آبشار نیاگارا، جایی که شما را مسحور می کند

رودخانه نیاگارا و آبشار نیاگارا مرز بین ایالت انتاریو کانادا و ایالت نیویورک ایالات متحده امریکا است. جالب این که در هر دو کشور و در مجاورت آبشارهای نیاگارا، دو شهر به نام آبشارهای نیاگارا (Niagara Falls) وجود دارد. در مورد بخش آمریکایی آبشار نیاگارا در مقاله‌ی جداگانه‌ای به قلم شیوای آقای دکتر امیر پور عبدالله در همین وب سایت پرداخته شده است. آنچه در زیر می‌آید مطالب مرتبط با بخش کانادایی آبشار نیاگارا و سایر اطلاعاتی است که در آن مقاله نیامده است.

هجده هزار سال قبل و در عصر یخبندان، جنوب انتاریو به ضخامت 2 تا 3 کیلومتر پوشیده از یخ بوده است. در حدود 12500 سال قبل با گرم شدن زمین، یخ‌ها به یک باره آب شدند و طبیعتاً هر جا که ارتفاع کمتری داشت پوشیده از آب شد و بدین ترتیب دریاچه‌های متعددی به وجود آمد. به همین دلیل است که کشور کانادا بیشترین تعداد دریاچه را در جهان داراست و غنی‌ترین کشور از نظر ذخیره‌ی آب شیرین محسوب می‌شود. یکی از گودی‌هایی که به دریاچه تبدیل شد، دریاچه‌ی اری (Erie) است که سرریز آب موجود در آن توسط پنج راه‌آب یا رودخانه به سمت نقاط پست‌تر شمالی حرکت کردند که مهمترین این آبراه‌ها رودخانه‌ی نیاگارا بوده است. بنابراین رودخانه نیاگارا در مقیاس زمین شناسی رودخانه‌ای بسیار جوان محسوب می‌شود که تنها 12000 سال از عمر آن می‌گذرد و احتمالاً طی چند هفته یا حتی چند روز به وجود آمده است. اگر چه پس از حدود 1500 سال این حرکت شتابدار سرعت خود را از دست داد اما طی حدود پنج هزار سال بعد، وسعت دریاچه‌ی اری (Erie) به نصف تقلیل پیدا کرد و تنها یک آبراه که همان رودخانه‌ی نیاگارا است، باقی ماند. رودخانه‌ی نیاگارا از دریاچه‌ی اری (Erie) سرچشمه می‌گیرد، در مسیر عبور خود به سمت شمال شرق، با گذر از موانع بسیار جوان زمین شناسی، آبشار نیاگارا را به وجود می‌آورد و بعد از آبشار، آب رودخانه 24 کیلومتر را طی می‌کند تا به دریاچه انتاریو بریزد. نکته‌ی جالب اینکه مازاد آب دریاچه‌ی انتاریو نیز پس از طی یک مسیر طولانی به دریا می‌ریزد.

ادعا می‌شود که 20 درصد آب شیرین سطحی دنیا در دریاچه‌های پنج‌گانه قرار دارد و بخش عمده‌ی آن از آبشار نیاگارا می‌گذرد.
آبشار نیاگارا دارای دو بخش کانادایی و آمریکایی است. بخش کانادایی به شکل نعل اسب است. محیط این نعل اسب 704 متر است. و ارتفاع آبشار 61 متر می‌باشد. لازم به ذکر است بخش آمریکایی آبشار، خودش دو بخش است. یک آبشار کوچک‌تر در سمت راست آبشار بزرگ وجود دارد که اسامی گوناگونی داشته و آخرین نام آن آبشار نقاب عروس (Bridal Veil fall) می‌باشد. (به عکس های شماره 1 و 13 مراجعه فرمایید. )
درست قبل از آبشار، حدود 500 سال قبل جزیره‌ی بز(Goat Island) از آب بیرون آمد و رودخانه را قبل از رسیدن به آبشارهای نیاگارا به دو قسمت تفکیک نمود. جان استید من، سیاح و سرباز هلندی تبار در سال 1780 میلادی پس از اینکه گله‌ی بز او در این مکان از سرما یخ زد، این جزیره را جزیره‌ی بز نامید که تا امروز بز بودن خودش را حفظ کرده است!
در سال 1848 اولین پل بر روی رودخانه نیاگارا ساخته شد که این پل به صورت معلق و فقط مخصوص عبور عابرین پیاده بود.

آبشار نیاگارا پس از آبشار ویکتوریا (که در مرز کشورهای زیمبابوه و زامبیا واقع شده) دومین آبشار بزرگ جهان محسوب می‌شود. این آبشار (مجموعاً از سمت کانادا و ایالات متحده آمریکا) سالانه بیش از 25 میلیون بازدیدکننده و گردشگر دارد.
در تاریخ معاصر فقط یک بار در 9 فروردین ماه 1848 هر دو آبشار نیاگارا برای چند ساعت به طور کامل یخ زد. معمولاً حجم عظیم آب که از آبشار عبور می کند مانع یخ زدگی آبشار می شود، هرچند در زمستان های بسیار سرد و طولانی، قطعات یخ که توسط رودخانه آورده می شود به همراه ذرات آب در پایین آبشار به هم پیوسته و لایه ی ضخیمی از یخ را ایجاد می کنند که گاهی اوقات تمام عرض رودخانه را به ضخامت 15 متر می پوشاند و به آن پل یخی (ice bridge) می گویند. وجود پل یخی یکی از عوامل مهم جذب گردشگر در زمستان به حساب می آمد، به طوری که نشریه ی محلی در سال 1888 گزارش کرد که بیش از بیست هزار نفر برای گرفتن عکس و دیدن آبشار از پایین، به روی پل یخی رفته اند. در سال 1912 پل یخی به طور ناگهانی فرو ریخت و سه گردشگر جان خود را از دست دادند. از آن به بعد عبور و مرور بر روی پل یخی برای گردشگران ممنوع شد.

