آيا مي دانيد که؟

تخمين زده مي شود که در کهکشان راه شيري بيش از 200 تا 400 ميليارد ستاره وجود داشته باشد.
حرارت در لکه هاي روي خورشيد 2 هزار درجه سانتي گراد سردتر از بقيه سطح آن است.
شما مي توانيد کهکشان آندرومدا را با چشم غيرمسلح ببينيد. اين کهکشان 2/2 ميليون سال نوري با ما فاصله دارد.
- ماجريس کانيس با شعاع بيش از 3 ميليارد کيلومتر بزرگترين ستاره اي است که تاکنون شناخته شده همچنين بد نيست بدانيد شعاع خورشيد تنها حدود 1/4 ميليون کيلومتراست.
درخشان ترين اشيايي که ما در آسمان شب مي بينيم در واقع ستاره نيستند بلکه سياره هاي مشتري، زهره، مريخ و عطارد هستند.
مشتري، سطحي براي فرود يک فضاپيما ندارد چون عمدتاً از گاز هليوم و هيدروژن ساخته شده است. گرانش شديد مشتري چنان باعث فشرده شدن هيدروژن مي شود که آن را به مايع تبديل کرده است.
دليل قرمز بودن رنگ خاک مريخ، وجود مقدار زيادي اکسيد آهن در خاک آن است.
نزديکترين ستاره غير از خورشيد به زمين پروکسيما قنطورس است که 39/9 تريليون کيلومتر (4/2 سال نوري) با ما فاصله دارد.
خورشيد به تنهايي حدود 99/86 درصد از جرم کل منظومه شمسي را شامل مي شود.
روز مشتري حدود 10 ساعت زميني طول مي کشد. اين سياره غول پيکر با سرعتي در حدود 50 هزار کيلومتر در ساعت به دور خودش مي چرخد.
تريتون قمر نپتون با حرارت منفي 236 درجه سانتي گراد، سردترين مکان در منظومه شمسي به شمار مي رود.
کوازار دوردست ترين اشياء شناخه شده در عالم هستند. حتي نزديکترين آن ها، ميلياردها سال نوري از ما دور است.
زمين تنها محلي است که انسان مي تواند در آن زندگي و تنفس کند. جو زمين از گازهاي بيرون آمده از آتشفشان تشکيل شده است.
قمر مشتري با بيش از 400 آتشفشان فعال، فعال ترين جسم در منظومه شمسي است. بعضي از آنان مي توانند محتويات خود را تا ارتفاع 500 کيلومتر پرتاب کنند.
منبع:ماهنامه نوآور، شماره ي 92