يک عيب يابي و بهينه سازي ساده در Wi_Fi

سرعت هاي حيرت انگيز و افزايش سطح پوشش Wireless N کار خود را کرد و شما با خريد تجهيزات مربوطه مشتاقانه پا به دنيايي تحرک پذير و پويا گذاشتيد. اما ممکن است پس از راه اندازي شبکه ي خانگي يا دفتري خود، از نتايج حاصله چنان راضي نباشيد. دلايل و عوامل زيادي وجود دارند که مي توانند Wireless N را از ارائه ي ماموريت مهم خود باز دارند. بخاطر طبيعت سيگنال هاي بي سيم، برقراري يک اتصال پايدار و اعتمادپذير هميشه آسان نخواهد بود. دلايل عادي اين مسئله، تداخل با شبکه هاي مجاور و يا تنظيمات نامناسب هستند.
در اين مقاله خواهيد ديد که چگونه يک مجموعه ي منطقي از بررسي ها را بر روي تجهيزات خود انجام داده و متداول ترين مشکلات در اين نوع شبکه ها را برطرف نماييد. با اين حال فراموش نکنيد که پيش از هر کاري به بررسي مقدمات بپردازيد: آيا تمام کابل هاي شبکه بطور صحيح به روتر متصل شده اند و آيا فراموش نکرده ايد که آن را روشن نماييد؟
همچنين پيش از سر و کله زدن با تجهيزات Wi-Fi خود مطمئن شويد که اتصال اينترنت شما بطور صحيح کار مي کند.
اگر تمام موارد مذکور بدرستي انجام شده اند، وقت آن رسيده که مراحل زير را دنبال نماييد.

Wi-Fi را روشن کنيد
 

شايد اين موضوع کاملاً بديهي به نظر برسد، اما يکي از متداول ترين دلايل مشکلات در شبکه هاي Wi-Fi به حساب مي آيد: خاموش بودن مؤلفه ي شبکه ي بي سيم سيستم شما. اين موضوع مي تواند به خود روتر بي سيم و يا PC شما مربوط باشد، اما معمولاً PC در اين ميان مقصر است. براي مثال، بسياري از کامپيوترهاي لپ تاپ داراي روشي براي خاموش کردن Wi-Fi هستند تا مصرف باتري خود را کاهش دهند و يا اينکه استفاده از کامپيوتر در داخل يک هواپيما را ايمن نمايند. گاهي اوقات اين کار توسط يک تنظيم نرم افزاري انجام مي شود اما غالباً يک سوئيچ معمولاً داراي يک چراغ شاخص در نزديکي خود و يا بر روي قسمت بالايي صفحه کليد مي باشد که روشن يا خاموش بودن Wi-Fi را به شما نشان مي دهد. اگر در مورد نحوه ي کار سيستم خود ترديد داريد، به مستندات آن مراجعه نماييد.

بررسي وضعيت روتر
 

پس از آنکه مطمئن شديد مؤلفه ي Wi-Fi سيستم شما روشن است و کار مي کند، اگر هنوز هيچ شانسي براي برقراري ارتباط با شبکه نداريد، انتهاي ديگر ارتباط، يعني روتر خود را بررسي نماييد.
آيکن شبکه ي بي سيم را در ناحيه ي تذکرات (Notification Area) Taskbar پيدا کرده، بر روي آن کليک راست نموده و سپس گزينه ي View Avaliable Wireless Networks را انتخاب کنيد (در ويندوز ويستا و 7 بايد گزينه ي Connect to a Network را انتخاب نماييد).

اين گزينه، تمام شبکه هاي بي سيم قابل دسترسي در نزديکي شما را نمايش خواهد داد، البته به همراه يک نمودار کوچک که قدرت سيگنال بي سيم و وضعيت محافظت از شبکه ي مورد نظر را نشان مي دهد.
شما بايد بتوانيد شبکه ي بي سيم خودتان را در اين فهرست ببينيد، در غير اين صورت سيگنال آن بيش از حد ضعيف است و يا Wi-Fi روتر شما روشن نيست.

