قايق سواري روي شاخ بز


 






 

دور تا دور دهکده جيتهورن را آب فرا گرفته و به همين دليل به ونيز هلند مشهور شده است
 

اگر فکر مي کنيد که ونيز ايتاليا تنها مکاني است که ساکنان آن با قايق رفت و آمد مي کنند، سخت در اشتباهيد؛ چرا که کيلومترها آن طرف تر از ونيز در کشور هلند، دهکده اي زيبا و شگفت انگيز به اسم جيتهورن قرار گرفته که نتنها راه ارتباطي مردم آن از طريق عبور از کانال هاي آبي است و هيچ خياباني در اين منطقه ديده نمي شود. از آنجا که هيچ اتومبيلي نمي تواند به جيتهورن وارد شود، اين روستا يکي از پاک ترين روستاهاي دنيا به حساب مي آيد؛ مساله اي که باعث شده گردشگران زيادي به اين منطقه سفر کنند.
جيتهورن روستاي زيبايي است که در پنج کيلومتري استينويجک در هلند قرار گرفته و چون هيچ راه ارتباطي جاده اي با شهرها و روستاهاي ديگر ندارد و دور تا دور آن را آب فرا گرفته، به ونيز هلند مشهور شده است. در اين دهکده هيچ خياباني وجود ندارد؛ حتي جاده اي باريک براي عبور موتورسيکلت. تنها وسيله نقليه اي که در جيتهورن پيدا مي شود، قايق هاي کوچک و بزرگي است که مي توانند از رودخانه هاي باريک هم عبور کنند. بعضي از اين قايق ها مثل اتوبوس هستند و بيشتر براي گرداندن بازديد کنندگان دور تا دور روستا استفاده مي شوند. طول کانال هايي که جيتهورن را محاصره کرده اند، بيش از هفت کيلومتر است و حدود 50 پل کوچک چوبي هم براي عبور پياده ها روي اين کانال ها نصب شده است. نکته جالب اينجاست که عمق اين کانال ها در عميق ترين جاي آن کمتر از دو متر است، در نتيجه اهالي نگراني زيادي بابت سقوط در اين کانال ها ندارند.
قايق هايي که براي عبور از بين پياده روها و خيابان هاي پوشيده از آب جيتهورن استفاده مي شوند، به خاطر داشتن موتور الکتريکي کاملاً بي صدا هستند و به همين دليل ويسپر يا نجوا، نام گرفته اند. ويسپرها ظريفت جابه جايي هشت نفر بزرگسال را دارند. عبور از اين کانال ها و استفاده از قايق ها نيازمند مقررات و گواهينامه خاصي نيست و چون عمق آب خيلي زياد نيست، خوشبختانه تا به هر حال براي کسي اتفاق بدي نيفتاده است. زندگي در اين روستا بيشتر به يک سفر تفريحي شباهت دارد؛ چرا که گردشگران و ساکنان روستا مي توانند هر زمان که بخواهند شنا کنند يا به ماهيگيري بروند. البته تازه واردها بايد دقت کنند که اطراف کانال ها از نيزار پوشيده شده و به خاطر باتلاقي بودن کناره ها و کانال هاي اطراف جنگل، همه جاي رودخانه براي شنا مناسب نيست. از صنايع دستي اهالي جيتهورن مي توان به کفش هاي چوبي آنها اشاره کرد که با دست ساخته شده و نقاشي مي شود. ساکنان جيتهورن با فروش صنايع دستي، کشاورزي و دامداري امرار معاش مي کنند.

ونيز هلند چطور کشف شد؟
 

جيتهورن در سال 1230 توسط عده اي پناهنده که از منطقه مديترانه به اين دهکده آمده بودند، کشف شد. آنها پس از رسيدن به اين منطقه تعداد زيادي شاخ بز پيدا کردند؛ به غير از اين شاخ بزها ديگر هيچ اثري از وجود موجود زنده در روستا نبود. پس از تحقيق مشخص شد اين شاخ ها متعلق به بزهايي هستند که احتمالاً به همراه تمام ساکنين روستا به خاطر سيل بسيار شديد سينت اليزابت در سال 1170 جانشان را از دست داده اند.
پس از آن، ساکنان جديد روستا، اسم جيتهورن به معني «شاخ بز» را براي آن انتخاب کردند. آنها خانه هاي خود را در قسمت هاي کم عمق تر رودخانه و جاهاي خشک آن که مثل جزيره هايي کوچک سر از آب بيرون آورده بودند، ساختند ولي براي رسيدن به اين خانه ها بايد عرض رودخانه را طي مي کردند.
 
در نتيجه ساکنان شهر تصميم گرفتند که پل هاي مخصوصي هم براي رفت و آمد بسازند. حتي امروز هم با گذشت سال هاي زيادي از زمان ساخته شدن اين پل ها، تنها راه رسيدن به خانه هاي جيتهورن گذر از همين پل هاي چوبي است. قبلاً سقف خانه هاي قديمي روستا از کاهگل درست شده بود و روي آن را به طور کامل با کاه خشک پوشانده بودند. در آن زمان فقط کساني که وضع مالي بهتري داشتند، از سفال براي ساخت سقف استفاده مي کردند ولي امروزه براي استحکام بيشتر خانه ها - به خصوص در فصول باراني- بيشتر خانه ها داراي سقف هاي سفالي هستند. البته ناگفته نماند که حالا ساختن سقفي به پوشش کاه گران تر از سفال تمام خواهد شد. در حال حاضر جيتهورن حدود 2620 نفر جمعيت دارد. اين شهر حتي سالن سينما و تئاتر، موزه، سالن ورزشي، بيمارستان، بانک، هتل و چندين رستوران و کافي شاپ هم دارد. به اين ترتيب ساکنان جيتهورن مجبور نيستند براي انجام کارهايشان به شهرهاي اطراف بروند. هنوز مي توان خانه هاي بسيار قديمي متعلق به قرن 18و 19 ميلادي را در ميان جنگل هاي انبوه جيتهورن پيدا کرد؛ چرا که هنوز هم عده اي از ساکنين جيتهورن در اين خانه هاي قديمي زندگي مي کنند./>

عجيب ترين خانه شهر
 

شايد باورش عجيب باشد؛ اما بين اين همه سادگي و زيبايي که در دل کوچه هاي جيتهورن وجود دارد خانه عجيبي هم ديده مي شود. اين خانه، خيلي هم قديمي به نظر نمي رسد اما ساکنان عجيب و غريبي داشته که پس از آنها راز زندگي شان همچنان سر به مهر باقي ماند. در اين خانه هيچ دستگيره اي براي باز و بسته شدن درها و پنجره ها وجود ندراد و از زمان ساخت آن تا به حال فقط دوبار در آن به روي ديگران باز شده است؛ يک بار زماني که ساکنان آن تازه ازدواج کرده و به خانه وارد شده بودند و يک بار هم چندين سال بعد و زماني که جسد بي جان آنها از خانه بيرون آورده شد.
هيچ کس دليل زندگي بي سرو صدا و مخفي را نفهميد و حتي علت مرگشان هم هرگز مشخص نشد. همسايگان به خاطر بوي بد ي که چند روزي منطقه را پوشانده بود، به خانه رفته و جسد آنها را پيدا کردند. حتي بعد از اين ماجرا هم در اين خانه همچنان، بسته باقي مانده و هيچ کس ديگري وارد خانه نشده است.
منبع: نشريه همشهري سرنخ شماره 112.