نویسنده: محمد علی معمار صادقی




 

راهنمای دوچرخه سواری تا آبشار نَمارِستاق در استان مازندران

در هوای گرم تابستان هر مسافری دلش می خواهد به آبشاری، دریاچه ای بزند یا هر جایی که آبی خنک داشته باشد تا بشود در نزدیکی اش، از شلوغی زندگی شهری فاصله گرفت و بیشتر از طبیعت لذت برد. حالا اگر مسافران اهل طبیعت گردی های حرفه ای تر مثل دوچرخه سواری باشند که لذت این خنکا بیشتر هم هست. آبشار «نَمارِستاق» یکی از همین نقاط مناسب است و البته جایی که سختی رکاب زدن باعث می شود، خنکایش هم دلپذیرتر باشد. نمارستاق اگرچه آبشار بلند بالایی نیست، اما آبشاری است زیبا و پلکانی که به مسافرانش فرصت می دهد تا به راحتی به پایش برسند و دست و رویی در آب خنکش بشویند. اگر ساکن استان های تهران یا مازندران هستید، آبشار نمارستاق یک برنامه دوچرخه سواری یک روزه است؛ البته به دلیل سربالایی های بخش رفت مسیر، برنامه چندان راحتی نیست. بنابراین آنها که این مسیر 30 کیلومتری را انتخاب می کنند، باید به اندازه کافی تجربه در رکاب زنی کوهستان داشته باشند.

نکته

یک سفر نیمه سنگین

این سفر یک برنامه متوسط است و سربالایی های مسیر، مناسب دوچرخه سواری مبتدی نیست. هرگز به تنهایی برای این سفر اقدام نکنید و حتماً با یک گروه چندنفری سفر کنید. در قسمت های مالرو مسیر اگر مهارت کافی ندارید دوچرخه را سوار نشوید. برای رسیدن به آبشار، حتماً دوچرخه ها را پایین بگذارید و پیاده بروید.

چطور برسیم؟

پنجاب در جاده هزار

* باید از تهران وارد جاده هزار شوید و 50 کیلومتر مانده به آمل و کمی مانده به جاده یوش و بلده وارد یک فرعی در سمت چپ جاده بشوید. نشانه این فرعی هم که در انتها به روستای «نمار» می رسد، یک میدان کوچک و بلواری در کنار جاده هزار. از کنار جاده تا پنجاب فقط 5 دقیقه راه دارید.

چطور بگردیم؟

جاده، روستا، آبشار

از روستای پنجاب تا آبشار نمارستاق 29 کیلومتر و حدود 4 ساعت رکاب خواهید زد
* از پنجاب تا نَمار، 18 کیلومتر، 3 ساعت: از جاده هزار با ارتفاع 880 متر از سطح دریا تا آبشار که در ارتفاع 2 هزار و 400 متری قرار دارد، باید مسیر سربالایی را که البته بیشترش آسفالت است، رکاب بزنید. اگر با خودروی شخصی یا مینی بوس دربست رفته اید، می توانید قسمتی از مسیر را با خودرو بروید یا هرجا که خسته شدید از وانت های گذری کمک بگیرید. از روستای پنجاب که بگذرید، بعد از 5 کیلومتر از ابتدای جاده به چند پیچ خطرناک می رسید که باید با احتیاط آنها را رکاب بزنید. بعد از این پیچ ها به یک دو راهی می رسید که باید همچنان روی ادامه مسیر یا همان آسفالت رکاب بزنید. خاکی سمت چپ جاده از میان درختان کوچک جنگلی به سمت ارتفاعات و روستای «لهر» و امامزاده عبدالمناف (ع) می رسد. در ادامه به 2 پل قدیمی و جدید کنار هم می رسید، می توانید در تنها رستوران این مسیر در مقابل پل ها استراحت کنید. بعد از رودخانه، روستای «سِوا» قرار دارد که شیب مسیر از این به بعد کمی تند می شود و باید مراقب باشید. از کنار روستای «اَمره» با یک گلدسته کوچکش هم می گذرید. بعد از 18 کیلومتر روستای نمار پیدا می شود.
* از نمار تا آبشار، 11 کیلومتر، یک ساعت: در روستای «نمار» اول به کارخانه آب معدنی «سولار» می رسید و از اواسط روستا باید به سمت رودخانه خروشان رکاب بزنید. مسیر خاکی در کنار رودخانه بالا می رود و در انتها به مسیر ماشین رو می رسد. با احتیاط از پل چوبی باید بگذرید تا در سمت چپ رودخانه مسیر مالرویک کیلومتری شما را به دشت زیبای «دریوک» برساند. وارد دشت که شدید در سمت چپ یک کلبه وجود دارد که باید به سمت آن رکاب بزنید. در امتداد مسیر آب در این دشت رکاب می زنید تا در انتهای دشت و بعد از یک پیچ، آبشار نمارستاق را ببینید. دوچرخه ها را پایین آبشار بگذارید و پیاده در کنار آبشار 3 قسمتی بالا بروید. بعد از ناهار در کنار آبشار، می توانید به دیگر قسمت های دشت هم بروید. بعد از استراحت با احتیاط مسیر سرازیری را رکاب بزنید تا به جاده هزار برسید.

چه می بینیم؟

در انتها آبشار

آبشار نمارستاق در دامنه کوهستان البرز و منطقه جنوبی مازندران قرار دارد و مسیر آن در کنار رودخانه ای زیبا و خروشان است. پوشش جنگلی در سمت چپ جاده، چشم انداز بی نظیری دارد. بافت روستای نمار و همین طور دشت «دریوک» در پای آبشار از دیدنی های زیبای مسیر است. مردم محلی می گویند، معنای این کلمه، دریای کوچک است.
منبع: نشریه سرزمین من شماره 36