ورود به صفحه ي روتر
 

اکثر روترها از طريق يک مرورگر، پيکربندي مي شوند، گر چه تعدادي از آن ها داراي يک سوئيچ خارجي براي روشن يا خاموش نمودن بخش Wi-Fi خود هستند. اگ روتر شما فاقد چنين سوئيچي است، مرورگر وب خود را باز کرده و آدرس IP روتر را در نوار آدرس آن وارد نماييد. اين آدرس در دفترچه ي راهنماي روتر شما ذکر شده است. در عين حال، شما بايد براي دسترسي به يوتيليتي پيکربندي روتر خود، يک نام سرپرستي و کلمه ي عبور را وارد کنيد که باز هم مي توانيد آنها را در مستندات روتر خود بيابيد (البته اگر تنظيمات پيش فرض مربوطه را تغيير نداده باشيد).
بخشي از منو که به Wi-Fi مربوط مي شود را يافته و بررسي کنيد که بصورت Enable تنظيم شده باشد. شما در عين حال مي توانيد SSID (يا نام شبکه ي بي سيم) خود را بررسي کرده يا تغيير دهيد. اين همان نامي است که در قدم 2 آن را جستجو مي کرديد. در اين جا مي توانيد مکانيزم امنيتي روتر خود را نيز پيکربندي نماييد.

ما توصيه مي کنيم که در صورت وجود گزينه ي WPA2، حتماً از آن استفاده کنيد. در غير اين صورت، بهتر است گزينه ي WPA-PSK را انتخاب نماييد.
تمام تغييرات خود را ذخيره کرده، مرورگر را ببنديد و روتر را مجدداً راه اندازي نماييد.

بررسي کيفيت ارتباط
 

حالا روتر و PCهاي شما بايد قادر به برقراري ارتباط با يکديگر باشند، پس زمان آن رسيده است که کيفيت ارتباط خود را بررسي نماييد. سيگنال هاي بي سيم، بخوبي از ديوارها عبور نمي کنند. براي بررسي قدرت سيگنال، آيکن شبکه ي بي سيم خود را در Notification Area پيدا کرده و بر روي آن دو بار کليک نماييد.
در ويندوز 7، فرمان NCPA.CPL را در فيلد جستجوي منوي Start وارد کنيد. حالا بايد صفحه اي را ببينيد که جزئيات مربوط به اتصال بي سيم شما را فهرست مي نمايد. در اين جعبه ي محاوره اي، يک نمودار ميله اي کوچک ديده مي شود که قدرت سيگنال را نمايش مي دهد. سرعت نشان داده شده، بايد سرعت روتر شما باشد: براي يک روتر 802.11g، اين سرعت بايد معادل 54 مگابيت بر ثانيه و براي يک روتر 802.11n اين سرعت بايد بطور ايده آل معادل 300 مگابيت بر ثانيه باشد. اگر مقدار نشان داده شده بطور چشمگيري پايين تر از اين ارقام است و تنها يک يا دو ميله ي سبز رنگ در نمودار قدرت سيگنال به چشم مي خورد، سيگنال بيش از حد ضعف است و شما بايد تجهيزات خود را براي يافتن محلي با بهترين سيگنال، جابجا نماييد.

جانمايي مناسب روتر
 

اگر هنوز نمي توانيد يک سيگنال خوب را پيدا کنيد، به محل قرارگيري روتر خود نگاهي بيندازيد. سيگنال هاي بي سيم مي توانند از سقف و کف اتاق ها منعکس شده و دريافت را غيرقابل پيش بيني نمايند. سيگنال هاي روتر بي سيم شما (و ساير APها) عموماً بطور يکساني در تمام جهات ارسال مي شوند. اين روشي است که تحت عنوان ارسال همه سويه (Omnidirectional) شناخته مي شود. قرار دادن روتر خود در يک محل متفاوت را امتحان کنيد. بهتر است که روتر در مرکز ناحيه ي تحت پوشش مورد نظر قرار داشته باشد. روتر را تا حد امکان در ارتفاع بالاتري قرار داده و از تجهيزات الکتريکي دور نگهداريد. در محل قرارگيري، مطمئن شويد که تمام آنتن هاي آن با زاويه ي مناسبي از دستگاه پايه، بطور موازي با يکديگر قرار گرفته اند. اگر تمام اين اقدامات همچنان ناموفق هستند، احتمالاً با يک مشکل تداخلي جدي مواجه شده ايد. غالباً در اينگونه موارد يک فرستنده ي AV بي سيم که براي ارسال سيگنالها مابين تلويزيون ها مورد استفاده قرار مي گيرد، مقصر است. دليل اين مشکل مي تواند تراکم و انسداد شبکه باشد.

