مزار حضرت میکا (علیه السلام)

حضرت میکای نبی (علیه السلام) از پیامبران مبعوث بر بنی اسرائیل است. نام آن حضرت در قرآن کریم نیامده، ولی در انجیل برنابا از او با عنوان «میخای پیغمبر» (1) و در کتاب مقدس «میکاهِ مُورِشْتی» و «میکایاه پسر یِملا» و در متون اسلامی «میکا» یاد شده است.(2) در مجموعه کتاب مقدس نیز کتابی به نام «کتاب میکاه» وجود دارد که الهامات آسمانی بر حضرت میکا (علیه السلام) در آن به تحریر درآمده است. حضرت میکای نبی (علیه السلام) به دلیل صراحت در سخن گفتن و ابلاغ پیام پروردگار که به مذاق آحاب ــ مَلِکِ بنی اسرائیل ــ ناخوش آمد، به زندان افتاد.(3) درباره زندگی حضرت میکا (علیه السلام) اطلاع چندانی در دست نیست و در متون اسلامی و کتاب مقدس نیز سخنی از مدفن آن حضرت به میان نیامده، اما مقبره ای در زادگاهش به او منسوب است. زادگاه حضرت میکا (علیه السلام) روستای مورِشت در 14 کیلومتری شمال غربی الخلیل در فلسطین است.(4) این روستا به نام «اُمُّ الْبَصَل» نیز شناخته می شود. برای رسیدن به این محل باید از الخلیل به سمت شمال غربی حرکت کرد. پس از گذر از کنار روستاهای «بیت زَکَر» و «بیت جِبرین» این آبادی نمایان می شود. بر روی مزار منسوب به حضرت میکا (علیه السلام) کلیسایی توسط مسیحیان ساخته شده است، این مکان بیشتر توسط یهودیان و مسیحیان زیارت می شود و مسلمانان توجه چندانی به آن ندارند.

پی نوشت ها :

1ــ انجیل برنابا، 20/159؛ کتاب میکاه، 1/1؛ کتاب مقدس، کتاب دوم تواریخ ایام، 7/18، 12، 14، 23، 113.
2ــ مفاتیح الجنان، اعمال ام داوود.
3ــ انجیل برنابا، 20/159؛ کتاب دوم تواریخ ایام، 6/18ــ27.
4ــ کتاب میکاه، 1/1.

منبع: رامین نژاد؛ رامین، (1387)، مزار پیامبران، مشهد: بنیاد پژوهش های اسلامی، چاپ اول.