خواص هندوانه

پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید:
بهار امت من در انگور و هندوانه است. (1)
حضرت در جای دیگر می‌فرماید:
هیچ زنی بارداری نیست که هندوانه را به همراه پنیر بخورد مگر آن که فرزندش خوش صورت و اخلاق می‌باشد. (2)
همچنین حضرت می‌فرماید:
هندوانه قبل از غذا، درون را شستشو می‌دهد و درد را می برد. (3)
بار دیگر حضرت درباره هندوانه می‌فرماید:
شما را به هندوانه سفارش می‌کنم، چرا که درآن ده فایده است:
غذا است و نوشیدنی، داروی دندان است و خوشبو، مثانه و درون را می‌شوید، آب پشت را افزایش می‌دهد، قوت جماع را افزایش می‌دهد، سردی را از بین می‌برد.
هندوانه از میوه‌هایی است که طبیعتی سرد و تر دارد.
این میوه تابستانی، سرشار از ویتامین‌های A,B1,B2,B6,B3,C است.
املاح موجود در هندوانه آهن، پتاسیم، سدیم، فسفر، کلسیم، نشاسته و منیزیم است.
از خواص درمانی هندوانه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
از فایده‌های اولیه هندوانه به رفع تشنگی و درمان بیماری‌های کلیوی (سنگ کلیه، عفونت کلیه و مجاری ادرار) می‌توان اشاره کرد.
هندوانه از ابتلا به انواع سرطان پیشگیری می‌نماید.
برای سلامت پوست، درمان گرفتگی مجاری تنفسی، التهاب ناشی از بیماری‌هایی چون آسم، دیابت و آرتروز مفید است.
از خطرابتلا به سکته‌های قلبی ومغزی پیشگیری می‌نماید.
نه تنها بدن راتازه و شاداب می‌نماید، بلکه نیرو بخش نیز هست.
خارش بدن را برطرف و حس بینایی را تقویت می‌کند.
صفرا را دفع و حالت تهوع را از بین می‌برد.
پوست سفید داخل هندوانه، زخم‌های دهان و گلو را بهبودی می‌بخشد.
پوست هندوانه، فشارخون را افزایش والتهاب کلیه را درمان می‌کند.
ادرارآور است وتشنگی‌های پی درپی را برطرف می‌کند.
تخم هندوانه، کرم معده و روده را از بین می‌برد.
هندوانه، اختلالات جنسی را برطرف، یرقان را درمان می‌کند.
هندوانه معده را تقویت، ورم مثانه را بهبود می‌بخشد.
برای افرادی که مزاج گرمی دارند بسیار مفید است. (4)

ضررها

البته کسانی که مبتلا به سنگ کلیه و اوره بالا هستند باید توجه داشته باشند که نباید در خوردن هندوانه زیاده روی کنند.
کسانی که به دیابت مبتلا هستند نیز باید متوجه قند هندوانه باشند.
در پایان نیز باید به سردمزاجان تذکری داد و آن این که: هندوانه سبب درد مفاصل و ضعف جنسی در افرادی که سردی مزاج دارند می‌شود.

پی نوشت ها :

1. بحارالانوار، جلد 59، صفحه 296.
2. همان، صفحه 299.
3. همان.
4. طب الکبیر، صفحه 89.

منبع: حکیم، عذراسادات؛ (1388) میوه درمانی با بهره گیری از دستورهای اسلامی، قم، عصر غیبت، چاپ نخست.