نویسنده: علی اکبری




 

قدر هم را بدانید، دنیا به هیچ کس وفا نکرده

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین.
خداوندا، فتح و نصرتت را بیش از پیش بر این امت مرحمت فرما زیرا که به حق در این چند سال ثابت کردند دنباله ور راه حسین ابن علی اند.
بارالها شهادت فرزندان این امت را در راهت قبول بفرما. آمین یا رب العالمین.
خدمت دوستان خوبم عرض می کنم که قدر هم را بدانید، دنیا به هیچ کس وفا نکرده و نخواهد کرد. تنها چیزی که باقی می ماند، اعمال ماست. قدر این تجمعات دینی و مذهبی و موقعیت خوبی که در دست ماست بدانید و یاوران خوبی برای امام بزرگوار باشید.
چه روزهای خوبی را در بین شما بودم و درس های زیادی از کنار شما آموختم، ولی این اواخر علاقه شدیدی پیدا کرده بودم، در جمع عزیزانی باشم که وقت خود را صرف جنگ نموده بودند، افرادی که برای ملت ما ناشناخته هستند و در واقع به گردن یکایک ملت، حق بزرگی دارند، چه اشخاصی! جداً جا دارد انسان به مقام و ارزش معنوی آنان غبطه بخورد، گویی آنها از دنیای دیگری به اینجا آمده اند، همه حالات و رفتارشان ذکر و عبادت خداست، انسان هیچ گاه از صحبت کردن با آنان سیر نمی شود و همیشه دوست دارد گوش به سخنان آنان دهد که جسم شان گواه ایثار و استقامت در برابر کفر است. در این فرصت از دوستان عزیزم تقاضا می کنم، بیشتر در بین این جبهه ها حضور یابند و آن را نتیجه سعادت خود بدانند.
پدر و مادر عزیزم! خدا گواه است که علاقه زیادی به شما داشتم، اگر در عمل نتوانستم این را ثابت کنم، مرا ببخشید. همیشه سعی داشتم مایه ی سربلندی شما شوم و از من راضی باشید. از شما تشکر می کنم که در همه حال مرا راهنما بودید.
به خود می گفتم مگر خانواده ی من چه چیز کم دارد که به این افتخار نائل شود و فرزندی را در راه خدا هدیه کند. شما را به خدا قسم، در فراق من با بردباری و استقامت به مردم خوش آمد گویید و هیچ نگرانی به دل راه ندهید که خواست خداوند هر چه باشد، همان پیش می آید.
از همسر محترمم کمال تشکر را دارم که به حق در این چند سال مرا یار و یاور بود. از او می خواهم از من راضی باشد و با بردباری و مصلحت خویش به زندگی ادامه دهد و فرزند عزیزمان را چون سربازی فداکار و جانباز برای اسلام تربیت کند و از خداوند برایت تقاضای صبر و استقامت می کنم و امیدوارم مرا فراموش نکنی.
در آخر، از همه نزدیکان و دوستان خودم که در این چند سال توفیق خدمت گذاری نداشتم، تقاضای حلالیت می کنم و می خواهم برای این حقیر دعا کنند که به دعای خیرشان شدیداً محتاجم.
والسلام
ساعت 9 شب 29/ 9/ 65
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
منبع: اکبری، علی؛ (1390) وصیت یاران، تهران: یازهرا(س)، چاپ اول.