براي نمونه، اگر در برقراري ارتباط با سمت چپ ساختمان، مشکل داريد و روتر شما در سمت راست ساختمان قرار گرفته است، تلاش کنيد مودم و روتر را تا حدودي به سمت چپ انتقال دهيد تا در يک موقعيت مرکزي قرار گيرد. براي سرويس کابلي يا DSL، شما معمولاً مي توانيد به سادگي ارتباط مودم را قطع کرده و سپس آن را در يک قسمت متفاوت از ساختمان مجدداً متصل نماييد. اگر با مشکل فقدان فيش تلفن يا کابل در محل مورد نظر خود مواجه هستيد، مي توانيد به فکر خريدن يک کابل اترنت بلندتر باشيد، البته اگر امکان استقرار منطقي آن مابين روتر و مودم وجود داشته باشد.

حذف عوامل بروز تداخل با سيگنال اصلي
 

پيش از آنکه به فکر مراجعه به فروشگاه هاي کامپيوتري بيفتيد، بايد مطمئن شويد که تداخل ساير شبکه هاي Wi-Fi يا ساير ابزارهايي که امواج راديويي ساطع مي کنند باعث اختلال در سيگنال شما نشده اند.
شبکه هاي بي سيم مجاوري که بر روي کانال هاي يکسان يا کانال هاي همپوشان کار مي کنند، ابزارهاي بي سيمي که از باند فرکانس 2/4 گيگاهرتز استفاده مي نمايند (نظير آداپتورهاي Bluetooth، تلفن هاي بي سيم، نمايشگرهاي نظارتي کودکان، دوربين هاي بي سيم، ماوس ها و صفحه کليدهاي بي سيم و امثالهم) و حتي اجاق هاي مايکروويو مي توانند باعث افت سيگنال شما و يا حتي از دست رفتن آن بطور کامل شوند.

در منزل يا محل کار خود به جستجوي هر نوع ابزار بي سيم بپردازيد. اگر مشکل سيگنال بطور بي قاعده اي خودنمايي مي کند، مطمئن شويد جستجو را در زمان هايي که مشکل ايجاد شده است، انجام مي دهيد. اگر ابزارهاي مشکوک را يافتيد، آنها را غيرفعال کنيد، حداقل به اندازه اي که مطمئن شويد در بروز مشکل شما مقصر بوده اند يا خير.
براي بررسي احتمال تداخل با شبکه هاي Wi-Fi، مي توانيد NetStumbler را بارگذاري نماييد. NetStumbler برنامه اي است که تمام شبکه هاي بي سيم موجود در محيط اطراف شما (حتي اگر "Hidden" باشند) را به همراه جزئياتي نظير کانال و قدرت سيگنال آنها نمايش خواهد داد. برنامه NetStumbler را باز کرده و اجازه دهيد تا شبکه هاي نزديک شما را بيابد. بهتر است اين کار را بر روي يک لپ تاپ و در حاليکه مشغول قدم زدن در اطراف ساختمان خود هستيد، انجام دهيد.
اگر شبکه اي را يافتيد که 4 کانال (يا کمتر) با شبکه ي شما فاصله دارد (مثلاً اگر شبکه ي شما در کانال 1 کار مي کند، شبکه اي که در کانال 4 فعال است شامل اين وضعيت خواهد شد)، بهتر است شبکه ي خود را به بهترين کانال بدون همپوشاني (1، 6 يا 11) انتقال دهيد. اگر شبکه هاي متعددي در اطراف شما وجود دارند، بهترين کانال بدون همپوشاني را با در نظر گرفتن قدرت سيگنال انتخاب نماييد. براي تغيير کانال روتر بي سيم خود، با استفاده از آدرس IP مربوطه بر روي پانل کنترل مبتني بر وب آن log-in نموده و تنظيمات ابتدائي بي سيم را پيدا کنيد.

