توسعه یا تعالی

فرضیه هایی برای آینده تکنولوژیک دنیا

به نظر می رسد که جهان در حال سپری کردن مرحله گذار است؛ گذاری پر تنش، چالش برانگیز و عمیق! از خصوصیات عصر گذار این است که انسان ها فاقد منبعی مطمئن و قابل اتکا از اطلاعات هستند که آنها را در تصمیم گیری و سازگاری با آینده ای دیگرگون هدایت کند.
بشر در این دوران عموماً خالی از پشتوانه های معنوی خواهد بود و سرعت پیشرفت تکنولوژی چنان او را خیره کرده که موجب غفلت از فلسفه وجودی خویش و جهان اطراف شده است. با توجه به درگیری روزافزون انسان با مظاهر گوناگون تکنولوژی و تسخیر شدن در برابر آن، اربابانِ ارابه تکنولوژی در تلاش برای پیش بینی آینده و پیش بردن انسان در مسیر تکنیک ها و تکنولوژی های مدرن هستند؛ و خط شکنی های عمده در این زمینه در قرن بیست و یکم صورت گرفته، که به عنوان نمونه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

کارکرد های آینده بیوژنتیک

به احتمال فراوان سرمایه گذاری های هنگفت در حوزه انقلاب بیوژنتیک طی یک یا دو دهه آینده به گسترش تولید و جهش چشمگیر منجر خواهد شد. البته مهندسی ژنتیک با مخاطرات و ممنوعیت های اجتماعی فراوانی رو به رو شده. دانشمندان عرصه ژنتیک می گویند در آینده علاوه بر اینکه والدین می توانند ویژگی های عمده فیزیکی و روانی فرزندان خود را انتخاب کنند این امکان نیز وجود خواهد داشت که اندام های شبیه سازی، جایگزین اندام های از کار افتاده انسان شود. ریشه کن شدن بیماری های ارثی و افزایش طول عمر از طریق بهداشت و مراقبت، یکی دیگر از گزاره هایی است که برای آینده این علم مطرح است.

رایانه های نوری

رایانه های نوری بسیار قدرتمند خواهند بود زیرا به جای استفاده برق، از نور استفاده شده که سریع ترین نیروی شناخته شده در جهان است. کنترل نور به روش های مشابه کنترل الکتریسیته، نیاز به فناوری های بسیار بهتری دارد و در این مسیر اتفاقات جدیدی روی خواهد داد.

سامانه حمل و نقل پیشرفته

گذر زمان نشان می دهد احتمالاً تغییر عمده و فوق العاده ای در حمل و نقل صورت می پذیرد. سامانه حمل و نقل از قبیل ترن های مغناطیسی که بر بالشتکی از هوا با سرعت بیش از 400 کیلومتر در ساعت حرکت می کنند و شهرها را به هم متصل می نمایند، جایگزین خودروهای شخصی می شوند. شبکه های هوشمند جاده ای که به پایش جریان ترافیک و هدایت خودروهای هوشمند با کمترین حجم ترافیک می پردازند، در همه جا مشاهده خواهد شد.

زندگی در منظومه شمسی

پیش بینی می شود طی دهه های آینده سیاره های منظومه شمسی محل سکونت جدید انسان ها شوند. اکنون چندین طرح پیرامون بررسی سیاره مریخ وجود دارد و احتمال می رود که انسان ها تا دو دهه آینده روی این سیاره فرود آیند. یک ایستگاه دائمی در ماه به عنوان سکویی مؤثر برای اجرای این طرح فضایی عمل خواهد کرد. کره ماه به میزان قابل توجهی شرایط لازم برای سفرهای فضایی را داراست و پش بینی می کنند که اولین پایگاه مستقر در ماه تا سال 2020 راه اندازی شود.

برج های مسکونی

متخصصان پیش بینی می کنند در سال های آینده هر چه بر سر جمعیت شهرها بیاید، شهرها احتمالاً بزرگ تر و از طرفی روستاها از جمعیت خالی می شوند. با از بین رفتن شهرهای کوچک، جاده های بین آنها نیز از بین می رود و این زمین ها دوباره به زمین کشاورزی تبدیل می شوند. در عین حال حتی بزرگراه های بین شهری نیز جای خود را به قطارهای تک ریلی سریع السیر خواهند داد. شهرهای آینده احتمالاً با ساختمان هایی برجی شکل به ارتفاع چندین کیلومتر به وجود آیند. در یکی از این طرح ها، برجی به ارتفاع 3 کیلومتر و زیر بنای چهار گوش به طول 200 متر پیش بینی شده است. این ساختمان می تواند 250 هزار نفر را در خود جای دهد و نه تنها دارای آپارتمان های مسکونی است بلکه دارای مغازه ها، ادارات و کارخانجات مختلف نیز خواهد بود.
با توجه به همه موارد مذکور باید به خاطر داشت که پیش بینی های مطرح شده تنها پیش بینی هستند و احتمال آن می رود که بعضی از آنها رنگ واقعیت به خود نگیرند. اما آنچه در این میان مهم به نظر می رسد این است که همه این پیشرفت ها و پیش بینی ها در صورتی که در خدمت اهداف عالی انسانی باشد ارزشمند است و در غیر این صورت، بازیچه و دستاویزی است فریبنده!
منبع: نشریه همشهری آیه شماره 9