نویسنده: سیامک دانایی فرد، فائزه آیت اللهی
عکس: کریم شادفر


 
روستای هریجان یکی از زیباترین تفرجگاه های نزدیک پایتخت در فصل بهار
شاید فکرش را هم نکنید که تقریبا تمام فرعی جاده چالوس، هر کدام به منطقه ای دیدنی منتهی می شوند بسیار بکر و دست نخورده یکی از این مناطق دیدنی، روستای «هریجان» است که آبشاری بلند دارد و با کمتر از 10 کیلومتر فاصله از جاده چالوس و پیچ های مختلف شما را به یک طبیعت بکر و آرام می رساند. این روستا زمانی پر جمعیت بود اما امروز فقط انگشت شمار خانواده های کهنسال در آن باقی مانده اند. هر چند با شناخته تر شدن این منطقه زیبای طبیعی، بعضی از مالکان و ساکنان قدیمی هم هوای ییلاق قدیمی به سرشان زده و مدتی را در روستای خوش آب و هوای اجدادی می گذرانند. در اردیبهشت ماه، این منطقه از البرز مرکزی، رنگارنگ می شود و گیاهانی در آن می روید که عمرشان بسیار کوتاه است پس فرصت دیدن اردیبهشت متفاوت هریجان را از دست ندهید فقط حواستان باشد پای آبشار که رسیدید، هوس رسیدن به بالاترین نقطه اش به سرتان نزند، چون علاوه برخطر سقوط ممکن است به حیوانات خطرناک بر بخورید.
نکته

منطقه ورود ممنوع

بعد از رسیدن به تاج آبشار وارد جاده پشت آن نشوید؛ زیرا علاوه بر خطر بر خورد با جانوران وحشی پشت آبشار منطقه حفاظت شده است و بدون دریافت مجوز نمی توانید وارد آن شوید در صورتی که تمایل به ورود به منطقه حفاظت شده پشت آبشار را دارید می توانید با اداره محیط زیست تماس بگیرید: 2229275 (0191)
چطور برسیم

به چالوس بروید

از تهران بعد از حدود 2 ساعت و 135 کیلومتر رانندگی به روستای هریجان می رسید
خودروی شخصی: وارد جاده چالوس که شوید حدود 4 کیلومتر بعد از سیاه بیشه در پیچ سمت راست جاده تابلوی رستوران «جعفرمیردار سلطانی» را می بینید از این فرعی تا روستای هر یجان حدود 5 کیلومتر راه دارید این جاده، خاکی و پرشیب است. بعد از حدود یک ربع به روستا خواهید رسید.
وسایل نقلیه عمومی: از راننده بخواهید که در نشانی بالا شما را پیاده کند از این فرعی تا روستا حدود یک ساعت و نیم پیاده روی در مسیر سر بالایی تند پیش روی شماست؛ می توانید میان بر هم بزنید وقتی در مسیر جاده خاکی قرار گرفتید بعد از حدود 700 متر در پیچ دوم و در سمت راست تان، یک جاده مالرو و پاکوب قرار دارد که از میان درختان جنگلی می گذرد بعد از گذشتن از یکی دو تپه و علفزار از پایین روستا سر در می آورید در این مسیر هم حدود یک ساعت و نیم در راه خواهید بود.
چه می بینیم؟

ییلاق آرام

بافت روستا، علفزارهای وسیع و آبشار بلند از دیدنی های هریجان هستند
روستا: می توانید چند دقیقه ای در هریجان بگردید و خانه های تخریب شده اش را ببینید. روستا یک امامزاده هم به نام «شاهزاده محمود (ع)» دارد که گنبدش وقت ورود به روستا پیداست و می توانید وقت برگشت به آن سری بزنید.
آبشار: آبشار باریک هریجان در غرب روستا قرار دارد و برای رسیدن به آن جاده خاکی را تا داخل روستا ادامه دهید حدود 300، 400 متر که وارد روستا شدید، در کنار پرچین های سنگی در سمت چپ، یک جاده فرعی وجود دارد که مسیر دسترسی به آبشار است تا جویی که از آب آبشار درست شده، حدود یک ربع پیاده روی دارید اما اگر می خواهید به تاج آبشار برسید، باید حدود نیم ساعت تا کوتاه ترین تاج که حدود 9 متر ارتفاع دارد، کوهنوردی کنید در این مسیر که کمی شیب دار است در سمت راست، پیش از آنکه راه سنگلاخی شود، یک فضای علفزاری و تکه سنگی صاف و بزرگ قرار دارد که می توانید همان جا کمی استراحت کنید. آبشار در این ماه سال پر آب تر از همیشه است و در ماه های گرم، بسیار کم آب می شود.

نکات طلایی

شکار ممنوع

- حیات وحش هریجان غنی است و وجود جانورانی مثل کل و بز، خرس تیهو و کبک باعث شده که این منطقه جزو مناطق حفاظت شده باشد، شکار در آن ممنوع است.
- اگر تا به حال به این منطقه سفر نکرده اید، حتما با بلدهای محلی همراه شوید.
- در این روستا از سرویس بهداشتی و محلی برای اقامت خبری نیست.
- نام خانوادگی بیشتر مردم این منطقه «میردار سلطانی» است، پس اگر افراد زیادی را با این نام دیدید، تعجب نکنید.
منبع: سرزمین من شماره 32