يافتن خلوت ترين کانال
 

با دنبال کردن قدم 3، يوتيليتي پيکربندي روتر خود را باز کنيد. به بخش تنظيمات بي سيم رفته و يک ورودي با نامي شبيه به Channel Number يا Wireless Channel را پيدا کنيد. در صورت امکان، اين گزينه را بصورت Automatic تنظيم نماييد تا روتر بتواند براي يافتن خلوت ترين کانال موجود تلاش کند. اگر گزينه اي با عنوان Protected Mode را در اختيار داريد، فعال کردن آن را امتحان نماييد زيرا اگر تداخل از تجهيزات بي سيم قديمي تر 802.11b سرچشمه گرفته باشد، اين گزينه مي تواند با شما کمک کند. اگر هيچ يک از اين اقدامات مؤثر نبودند، احتمالاً بايد ارتقاء روتر خود به يک مدل جديد 802.11n را در نظر بگيريد. اين مدل ها داراي برد بهتري در مقايسه با مدلهاي 802.11g هستند و آخرين نمونه هاي Dual-band آن ها مي توانند با استفاده از باند راديويي 5 گيگاهرتز (بجاي باند 2/4 گيگاهرتزي معمولي) نيز کار کنند.
اين باند کمتر در معرض تداخل قرار دارد، گرچه با اين مشکل مواجه است که نمي تواند به خوبي از موانع عبور کند.

ارزش هاي Wireless N
 

اگر دو عامل محل قرارگيري و تداخل را از اختلال سيگنال خود حذف کرده ايد، اما هنوز فکر مي کنيد که برد کافي را در اختيار نداريد، ديگر بايد حتماً ابزارهاي خود را به 802.11n ارتقاء دهيد. اين کار مستلزم خريد تجهيزات کاملاً جديدي است زيرا 802.11b/g نمي توانند با يک Firmware، به اين استاندارد ارتقاء پيدا کنند.
Wireless N از مکانيزم (multiple-in-multiple-out) MIMO، يک فناوري آنتن هوشمند و فناوري هاي ديگري بهره گيري مي نمايد که براي ناحيه ي پوشش بسيار بزرگتر و اتصالات سريعتر، طراحي شده اند.
اگر تصميم به ارتقاء گرفته ايد، مطمئن شويد که تمام تجهيزات مورد نياز خود را از يک توليدکننده ي واحد تهيه مي کنيد، زيرا ممکن است با مشکلاتي در رابطه با ناهمخواني تجهيزات فروشندگان مختلف در زمينه ي Draft N و ويژگي هاي انحصاري مواجه شويد. براي دستيابي به بهسازي کامل، بايد تمام تجهيزات شما (روتر، APها و آداپتورهاي بي سيم) از Wireless N پشتيباني کنند. به ياد داشته باشيد که يک شبکه ي بي سيم سريع تر به معناي افزايش سرعت دسترسي به اينترنت نخواهد بود. يک اتصال اينترنت 512 کيلوبيت بر ثانيه اي، گلوگاه مشخصي براي سرعت 20 مگابيت بر ثانيه يا بيشتر (در دنياي واقعي) شبکه هاي Wireless G (يا بيش از 100 مگابيت بر ثانيه در شبکه هاي Wireless N به حساب مي آيد.
با اين حال، يک شبکه ي بي سيم سريع تر به معناي انتقال سريع تر فايل ها در بين کامپيوترهاي متصل به آن شبکه و همچنين پشتيباني بهتر از جريان HD و ساير کاربردهايي است که استفاده ي بالايي از شبکه دارند. بخاطر قيمت هاي پايين تر تجهيزات Wireless N، توصيه مي کنيم تجهيزات هسته اي خود را ارتقاء دهيد، نه اينکه آنتن فعلي خود را با مدلي که Gain بالاتري دارد، تعويض نماييد (يکي از توصيه هاي نامناسبي که معمولاً در اين زمينه شنيده مي شود).
براي دستيابي به برد بيشتر، در طول زمان آداپتورهاي تمام کامپيوترهاي خود را به Wireless N ارتقاء دهيد.

