خطرات سوراخ کردن بيني، لب و زبان

سوراخ کردن گوش که از گذشته هاي دور در بيشتر کشورهاي دنيا متداول بوده، شايع ترين نوع پيرسينگ در دنياست.
امروزه تقريباً در تمام کشورها، پيرسينگ در نقاط مختلف بدن انجام مي شود. بسياري از کساني که پيرسينگ انجام مي دهند، فقط به دنبال پيروي از مد و زيبايي هستند. اين افراد غافل از عوارض خطرناک و گاه غيرقابل جبران آن با مراجعه به مراکز غيربهداشتي و در آرايشگاه ها خود را به دست افراد غيرمتخصص مي سپارند.
اگرچه سوراخ کردن نرمه ي گوش بي خطرترين نوع پيرسينگ اعضاي بدن است، اما بايد به خاطر داشته باشيد که همه ي پيرسينگ ها ممکن است عوارضي از جمله حساسيت و عفونت را در پي داشته باشند. حساسيت شايع ترين عارضه ي پيرسينگ است که بيشتر در هنگام استفاده از فلزات بدلي به ويژه کروم و نيکل به وجود مي آيد. خانم هايي که در هنگام استفاده از ساعت و انگشر بدلي دچار حساسيت، خارش و قرمزي در پوست خود مي شوند بايد از نصب بدليجات خودداري کنند و اگر علاقه ي زيادي به پيرسينگ دارند، فقط از تزييناتي با جنس طلا استفاده کنند، چون احتمال حساسيت به طلا در دنيا بسيار کمتر از ساير فلزات است.
بعضي مواقع ممکن است حساسيت در محل قرارگيري شيء تزييني نباشد، بلکه به مرور در ساير نقاط بدن ظاهر شود و گاهي حتي بعد از خارج کردن شيء، حساسيت تا پايان عمر با فرد همراه خواهد بود.
اگزما يا حساسيت به نيکل عارضه ي مهم و شايعي است که گاه مي تواند زندگي فرد را مختل کند. تا جايي که تمام بدن در برابر تماس با فلزات حساس شده و فرد مبتلا به اين عارضه حتي در هنگام گرفتن دستگيره در يا هر نوع شيء فلزي دچار حساسيت مي شود. اين در حالي است که بيشتر افرادي که پيرسينگ مي کنند، معمولاً به دلايل مختلف از جمله هزينه ي آن، از فلزات بدلي استفاده مي کنند و به ندرت سراغ طلا يا جواهراتي مانند الماس مي روند. انجام پيرسينگ در سالن هاي آرايشي و توسط افراد غيرمتخصص خطرناک است، چرا که هر نوع برش و آسيبي به پوست ممکن است با خطر انتقال عفونت ها و ويروس هاي خطرناکي مانند HIV، هپاتيت، عفونت هاي باکتريايي و سيفليس همراه باشد. بنابراين توصيه مي شود اگر کسي عليرغم همه هشدارها باز هم علاقه مند به پيرسينگ است، حتماً به مراکز مطمئن و بهداشتي مراجعه کند تا کمتر سلامتي خود را به قيمت زيبايي به خطر بيندازد.
پيرسينگ در بعضي نقاط حساس بدن با خطرات بيشتري همراه است؛ به طور مثال احتمال عفونت و التهاب در پيرسينگ غضروف گوش به مراتب بيشتر از نرمه ي گوش است. در پيرسينگ لب، به دليل تماس با سطح مخاطي و ميکروب هاي دهان احتمال عفونت بسيار زياد است و به دليل بافت خاص لب ممکن است شخص دچار خونريزي شود.
زبان هم يکي از نقاط حساس بدن است که علاوه بر احتمال خطر خفگي به دليل باز شدن و بلعيدن اتفاقي شيء تزييني، ممکن است موجب ايجاد اشکال در تکلم شود و حتي حس چشايي را هم تحت تأثير قرار دهد. خطر ابتلا به عفونت کشنده ي « آنژين لودوبک» در اين پيرسينگ بسيار بالاست. اين روزها مدهاي جديدي مانند پيرسينگ دندان و چشم هم وارد بازار شده است. شايد بتوانيم پيرسينگ دندان را کم عارضه تر تصور کنيم. در اين پيرسينگ بخشي از دندان را مي تراشند و نگيني روي آن مي چسبانند. نکته ي مهم اين است که اين نگين مانع از مسواک زدن آن قسمت از دندان مي شود و به مرور زير آن زردرنگ خواهد شد.
در پيرسينگ چشم هم که هنوز طرفداران زيادي پيدا نکرده، جراح نگيني را با روشي دقيق، اما پرخطر، روي کره ي چشم در زير ملتحمه(خارجي ترين لايه چشم) نصب مي کند. اين نگين بسيار نازک بوده و براي برداشتن آن نياز به جراحي مجدد است. علاوه بر تمام عوارض پيرسينگ که در اين جا فقط به بخشي از آن ها اشاره شد، احتمال باقي ماندن جاي زخم ها هم وجود دارد، همچنين ممکن است سوراخ ها با چاق و لاغر شدن فرد تغيير مکان دهند.
نکته جالب ديگر اين است که پيرسينگ در بعضي نقاط بدن نه تنها کمکي به زيبايي فرد نمي کند، بلکه چهره يي نازيبا براي او ايجاد مي کند که بخصوص با استفاده از اشياي تزييني عجيب، فقط باعث حيرت و جلب توجه ديگران مي شود.
منبع:7روز زندگي، شماره 121.