تمريني براي زيستن


 

نويسنده: مرجان برازجاني




 
تحرک و جنب و جوش، از اصول مهم حيات و هستي مي باشد. از طبيعت مي توان آموخت که اگر هر چيز راکد بماند، تباه مي شود. رودخانه اي که از جريان باز مي ماند، خشک و فاسد مي گردد. اين مثال در مورد آدم هايي که از تحرک دست مي کشند نيز صدق مي کند که چگونه از لحاظ روحي يا جسمي، راکد و تباه مي شوند. ورزشکاراني که به ورزش هاي تن به تن مي پردازند، از اين نکته آگاه اند که بازيکناني که آرام در نقطه اي مي ايستند، بيش تر مورد هجوم و آسيب قرار مي گيرند. آن هايي که به کسب و کار و داد و ستد مشغول اند، اين را مي دانند که اگر جريان معامله متوقف شود، کارشان تمام است. البته براي نفس تازه کردن، بايد لحظه اي وقفه و استراحت داشت ولي پيام اصلي، اين است که هيچ گاه از تحرک و جنت و جوش، دست نکشيده و پيش برويد و بياموزيد.
آمار نشان مي دهد ميانگين عمر سالخوردگان بعد از دوران بازنشستگي، بسيار پايين است و به عبارتي ديگر، تا زماني که انسان به کار مشغول مي باشد، عمرش طولاني تر مي شود. اگر با پيرمردي 94 ساله به گفت و گو بنشينيم و راز طول عمر او را بپرسيم، اغلب، اين جواب را خواهيم شنيد که «من در تمام اين مدت، دست از کار نکشيدم و همين باعث شد جسم و روحي سالم داشته باشم.»
پاداشي که از کار و فعاليت خود به دست مي آوريم، اين است که در هنگام فعاليت و کار، فرصت پرداختن به دلهره ها و اضطراب هاي شخصي را نداريم. در فعاليت و جنب و جوش ما، شادي نهفته است. اصل «جنب و جوش و حرکت» ما را از دلواپسي ها و اختلال هاي فکري و جسمي جدا مي سازد و شادماني و نشاط را براي مان به ارمغان مي آورد.
اگر از چيزي استفاده نکنيم، آن را از دست مي دهيم؛ اين اصل به خصوص در مورد وضع جسماني ما صدق مي کند. فرض کنيد که تصميم مي گيريد مدت 3 سال روي صندلي چرخ دار بنشينيد و هيچ تحرکي نداشته باشيد. در آن صورت پس از گذشت آن مدت، وقتي مي خواهيد از صندلي پايين بياييد، با شگفتي در مي يابيد که قدرت تحرک خود را از دست داده و حتي قادر به راه رفتن هم نيستيد.
اين مثال در مورد هر مهارتي، صادق است. هر نوازنده ي ماهري، اگر به مدت 12 ماه، نواختن را کنار بگذارد، مدتي طول خواهد کشيد تا باز بتواند به مهارت و استادي سابق، سازش را به صدا در آورد. به اين ترتيب، ناچاريم همواره خود را مشغول به کار سازيم يا به عبارتي پيوسته در حال تمرين زيستن باشيم.
هنگامي که به آموختن مي پردازيد و بر دانش و معلومات خود مي افزاييد، احساس مي کنيد از شهامت و شجاعت بيش تري برخوردار شده ايد و در ضمن افکار منفي و نگران کننده را از سر رانده ايد. هيچ کس نمي تواند با پناه بردن به رختخواب و در را به روي خود قفل کردن، شهامت و دليري خويش را نگاه داشته و آن را پس انداز کند! هنگامي مي توانيم به قدرت و جرأت خود پي ببريم که وارد آوردگاه زندگي شده و به مصاف مشکلات و ناملايمات برويم.
بايد ذهن خود را همواره در حال خلاقيت و باروري نگاه داريم. هيچ دليلي وجود ندارد که با مرور خاطرات گذشته، خود و به ويژه نيروي فکري خويش را ناتوان تر و ضعيف تر از پيش احساس کنيم.
اين قاعده را در مورد پول نيز مي توان به کار گرفت. پول را بايد به کار انداخت و از آن استفاده کرد و بهره ي لازم را به دست آورد. پول، نياز به گردش دارد. کساني که ثروتي سرشار و پولي هنگفت دارند، به طور معمول سرمايه ي خود را راکد نگذاشته اند.
نظام گيتي، ما را تشويق و ترغيب به کار و فعاليت مي کند. با کار و تمرين، مي توان بر دانش و معلومات خود، افزود و از آن بهره برد.
منبع: «خوب چون زندگي، شاداب چون طبيعت» «اندرو متيوس»
منبع: نشريه شادکامي و موفقيت-ش67.