سریع ترین خارپشت جهان سوار ماشین

هیچ یک از خوش بین ترین طرفداران سونیک نیز فکر نمی کردند روزی این خارپشت که در سرعت رقیبی ندارد سوار بر یک ماشین شود! اما سگا در آخرین دست پخت خود این خارپشت معروف را که سال هاست در گرداب بازی های ضعیف گرفتار شده، سوار بر ماشین کرده تا به رقابت با دیگر دوستان و دشمن های خود بفرستد. خوشبختانه این بار سگا خود دست به ساخت این عنوان نزده و وظیفه ساخت را به Sumo Digital سپرده که عناوین مختلفی در سبک های گوناگون در کارنامه دارد و باید گفت خارپشت محبوب ما این بار در قالب یک بازی سرگرم کننده مهمان بازیبازها است، البته در این راه سونیک تنها نیست و سگا برای تکمیل عنوان خود از شخصیت های سری های قدیمی و جدید خود نیز استفاده کرده است.
مشخصاً داستان در این گونه عناوین در اولویت پایین تری نسبت به دیگر قسمت ها قرار دارد؛ اما باید گفت هیچ داستانی در Sonic & SEGA All Star Racing وجود ندارد و دلیل این که این شخصیت ها به جان یکدیگر افتاده اند، اصلاً مشخص نمی شود. در کنار این مسئله غیبت شخصیت های محبوب چند سری بازی سگا مثل Street of Rage و Shinobi در مقابل شخصیت های کم تر شناخته شده سگا که در این بازی حضور دارند مثل
Jet Set Radio، Space Channel5 و Bonanza Bros خود جای سوال دارد. از این بخش که بگذریم با مسابقه هایی سریع، نفس گیر و جذاب روبرو هستیم که تمام نکات مثبت خود را مدیون رقابت موجود در ذات بازی های ریسینگ هستند، نه بخش های دیگری چونPower Up و حرکت های نمایشی! البته این به معنی ابتدایی بودن سیستم Power Up ها نیست؛ بلکه عدم تنوع وکارآمد نبودن آن ها باعث شده بازیباز چنان که باید و شاید نیازمند استفاده از Power Upها نباشد و در تمام طول هر مسابقه که مدت کوتاهی است، تمرکز خود را بر رانندگی و به دست آوردن Boost های اضافه که نقش اساسی در برتری بازیباز دارند، بگذارد. البته نمی توان از Power Upهای مخصوص هر شخصیت که کارایی بالایی نیز دارند، چشم پوشی کرد، اما به علت کوتاهی بیش از حد هر مسابقه اکثراً بازیبازها نمی توانند از آن ها استفاده کنند و این فرصت تنها در مورد استفاده از Power Upهای ساده ایجاد می شود که از تاثیر مناسبی برخوردار نیستند و عملاً به جز تاخیری بسیار کوتاه در کنترل ماشین های حریف کار دیگری انجام نمی دهند. در کنار تمامی این امکانات نبود تعادل لازم میان شخصیت ها باعث شده بازیباز عموماً به انتخاب یک سری از شخصیت های خاص ترغیب شود و از انتخاب شخصیتی چون Dr. Eggman که در هیچ زمینه ای برتری ندارد، صرف نظر کند. این بازی نیز مانند عناوینی چون Mario Kart از چند نوع مسابقه مختلف بهره می برد. اصلی ترین و بزرگ ترین بخش های موجود در این بازی حالت های Grand Prix و Mission هستند که دو نوع متفاوت و در عین حال آشنا از گیم پلی این سبک را در اختیار بازیباز قرار می دهند. در حالت Grand Prix بازیباز باید میان چند مسابقه کلی که هر کدام از 4 مسیر تشکیل شده اند یکی را انتخاب کرده و در انتها با کسب امتیاز بیشتر پیروز شود. اما بر خلاف حالت Grand Prix که کاملاً اصولی دنبال می شود، در حالت Mission بازیباز باید برای پیشروی در بازی کارهای مشخصی مانند جمع آوری شی ای خاص یا کسب رکورد مشخصی را انجام دهد. مشکلی که در این قسمت وجود دارد اجبار بازی بر استفاده از شخصیت های متفاوت است که شاید برای هر بازیبازی جالب نبوده و از لذت های موجود در این حالت بکاهد. طولانی بودن بیش از حد این حالت نیز باعث می شود بازیبازها به تمام کردن آن فکر نکرده و از ادامه این حالت صرف نظر کنند. یکی از نقاط قوت بازی مسیرهایی است که در اختیار بازیباز قرار می گیرد. تمامی مسیرهای موجود در بازی به شخصیت های آن ارتباط دارند و طراحی های آن ها کاملاً با عناوین اصلی این شخصیت ها هماهنگ بوده و حس خوبی را در بازیباز ایجاد می کنند.
اما اصلی ترین نقطه قوت بازی گرافیک آن است. تیم سازنده تمام تلاش خود را در به روز رسانی و طراحی هر چه بهتر شخصیت های موجود در بازی انجام داده و می توان گفت در این کارموفق بوده است. طراحی شخصیت ها به همراه طراحی ماشین های هر کدام که مطابق شخصیت مورد نظر شکل گرفته، به خوبی انجام شده است. هم چنین طراحی مسیرها به بهترین شکل ممکن انجام شده و بازیباز در طول بازی شاهد محیط هایی پر جزییات و جذاب است که از دید فنی نیز در سطح بالایی قرار دارند. از دیگر نکات قوت این بخش می توان به منتقل کردن حس سرعت به بازیباز اشاره کرد که با استفاده از یک سری لرزش و افکت های تصویری شکل گرفته است. در کنار همه نکات مثبتی که به آن ها اشاره شد، نباید از کیفیت پایین بعضی بافت ها و وجود مشکلاتی در تشخیص تصادف صرف نظر کرد که می تواند از ارزش های این بخش بکاهد.
در زمینه موسیقی نیز بازی حرف های زیادی برای گفتن دارد. اما این بخش نیز همانند اکثر قسمت های این بازی مدیون سونیک است و این بار این موسیقی های سری سونیک هستند که نقش به سزایی در طول مسابقه های این بازی ایفا می کنند. البته در زمینه افکت های صوتی به خصوص افکت های مربوط به ماشین ها مشکلاتی وجود دارد که اکثر مربوط به استفاده از صداهای یکسان برای ماشین های مختلف هستند. در این میان نمی توان از دیالوگ های عجیب شخصیت ها نیز گذشت که بعد از استفاده از Power Upها روی یکدیگر معذرت خواهی می کنند. در کل این بازی می تواند به بهترین Kart Racing موجود روی PS3 و X360 تبدیل شود؛ اما در پلتفرم های دیگر رقیبی چون Mario Kart خودنمایی به این بازی نمی دهد!
گیم پلی این بازی کاملاً از دو بازی خوش ساخت این سبک یعنی Mario Kart و Crash TeamRacing الگو برداری شده است. این الگوبرداری حتی در مورد مکانیسم استفاده از Power Up ها نیز دیده می شود و این قابلیت وجود دارد که یک سری از Power Up ها را به صورت برعکس نیز استفاده کرد. البته می توان از Slid ها نیز یاد کرد که شبیه به CTR طراحی شده اند؛ هر چند کمی در مکانیسم اجرای آن ها تفاوت وجود دارد. با این حال باید گفت طراحان این بازی از المان های این دو عنوان در قسمت های مختلف استفاده کرده اند و تجربه سرگرم کننده ای را هم فراهم کرده است، اما این بازی نمی تواند در رقابت با آن ها برنده باشد.
منبع: نشریه بازی رایانه شماره 35