اعتياد به اينترنت


 

نويسنده: سميه شايق




 

بيماري دنياي مدرن
 

به مرور زمان، افزايش استفاده از اينترنت با فراوان تر شدن احساس تنهايي و افسردگي همراه خواهد بود.
ساعت يازده و نيم شب است. بسيار خسته است، طوري كه چشمانش باز نمي شود. از همان اول صبح فردا كلي كار دارد، اما مگر مي تواند بدون چك كردن ايميل هايش بخوابد؟ پاي رايانه اش مي نشيند و به اينترنت وصل مي شود. با خود مي گويد: « فقط نيم ساعت،‌ بعد مي خوابم.» چند ايميل چك مي كند و چند تا هم جواب مي دهد. دو، ‌سه نفر از دوستانش آن لاين هستند. شروع به صحبت با آنها مي كند. همزمان مشغول خواندن خبرهاي روز در سايت هاي گوناگون است. ناگهان به طور تصادفي چشمش به گوشه پايين سمت چپ مانيتور مي افتد و ساعت سيستم را مي بيند. ساعت دو و نيم بامداد است و او هنوز بيدار است...
تا به حال اين اتفاق براي شما افتاده؟ اگر پاسخ مثبت است، مي توان گفت كه علايم يك بيماري اينترنتي در شما به چشم مي خورد. هنگامي كه مرور كردن وب، ايميل زدن،‌ بازي، خريد، دريافت موسيقي و چت كردن، با كار يا زندگي اجتماعي يك فرد تداخل ايجاد مي كند، زماني است كه مشكل آغاز شده. روان شناسان و محققان در نقاط گوناگون جهان در تلاشند كاري كنند كه افراد تنها زماني پشت رايانه هاي شان به سر ببرند كه مشكلي براي آنها پيش نياورد. مطابق تحقيقات جديدي كه در دانشگاه فلوريدا انجام گرفته است براي آزمايش اعتياد به اينترنت بايد پنج مورد زير را بررسي كرد:
1- گذراندن زمان بيش از حد مورد نظر در اينترنت
2- غفلت از ساير مسؤوليت ها
3- يك ناسازگاري مهم در روابط به علت استفاده از اينترنت
4- اشتياق براي حضور در شبكه
5- تفكر بيش از حد راجع به اينترنت در زمان هاي حاضر نبودن روي شبكه
تحقيقاتي كه ميان استفاده كنندگان اينترنت انجام شده، بيانگر اين مطلب است كه از ميان معتادان اينترنتي، بيش از 57 درصد از چت روم ها( اتاق هاي گفتگو) استفاده مي كنند.
 
افرادي كه از چت روم ها استفاده مي كنند بيشتر وقت خود را صرف گپ زدن و بحث هاي جنسي مي كنند. به بيان ديگر آنها در طول گفتگو به طور متناوب با منابع مستقيم و غيرمستقيم جنسي سر و كار دارند. اعتياد به اينترنت از سال 1995 مطرح شد و در سال 1996 توسعه يافت و از آن پس مراكز درماني از اين اختلال به عنوان يك اختلال رواني ياد مي كنند. روان شناسان مي گويند اعتياد به اينترنت يك اختلال جدي در عملكرد افراد محسوب مي شود كه مي تواند تأثيرات مخربي در روابط اجتماعي آنها بگذارد.
براساس نتايج تحقيقات انجام شده، تفاوتي در ميزان استفاده زنان و مردان از اينترنت وجود ندارد. تحقيقات نشان مي دهد مردان، اينترنت را به دليل امكاني كه براي تجربه راه هاي تازه براي انجام امور متعدد به آنها مي دهد، ارزش گذاري مي كنند. مردان بيشتر تمايل دارند از اينترنت براي به دست آوردن انواع و اقسام اطلاعات استفاده كنند. نتايج مسابقات ورزشي، وضع آب و هوا، اخبار، كاريابي و رتبه بندي اجناس و خدمات، مورد علاقه مردان هستند. مردان همچنين از اينترنت براي سرگرمي، شنيدن موسيقي، جمع آوري اطلاعات پيرامون دلمشغولي هاي شخصي يا عضويت در گروه هاي ورزشي استفاده مي كنند. در مقابل،‌ زنان اينترنت را به دليل فرصت هايي كه براي حفظ و توسعه روابط انساني به آنها مي دهد، دوست دارند. زنان در اينترنت بيشتر سراغ ايميل مي روند، مطالب مربوط به سلامت و بهداشت را جستجو مي كنند، از نقشه هاي مسيرياب استفاده مي كنند و موضوعات ديني را مطالعه مي كنند.

اعتياد به اينترنت، يك بيماري جديد
 

در حالي كه تحقيقات باليني به طور عمده بر موادمخدر و الكل تمركز دارند، گزارش ها حاكي است كه معتادان به اينترنت، روش هاي مشابه افراد معتاد به دارو، الكل و قمار دارند و اين اعتياد پيامدهاي اجتماعي و شغلي زيادي را براي شان به دنبال دارد.

اينترنت، تباه كننده وقت
 

پژوهشگران دريافته اند كه هرچه افراد وقت بيشتري را به استفاده از اينترنت اختصاص دهند، ميزان روابط خانوادگي و نيز اندازه حوزه هاي زندگي اجتماعي و واقعي آنها بيشتر كاهش مي يابد. همچنين به مروز زمان، افزايش استفاده از اينترنت با فراوان تر شدن احساس تنهايي و افسردگي همراه خواهد بود.

درمان اعتياد به اينترنت
 

1- درصورت بروز علايم اعتياد، منع كامل دسترسي به اينترنت نياز نيست،‌ بلكه ايجاد ساختاري كه به كاهش دسترسي تا مرز اعتدال منجر شود، مي تواند مفيد واقع شود.
2- براي نشان دادن مدت زمان اتصال و نصب، يك كپي از دستورالعمل فوق الذكر در اتاق فرزندتان براي اين كه به آن وفادار بماند، مي تواند مفيد باشد.
3- به ازاي كاهش اتصال به شبكه، براي او پاداشي در نظر گرفته و او را تشويق كنيد.
4- تهيه فهرستي از فعاليت هاي جايگزين مفيد است. اين فعاليت ها بايد براي او جذاب باشند.
5- در صورتي كه نياز به متخصص احساس مي شود، مي توانيد از مشاوران مدرسه يا مراكز درماني كمك بگيريد.
منبع: نشريه كوچه ما، شماره 8.