نویسنده: علی اکبری




 

به همه بگویید جان او هدیه ای برای اسلام و امام بود

بسم الله القاسم الجبارین
چرا در راه خدا جهاد نمی کنید، در صورتیکه جمعی ناتوان از زن و مرد و کودک شما در چنگالِ ظلمِ کافرانند.
و مالکم لا تقاتلون فی سبیل الله و المستضعفین من الرجال و النساء و الولدان و قاتلوهم حتی لاتکون فتنه و یکون الدین لله.(1)
بکشید کافران را تا برکنده شود ریشه فساد، و دین منحصر به دین خدا شود.
هیچ قطره ای در مقیاس حقیقت در نزد خدا از قطره خونی که در راه خدا ریخته می شود بهتر نیست و من می خواهم که با این قطره خون به عشقم برسم که خداست.
شهید کسی است که حقیقت و هدف الهی را درک کرد و برای حقیقت پایداری کرد و جان داد.
شهادت در اسلام، نه مرگی است که دشمن مجاهد تحمیل می کند، بلکه انتخابی است که وی با تمام آگاهی و شعور و شناختش به آن دست می آزد.
ولاتقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات احیاء ولکن لاتشعرون.(2)
و آن کسی که در راه خدا کشته شده مرده نپندارید بلکه او زنده ابدی است ولیکن همه شما این حقیقت را در نخواهید یافت.
شهادت برای من یک فیض بزرگی است، من لیاقت یک شهید را ندارم و امیدوارم که آنها که قبل و بعد از من به درجه شهادت نائل آمده اند، من را در آن دنیا شفاعت نمایند، ان شاء الله، و از قول من به تمام اقوام و خویشاوندان خصوصاً پدر و مادر و خواهرم و همسرم و برادرانم بگویید، بعد از من برای من گریه و زاری نکنند و در عوض به همه دوستان و آشنایان با چهره ای خندان تبریک بگویند و به آنها بگویند جان او هدیه ای برای اسلام عزیز و امام امت بود، و در رابطه با شهادت من و بقیه برادرانم، که اگر لیاقت شرکت در جبهه های حق علیه باطل را داشتند، خانواده من صبر را پیشه کنید و صبر، نه این که در مقاب باطل و ناحق تسلیم شدن، بلکه استواری و ایستادگی در برابر ناملایمات، در برابر سختی ها، در مقابل گرفتاری ها و مبارزه سرسخت با مشکلات زندگی، مبارزه با هوای نفس، اجرای کلیه دستورات امام است. مبارزه با منافقین داخلی که خود نیز یک نو جبهه داخلی است. لذا طبق فرمایشات قرآن کریم: « واقتلوهم حیث ثقفتموهم واخرجوهم من حیث اخرجوکم والفتنه اشد من القتل.» هر جا مشرکان را دریافتید به قتل رسانید و از شهرهایشان برانید، چنانکه آنان شما را از وطن آواره کردند و فتنه گری که آنان کنند، سخت تر از جنگ و فسادش بیشتر است.
و در رابطه با رزمندگان اسلام باید بگویم که همیشه با توکل به خدا و ائمه معصومین و اجرای دستورات رهبر عزیز و عالی قدرمان بر دشمنان بتازید، تا آنها را از صفحه روزگار بردارید و هیچ وقت بر پیروزی هایتان مغرور نشوید، چون در مرحله اول این شما نیستید که می جنگید و این شما نیستید که شلیک می کنید بلکه طبق آیه قرآن مجید: « وما رمیت اذا رمیت و لکن الله رمی»، و شما باید مجاهد فی سبیل الله باشید. آن کسی که جهاد کند «کلمه الله هی العلیاء.»
تا این که اراده خدا بالا بیاید و حاکم بر اراده ها شود، این همان راه خداست.
سلام و دعای همیشگی تان را فراموش نکنید.
خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار. از عمر ما بکاه و بر عمر او بیفزای.
خدایا خدایا رزمندگان ما را نصرت و یاری فرما.
عباس کریمی
27/ 1/ 61

پی نوشت ها :

1. بقره، 75.
2. بقره، 154.

منبع: اکبری، علی؛ (1390) وصیت یاران، تهران: یازهرا(س)، چاپ اول.