه لازم بود صبر كند، صبر كرد؛ آن وقتي كه لازم بود زمام سياست را به دست بگيرد، سياست را به دست گرفت و وارد ميدان سياست شد. و در همه ي اين دوران هاي گوناگون، آنچه لازمه ي فداكاري از آن بزرگوار بود، بروز و ظهور پيدا كرد.

وحدت در سايه سار غدير
 

جامعه ي شيعه بايد با متانت راه خودش را ادامه دهد. ما «الحمدلله الذي جعلنا من المتمسكين بولاية اميرالمؤمنين» را رها نمي كنيم؛ ما تمسك به ولايت علي بن ابيطالب عليه السلام ـ كه نعمت بزرگ خداست ـ را محكم نگه مي داريم؛ اما با كسي كه به اين حبل متين تمسك نكرده است، دعوا هم نمي كنيم. اين وظيفه ي جامعه ي تشيع است. آنچه كه دشمن مي خواهد، اين است كه با هم اختلاف كنيم.
وظيفه ي جامعه ي تسنن هم همين طور است. برادران اهل تسنن هم بدانند كه نقشه ي دشمن، ايجاد اختلاف است، ايجاد تعصب است، برادر كشي است؛ به كمتر از برادركشي هم راضي نمي شوند.
منبع: نشريه قدر، شماره 36