گسترش سطح پوشش شبکه با استفاده از پريزهاي برق خانگي
 

اگر واقعاً نياز داريد که سيگنال خود را تقويت نماييد، مي توانيد پوشش شبکه تان را به آساني با استفاده از سيم کشي برق ساختمان گسترش دهيد. براي اين کار شما مي توانيد يک AP بي سيم ديگر با به شبکه ي خود اضافه کنيد؛ اما بجاي استفاده از کابل هاي اترنت (که استفاده از آنها در بعضي از قسمت هاي ساختمان مي تواند مشکل ساز باشد)، از آداپتورهاي خط برق براي انتقال داده ها از طريق سيم کشي برق ساختمان بهره گيري نماييد. براي استفاده از خط برق ساختمان جهت برقراري ارتباط شبکه، بايد يک آداپتور را به پريز برقي که در نزديکي روتر قرار گرفته است متصل نموده و سپس آن را با يک کابل به روتر متصل کنيد.
سپس از هر پريز ديگري در خانه يا محل کار خود، مي توانيد با اتصال يک آداپتور يا adapter/AP combo براي افزايش تعداد APهاي خود بهره گيري نماييد. اگر از يک آداپتور استفاده مي کنيد، مي توانيد يک کابل اترنت را مستقيماً به کامپيوتر يا AP متصل نماييد. اگر از يک ابزار Combo استفاده مي کنيد، بلافاصله يک اتصال بي سيم اضافي را در اختيار خواهيد داشت.
اگر يک روتر يا AP اضافي در اختيار داريد (مثلاً پس از ارتقاء به Wireless N) مي توانيد براي صرفه جويي در هزينه ها از يک آداپتور معمولي براي اتصال آن به پريز برق استفاده کنيد. اين يک روش جايگزين براي استفاده از Extender و Repeater هاي بي سيم است که در بسياري از سايت ها و مقالات شديداً توصيه مي شوند. با وجود آنکه گسترش پوشش شبکه با استفاده از شبکه سازي خط برق ساختمان مي توانند اندکي گرانتر باشد، اما برخلاف استفاده ازدو ابزار فوق بر عملکرد شبکه ي شما تأثير منفي نخواهد گذاشت.
اگر متوجه شديد که باز هم به پوشش بيشتري نياز داريد، صرفه جويي انجام شده با روش سيم کشي برق بسيار چشمگيرتر خواهد بود.

افزايش نقاط دسترسي
 

همانند روشي که در بالا توضيح داديم، افزايش نقاط دسترسي نيز مستلزم اضافه نمودن APهايي به شبکه ي شما خواهد بود. اين شيوه ي سنتي از کابل هاي اترنت جهت برقراري ارتباط APهاي بيشتر با روتر شما استفاده مي کند.
با وجود آنکه ممکن است شيوه ي مذکور به کار فيزيکي بيشتري نياز داشته باشد، اما احتمالاً ارزانتر خواهد بود. البته شما ترجيح مي دهيد که کابل ها را تا حدودي مخفي نماييد. اگر يک زيرزمين بلااستفاده و يک کف سازي کاذب داريد، مي توانيد به انتقال کابل ها به آن فضا و سپس ايجاد حفره هايي در کف اتاق ها براي خارج نمودن کابل فکر کنيد.
شما همچنين مي توانيد کابل ها را از طريق سقف انتقال دهيد. همانند روش خط برق ساختمان، در اينجا نيز شما مي توانيد از يک AP يا روتر اضافي استفاده کنيد، حتي اگر از نوع Wireless G باشد.

نتيجه گيري
 

به ياد داشته باشيد پيش از صرف هر گونه هزينه اي براي رفع مشکلات شبکه Wi-Fi خود، مطمئن شويد که روتر شما در مکان مناسبي استقرار يافته و تداخل باعث اختلال در سيگنال شما نمي شود. سپس، مي توانيد به فکر استفاده از سيم کشي برق ساختمان يا کابل هاي شبکه ي استاندارد براي ارتقاء شبکه ي خود به Wireless N باشيد.
هميشه نکات زير را در نظر داشته باشيد:
• تجهيزات شبکه سازي خود را با درايوري جديد براي آداپتورهايتان و عرضه هاي Firmware براي روتر ها يا APهاي خود، بروزرساني کنيد.
• شبکه ي خود را حداقل با بهره گيري از WPA-PSK/Personal با يک Passpharse قدرتمند، امن نگهداريد.
• مطمئناً WPA2 يک گزينه ي بهتر به حساب مي آيد.
منبع: ماهنامه ي کامپيوتري بزرگراه رايانه، شماره ي 136.