نویسنده: علی اکبری




 

پروردگارا! من ناتوان چطور می توانم عذاب تو را تحمل نمایم.

پروردگارا! معبودا، منِ ناتوان تحمل کوچک ترین زخمی را ندارم، چطور می توانم عذاب تو را تحمل نمایم. امیدوارم که مرا ببخشی و از گناهان من حقیر درگذری.
پدر و مادر عزیزم! از زحمات بیکران شما شرمنده ام و زبانم گویای مهر و محبت شما نیست. امیدوارم مرا ببخشید و حلال نمائید.
همسر عزیزم! بعد از شهادت من صبر زینب وار داشته باش، زیرا تنها چیزی که برایم اهمیت و ارزش دارد آن لحظه ای است که با یک خداحافظی از تو و فرزندانم جدا می شوم و به لقاء الله می پیوندم.
برادران حزب الله! راه شهیدان را ادامه دهید و همواره پیرو خط امام و ولایت فقیه باشید، از جمیع شما حلالیت می طلبم.
خواهرانم! حجاب اسلامی خود را حفظ کرده و در مراسم مذهبی و معنوی شرکت فعال داشته باشید.
در آخر همسر عزیزم! از فرزندانم مهدی و فاطمه بخوبی مواظبت نما و به آنها حقیقت را بگو که پدرشان برای اسلام و بدست یزدیان زمان به شهادت رسیده است.
«والسلام، بیژن گرد»
منبع: اکبری، علی؛ (1390) وصیت یاران، تهران: یازهرا(س)، چاپ اول.