شهید سید مجتبی علمدار

نگذارید صدای غربت فرزند فاطمه، مقام معظم رهبری به گوش برسد

بسمه تعالی
شهادت می دهم و پسندیده ام خدا را به پروردگاری و اسلام را برای دین داری و محمد (ص) را به پیغمبری و علی علیه السلام را به امامت و حسن علیه السلام و حسین علیه السلام و علی علیه السلام و محمد علیه السلام و جعفر علیه السلام و موسی علیه السلام و علی علیه السلام و محمد علیه السلام و علی علیه السلام و حسن علیه السلام و قائم آل محمد مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف را امام و پیشوایانی بر حق و رهبران اسلام بعد از پیغمبر (ص) و از دشمنان شان بیزارم و دوستان شان را دوست دارم.
الحقیر سید مجتبی علمدار
28/ 7/ 69
بسمه تعالی
اولین وصیت من به شما راجع به نماز است، چرا اینکه اولین چیزی که فردای قیامت به آن رسیدگی می کنند، نماز است پس سعی کنید در حد توان تان نمازهای تان را سر وقت بخوانید و قبل از نماز از خداوند منان، توفیق حضور قلب و خضوع و خشوع در نماز را طلب کنید.
الحقیر سید مجتبی علمدار
12/ 8/ 69
بسمه تعالی
به همه شما وصیت می کنم، همه شمایی که این صفحه را می خوانید، قرآن را بیشتر بخوانید، بیشتر بشناسید، بیشتر عشق بورزید. بیشتر معرفت به قرآن داشته باشید، بیشتر دردهای تان را با قرآن درمان نمایید، سعی کنید قرآن انیس و مونس تان باشد، نه زینت دکورها و طاقچه های منزلتان شود، بهتر است قرآن را زینت قلب تان کنید.
الحقیر سید مجتبی علمدار
15/ 8 /69
بسمه تعالی
به دوستان و برادران عزیزم وصیت می کنم، کاری نکنند که صدای غربت فرزند فاطمه، مقام معظم رهبری را که همان ناله غریبانه فاطمه خواهد بود به گوش برسد، همان طور که زمان امام خمینی رحمه الله علیه گوش به فرمان بودید و در صحنه های انقلاب حاضر و آماده ایثار از جان و مال و زندگی جهت هر چه بارورتر شدن درخت تنومند اسلام ناب که 1400 سال پیش به دست توانای خاتم پیامبران محمد ابن عبدالله صلی الله علیه و اله کاشته شد و با خون فاطمه زهرا سلام الله علیها بین درب و دیوار و عرق خون آلود پیشانی حیدر، جگر پاره پاره امام حسن (ع) در میان تشت، بدن پاره پاره و رگ بریده حلقوم ابی عبدالله و خون های جاری شده از ابدان شهدای کربلا و کربلای ایران آبیاری شده باشند، نگذارید که آن واقعه تکرار شود! حتماً می پرسید کدام واقعه؟
همان واقعه ای که بی بی فاطمه (س) نیمه شب دست به دعا بردارد «اللهم عجل وفاتی»، همان واقعه ای که علی (ع) از تنهایی با چاه درد دل کند، همان واقعه ای که امام حسن مجتبی (ع) را با سنگ بزنند و آن قدر مظلوم و غریبش کنند که بعد از مرگش جنازه اش را تیر باران کنند، همان واقعه که امام حسین (ع) فریاد بزند «هل من ناصراً ینصرونی» فقط پیکر بی سر شهدا تکان بخورند، همان واقعه ای که امام صادق بفرمایند، به تعداد انگشتان یک دست یار و یاور حقیقی ندارم، همان واقعه ای... و نهایتاً همان واقعه ای که امام خمینی رحمه الله علیه بگویند: من جام زهر نوشیدم و ناله غریبانه «اللهم عجل وفاتی» او فاطمه را به گریه آورد!!!
شیعه ها، مسلمونا، حزب الهی ها، بسیجی ها... نگذارید تاریخ مظلومیت شیعه تکرار شود.
بر همه واجب است، مطیعه محض فرمایشات مقام معظم رهبری که همان ولی فقیه می باشد، باشند، چون دشمنان اسلام کمر همت بستند تا ولایت را از ما بگیرند و شما همت کنید، متحد و یک دل باشید تا کمر دشمنان بشکند و ولایت باقی بماند.
الحقیر سید مجتبی علمدار
13/ 4/ 73
بسمه تعالی
وصیت می کنم مرا در گلزار شهدای ساری دفن کنند و تنها امید من که همان دستمال سبزی است که همیشه در مجلس و محافل مذهبی همراه من بوده و به اشک چشم دوستانم متبرک شده را به روی صورتم بگذارند و قبل از آنکه مرا در قبر بگذارند، مداحی داخل قبرم برود و مصیبت جده غریبم فاطمه زهرا سلام الله علیها و جد غریبم حسین (ع) را بخواند و از مستمعین گرامی می خواهم که اشک چشم شان را داخل قبر من بریزند تا در ظلمت قبر نوری شود و این را باور کنید که از اعماق قلبم می گویم، من از ظلمت قبر و فشار قبر خیلی می ترسم. شما را به حق پنج تن آل عبا تا می توانید برایم دعا کنید و نماز شب اول قبر برایم بخوانید و زمانیکه زیر تابوت مرا گرفته اید و به سوی آرامگاه می برید، تا می توانید مهدی فاطمه عجل الله تعالی فرجه الشریف را صدا بزنید.

به شب اول قبرم نکنم وحشت ترس
چون در آن لحظه حسین است که مهمان من است

کی واهمه دارد ز مکافات قیامت
آن کس که بود در صف محشر بپناهت

الحقیر سیدمجتبی علمدار
13/ 4/ 73
منبع: اکبری، علی؛ (1390) وصیت یاران، تهران: یازهرا(س)، چاپ اول.