بنابر آنچه در منابع ثبت شده است، بخش آمریکایی آبشار نیاگارا تنها یک بار در سال 1969 برای چند ماه خشک گردید. همان موقع آمریکایی ها بر آن شدند تا توده های عظیم سنگ که در پایین آبشار وجود دارد را به جای دیگر منتقل کنند، اما پس از برآورد هزینه ی سرسام آور پروژه، از این کار منصرف گردیدند.
جاذبه های گردشگری آبشار نیاگارا:
اگر خودتان را به آبشار نیاگارا برسانید، برای دیدن آبشار نیاز به پرداخت هیچ هزینه ای نیست. هرچند بسیاری از گردشگران ( بخصوص گردشگران خارجی ) برای خود یک اقامت چند روزه در مجاورت آبشار را برنامه ریزی می کنند. آنهایی که شب را در کنار آبشار سپری می کنند، از نورپردازی زیبای آبشار لذت می برند. آبشار نیاگارا آنقدر زیباست که می توانی ساعت ها در کنار آن بنشینی و از صدای مهیب ریزش آب و قطرات آبی که از دوردست بر سر و رویت می ریزد لذت ببری. اگر امکانات مالی ات اجازه بدهد، در کنار آبشار نیاگارا امکانات تفریحی و سیاحتی بسیاری وجود دارد که هر کس متناسب با نیازها و روحیاتش می تواند از آنها استفاده کند:

1- گردش با کشتی های کوچک تا نزدیک آبشار.
2- پایین رفتن تا نزدیک آبشار و تماشای ابهت آبشار از پایین و در فاصله ی نزدیک.
3- بازدید آبشار از فراز برج اسکای لون (Skylon Tower). برج اسکای لون دارای رستورانی است که 260 متر از آبشار ارتفاع دارد. رستوران این برج هر یک ساعت یک دور کامل می‌چرخد.
4- پارک آبی سرپوشیده به مساحت تقریبی 2600 متر مربع
5- شهربازی
6- کازینو ( این کازینو بزرگ‌ترین کازینو در خاک کانادا محسوب می‌شود. )
7- تور قایق‌های جت بر روی گرداب در فاصله یک و نیم کیلومتری آبشار به سمت تورنتو به قیمت 50 دلار
8- باغ پرندگان (Bird Kingdom)، بزرگ‌ترین باغ سرپوشیده پرندگان در جهان با بیش از 400 گونه ی پرندگان از سراسر نقاط جهان و انواع خزندگان.
9- پارک مارین لند در فاصله دو و نیم کیلومتری از آبشار
10- گشت هوایی با هلیکوپتر بر فراز آبشار به قیمت 130 دلار برای بزرگسالان و 82 دلار برای کودکان.
11- خانه‌ی فرانکن اشتاین
12- بازدید از شهر Niagara on the Lake. این شهر زیبا در کنار دریاچه انتاریو و در فاصله 24 کیلومتری آبشار نیاگارا قرار دارد.

آبشار نیاگارا 120 کیلومتر با شهر تورنتو فاصله دارد. تمام این مسیر اتوبان است.
از شهر تورنتو می توان با اتومبیل شخصی، اتوبوس یا قطار به آبشار نیاگارا رفت. همچنین می توان از تورهای گردشگری نیز استفاده نمود. از مرکز شهر تورنتو تا آبشار نیاگارا با اتومبیل حدود یک و نیم ساعت و با قطار حدود دو ساعت طول می کشد.
در شهر نیاگارا انواع فروشگاه های بزرگ و کوچک و رستوران های متعدد وجود دارد.
پیدا کردن جای پارک برای اتومبیل کار راحتی نیست و ورودیه به پارکینگ اصلی بیست دلار است.
نام آبشار نیاگارا از نام محلی آن (Onguiaarha) اقتباس شده است. این کلمه در زبان سرخ‌پوستی به معنای پله‌کان است.

در سال 1901 یک خانم معلم 63 ساله اولین کسی بود که خود را در یک بشکه جای داد و از آبشار سقوط کرد و زنده ماند. پس از او 14 نفر اقدام مشابهی را انجام دادند که خیلی از آنها بر اثر جراحات وارد شده فوت کردند یا غرق شدند. در سال های اخیر هرچند اقدامات مشابهی انجام شده است، اما اگر کسی دست به اقدامات متهورانه بزند و زنده بماند، پس از خروج از آب اولین کاری که باید انجام دهد مراجعه به دادگاه و پرداخت 500 دلار جریمه است.
در شهر نیاگارا بیش از 100 هتل جهت اقامت گردشگران وجود دارد.
یکی از دیدنی های بسیار جذاب در روزهای آفتابی وجود رنگین کمان های متعددی است که در محوطه ی آبشار مشاهده می شود.

منبع:www.iran-iraniha.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb