گرایش در محتوای روزنامه

فرانک لوتر موت، استاد بر جسته و رئیس دانشکده روزنامه نگاری دانشگاه میسوری امریکا می باشد. مقاله ایشان که در ژانویه سال 1942، در سالنامه ی انجمن علوم سیاسی و اجتماعی امریکا چاپ شده بود با اجازه ی مؤلف و انجمن مزبور، که صاحب حق چاپ انحصاری اثر می باشد، در این جا تجدید چاپ می شود.
با عنایت به محتوای روزنامه های عمومی، صاحب امتیاز روزنامه یک تاجر است و هنر سر مقاله نویسی عمدتاً جزو مال التجاره به حساب می آید. در مقام موضع گیری درباره ی مسئله ای عمومی، سر دبیر و صاحب امتیاز ممکن است تا حدودی و تحت شرایطی خاص، فرد گرا باشند، ولی در عرصه ی مطالب عمومی چاپ شده در 75 تا 225 ستون مطالب غیر تبلیغاتی یک روزنامه ی عمده ی شهر، سر دبیران و صاحبان امتیار تا آن جا که امکان دارد تلاش می کنند رضایت خواسته ها و سلایق آن چه را که فکر می کنند مورد علاقه و متناسب با مخاطبین شان باشد، بر آورده سازند.
شکست های گاه و بیگاه روزنامه ها نشان گر این است که گاهی اشتباهاتی در این تجارت تدارکاتی رخ می دهد، ولی نمودار رو به تزاید شمارگان انبوده روزنامه ها، شاهدی بر مهارت تولید کنندگان روزنامه در پاسخ وفادارانه آن ها به خواسته های خوانندگان می باشد. سردبیر توانای قدیمی که خودش جزیی از گروهی است که روزنامه اش را برای آن گروه آماده می کرده و از طریق پیش زمینه های اقتصادی، سیاسی و نهادی و آموزشی با آن پیوستگی داشته بر این اعتقاد می بود که از طریق حس ششم، آن چه را که خوانندگانش می خواستند، می دانسته و از آن جایی که او خودش همان تمایلات را داشته و همان نهادها را پاسخ گو بوده است، این مسئله به اندازه کافی واقعی بوده است. اما در جامعه ایی پیچیده تر، فنون جدیدتر جهت بررسی علایق خوانندگان، راهنمایی های سودمندی را عرضه داشته است. حتی سردبیرانی که ظاهراً به چنین روش های «نظری» به دیده ی تحقیر می نگریستند، به دلیل تقلید آن ها از موفقیت کسانی که نسبت به این روش ها کمتر بدبین بودند تحت تأثیر قرار گرفتند، چرا که تقلید روش های روزنامه های موفق، قدیمی ترین و باثبات ترین علل ثانویه ی گرایش روزنامه های عمومی می باشد.
وجود تفاوت های گسترده در آن چه به عنوان شاخص جامعه پذیری یک روزنامه نام گرفته است، تنها بر این مسئله دلالت دارد که مخاطبین نشریات متفاوتند. روزنامه نیویورک تایمز، نیویورک میرور، بالتیمورسان و بوستون پست تماماً برای خوانندگان روزنامه به یک شکل ویراستاری می شوند؛ ولی مخاطبین این روزنامه ها دارای سطوح متفاوت از نظر درآمد و هوش می باشند. تمام این روزنامه ها، تابع همه پرسی و نظرسنجی - به صورت هفتگی که توسط روزنامه انجام می شود- می باشند. این نظر سنجی توسط مأمور تحویل روزنامه ها هنگام دریافت حق اشتراک از مشترکین؛ - در بیرون خانه - انجام می شود.

ثبات نسبی محتوای روزنامه

این رابطه ی نزدیک با مخاطبین پر طرفدار که اساس حرفه روزنامه نگاری می باشد، به محتوای روزنامه اعتباری بالا به عنوان شاخص خواست ها و پاسخ های اجتماعی می بخشد. آن چه که جماعت روزنامه خوان تمایل دارد بخواند و آن چه که از خواندن آن لذت می برد، کاملاً در روزنامه نگاری مردمی که حاکی از همدردی است، وجود دارد.

1940	1930	1920	1910	شرح موضوعات
نسبت	ستون	نسبت	ستون	نسبت	ستون	نسبت	ستون
079/0	14	048/0	8/6	088/0	2/6	031/0	4/2	اخبار خارجی و مقاله های مهم
060/0	6/10	040/0	7/5	071/0	5	061/0	7/4	اخبار مربوط به واشنگتن
014/0	5/2	007/0	1	006/0	4	_	_	ستون های مربوط به امور عمومی
018/0	1/3	021/0	3	040/0	8/2	039/0	3	سر مقاله های اصلی
320/0	6/56	0357/0	2/53	160/0	4/11	211/0	16	اخبار تجاری مالی، دریایی، و غیره
118/0	9/20	0128/0	2/18	146/0	4/10	094/0	1/7	ورزشی
036/0	4/6	032/0	5/4	026/0	8/1	019/0	4/1	اجتماعی
038/0	7/6	016/0	3/2	020/0	4/1	015/0	1/1	مطالب مورد علاقه زنان
042/0	4/7	033/0	4/4	031/0	2/2	029/0	2/2	تاتر، سینما، کتاب، هنر، و غیره
014/0	5/2	018/0	5/2	_	_	_	_	اعلام برنامه ها واخبار رادیو
061/0	8/10	036/0	1/5	028/0	2	010/0	8/0	داستان های مصور و فکاهی
112/0	8/19	060/0	5/8	057/0	4	054/0	4	شرح عکس به (استثناء فکاهی)

اما دانشجویی که جهت پی بردن گرایش های محتوا و نتیجتاً گرایش های علایق و خواست های مردمی، روزنامه ها را تحلیل و اندازه گیری می کند، بزودی در می یابد که نسبت «درصد» ها به میزان کمی نسبت به سال های گذشته تغییر می کند.
ظاهراً دو دلیل برای این شرایط نسبتاً ایستا وجود دارد. در مرتبه اول، نیازهای اساسی اصولاً ایستا هستند و در مرتبه دوم، هنگامی که شمارگان روزنامه ها راکد می ماند، به نظر می رسد که تقدیر وسوسه تغییر را پیش کش می کند. اما فراتر از این ملاحظات، نمی توان انکار کرد که روزنامه ها در کل، بطور نسبتی سیاستی محافظه کارانه دارند. در بررسی تاریخچه تکامل هر روش جدیدی، برای مثال داستان های پاورقی مصور و یا عناوین اصلی صفحه اول روزنامه ها، فرد تحت تأثیر احتیاط و کندی قرار می گیرد که با آن وفق داده شده است. همیشه تجربه گرایان وجود دارند ولی قسمت اعظم روزنامه ها به کندی تغییر می کنند. جدول صفحه ی قبل تغییرات عمده کمی را نشان می دهد.(4)

جنگ و اخبار داخلی

در طول چند صد سال اخیر روزنامه نگاری امریکا، افزایش اخبار خارجی غالباً با اخبار جنگ های اروپا همراه بوده است و همین قاعده امروزه نیز مصداق دارد. ولی توجه به امور خارجی بعد از جنگ اسپانیا - امریکا، منجر به افزایش اخبار زمان جنگ نشد، ایالات متحده امریکا پس از این زمان، برای اولین بار خود را به عنوان قدرتی جنگی به رسمیت شناخته شده مشاهده کرد و اشتیاق به وجود آمده با شعار «گسترش» و نیز ارائه ی طرح مورد توجه جدید برای روابط بین المللی و مسئولیت هایی برای تجارت که «به دنبال پرچم می آید»، تماماً موجب گردآوری و انتشار اخبار خارجی شد. به این صورت، در پانزده قبل از جنگ دوم جهانی، روزنامه های عمده به طور میانگین و روزانه یک تا شش ستون خبر خارجی به چاپ می رساندند. این مقدار در زمان جنگ، به سه برابر و چهار برابر رسیده و هیچ گاه به میزان قبلی باز نگشت و حتی بار دیگر، هنگام اوج گیری جنگ دوم جهانی، رو به تزاید گذاشت. این گرایش، طبیعی و قابل پیش بینی بود که تا حدود زیادی به حوادث و به خود اخبار بستگی داشت.

اخبار مربوط به واشنگتن

اخبار مربوط به واشنگتن، که همیشه برای روزنامه های امریکایی مهم بوده اند، توسط خبرنگاران ویژه ی خود روزنامه های اصلی - علاوه بر دیگر سرویس های خبری که در طول بیش از یک صد سال اخیر ارائه شده و نیز در طول بیست سال گذشته، به وسیله ستون نویس های ویژه که آثارشان در روزنامه های گوناگون منتشر می شود - عرضه شده است. ارقام نشان دهنده سهم این مقوله های خبری نسبت به کل محتوای غیر تبلیغاتی روزنامه ها شاید کم اهمیت تر از میزان ستون های در بر گیرنده اخبار واشنگتن باشد. (5) در روزنامه های مهم، میانگین تعداد ستون های مربوط به اخبار واشنگتن، تا شروع اولین دولت ف. د. روزولت و مصالحه ی نوین، حدود پنج [ستون] بود. از آن زمان به بعد این تعداد تقریباً به دو برابر افزایش یافت. درست است که روزنامه ها در شهرهای کوچک تر جنوب و نیمه ی غربی و غرب دارای ستون های کمتری بودند ولی آن ها نیز بطور معمول بین سه تا پنج ستون اخبار مربوطه به واشنگتن را درج می کردند.
این تعداد البته شامل ستون های امور عمومی نمی شود، مگر این که این گونه ستون ها واقعاً حاوی اخبار مربوط به واشنگتن می بود. این عناوین که معمولاً بطور مشترک درج می شد - تقریباً در همان زمانی که ما به افزایش اخبار مربوط به واشنگتن در سال 1932، اشاره کردیم که مورد بررسی قرار گرفت - این عناوین، فضای بیشتری را نسبت به سر مقاله های خود روزنامه ها پر می کردند.

سرمقاله ها و اخبار اقتصادی

سر مقاله های اصلی در سال های بین 1910 - 1940 تقریباً همان فضا را اشغال کرده است. در عین حال، افزایش اندازه روزنامه ها نسبت خود را به کل مطالب در سال 1940، و کمتر از نصف آن چه که در سال 1900 بود، تغییر داد. اندازه گیری اخبار تجاری و مالی، نمایانگر برخی از حقایق قابل توجه می باشد. روزنامه های با مالکیت فردی، در حد بسیار زیاد در تفاوت هستند. در دهه ی 1910، برخی از روزنامه های نیویورک و شیکاگو حدوداً یک چهارم فضای خود را به بخش اخبار تجاری و مالی اختصاص داده و میانگین کلی سهم روزنامه های عمده در یک هفته، 21 درصد از کل مطالب بود. اختصاص این فضای قابل توجه برای چندین سال کاری، عادی به نظر می رسید که منعکس کننده علایق سال های گرم و دوستانه ای «قبل از وحشت سال 1907» و دوران سخت متعاقب آن می باشد. ولی تا دهه ی 1920، این فضا بسیار کاهش یافته و تنها در اواخر دهه 1920، تحت ضربه هولناک منافع جهانی در فاجعه ی بزرگ تر سال 1907، رو به افزایش گذاشت. برخی از روزنامه های شهر نیویورک حدود 40 درصد از فضای غیر آگهی خود را در دهه ی 1930، به قسمت تجاری و مالی اختصاص دادند.
روزنامه تایمز در ژانویه 1940، هنوز این گونه عمل می کرد. گر چه بیشتر روزنامه های بزرگ، این نسبت را به حدود 40 درصد کاهش داده، که به طور معمول، به معنای حداقل 50 ستون می باشد. با کاهش قطع روزنامه ها در سال 1941، که ناشی از وضعیت آگهی های تبلیغاتی می بود، بروز احساس کلی که فضای بیشتری را برای این گونه محتواها می طلبید، این نسبت در ژانویه سال 1940، تقریباً از یک سوم به یک چهارم در آگوست 1941، کاهش یافت. البته، خارج از مراکز مالی، فضای مالی روزنامه ها به شدت کاهش یافته بود که در این خصوص میزان 10 و 15 درصد میزان معمولی می باشد.

اخبار ورزشی

افزایش درج اخبار ورزشی در طول چندین سال اخیر آرام ولی پایدار بوده است. از زمان درج اولین «بخش های اخبار ورزشی» دهه های پایانی 1900، که شامل سه یا چهار ستون می بود، رشدی تدریجی تا سال 1910، وجود داشت، و این زمانی بود که به طور میانگین، روزنامه های بزرگ اقدام به درج اخبار ورزشی دریک صفحه کامل می کردند. چشم گیرترین افزایش، در دهه ی 1920، اتفاق افتاد و این روند در دهه ی 1930، ادامه یافته و تا سال 1940، روزنامه های بزرگ، به طور میانگین دو برابر ستون های خود را نسبت به بیست سال گذشته به ورزش اختصاص می دادند.(6) - البته نه به میزان دو برابر نسبت کل محتوا، چرا که به نظر می رسد وقتی که روزنامه ها تعداد صفحاتشان را به دو برابر افزایش دادند، مقدار قسمت اخبار ورزشی خود را نیز دو برابر کردند. این امری منطقی بود، از آن جایی که بررسی های پژوهشی معطوف به علاقه ی خوانندگان، نشانگر این بود که تنها برخی از مقاله های قسمت ورزشی (حداقل برای مردها) به جز داستان های خبری عمده، قسمت های طنز، پاورقی های مصور و صفحات عکس، دارای محبوبیت بیشتری بوده اند. ارقام درآمد حاصل از فروش بلیت مسابقات نیز نمایانگر افزایش میزان علاقه امریکایی ها به ورزش ها و مسابقات تماشایی در این سال ها می باشد - افزایشی که عمدتاً از عمل کرد خود روزنامه ها می باشد.

مطالب مورد علاقه زنان

اخبار جامعه و مورد علاقه زنان (مطالب خانواده، مد، آشپزی، تربیت فرزندان، باغچه داری و امثالهم) از زمان «روزنامه نگاری نوین» پولیتزر در دهه ی 1880، جزو قوی ترین مطالب روزنامه ها بوده است. ولی تا قبل از بزرگ شدن قطع روزنامه ها در دهه ی 1930، روزنامه ها به طور میانگین، بیش از یک یا دو ستون از مطالب خود را به اخبار جامعه و به همان میزان، به مطالب مورد علاقه ی زنان اختصاص نمی دادند. تا دهه 1940، روزنامه ها تقریباً یک صفحه ی خود را به اخبار جامعه و یک صفحه را به مطالب مربوط به زنان اختصاص داده بودند و یک بررسی در تابستان 1941، نشان داد که به دلیل کوچک شدن قطع روزنامه ها تغییری در حجم و میزان آن ها داده نشده است.

خبرهای هنری و رادیویی

افزایش بخش های «نقد» روزنامه ها که در بر گیرنده معرفی و نقد کتاب، موسیقی، هنر، نمایشنامه و فیلم سینمایی است، عمدتاً مدیون اخبار و اطلاع رسانی فیلم های سینمایی هالیوود می باشد. تا آن جایی که نقد هنری مناسب مطرح است، در پنجاه سال گذشته این گونه نقدها تقریباً حجم خود را در روزنامه های عمده ی شهرهای بزرگ حفظ کرده اند.
روزنامه ها از اواخر دهه 1920، به درج خبر برنامه های رادیویی روز اقدام نموده و به طور مداوم اختصاص این میزان و فضا را به برنامه های رادیویی ادامه دادند. درج اخبار روزانه رادیو از یک تا پنج ستون در روزنامه های مختلف در نوسان بوده ولی میانگین آن، دو و نیم ستون به طور روزانه، که شامل اخبار و برنامه های دنیای رادیو است، می باشد.

فکاهی و اخبار تصویری

از زمان چاپ اولین پاورقی های مصور به طور شش روز در هفته در سال 1907، تمایل به این گونه سرگرمی در فراز و نشیب بوده است. تقریباً نیمی از روزنامه های مورد بررسی قرار گرفته در دهه ی 1910، در نسخه های روزانه خود هیچ گونه پاوری مصور نداشتند؛ و سایر روزنامه ها تنها یک مورد پاورقی مصور در صفحه ورزشی و شاید یک مورد دیگر در صفحات دیگر خود درج کرده اند. تا دهه 1920، میانگین درج پاورقی های مصور دو برابر شده بود و 10 سال بعد زمانی که بررسی های معطوف به علاقه خوانندگان نشان دهنده این مطلب بود که افراد بیشتر از هر مطلب مشخصی در روزنامه ها به خواندن پاورقی های مصور علاقه مندند، میانگین پاورقی ها مصور مندرج در روزنامه ها به پنج ستون رسید، که به معنای پنج تا شش پاورقی مصور می باشد. در دهه ی بعد، برخی از روزنامه های عصر دو صفحه کامل خود را به پاورقی های مصور اختصاص داده و فضای اختصاص یافته در ده روزنامه ی مورد بررسی در 1940، دو برابر دهه ی سال قبل از آن بوده است. به این صورت می توان مشاهده کرد که فضای اختصاص یافته به پاورقی های مصور بعد از دهه ی 1910، در هر دهه به دو برابر افزایش یافته است.
پس از تغییر قطع روزنامه ها به قطع کوچک در اواخر دهه 1920، اخبار تصویری برای چندین سال به طور میانگین چهار ستون را به خود اختصاص دادند. سیل تصاویر در روزنامه های قطع کوچک، روزنامه های قطع بزرگ را تحت تأثیر قرار داده و بررسی روزنامه ها در دهه 1930، نشان دهنده ی افزایش دو برابری تصاویر نسبت به ده سال قبل از آن ها بوده است، گر چه مطمئناً ستون های روزنامه ها دو برابر شده بود. در دهه بعدی، تحولاتی در زمینه عکس خبری، روش های گراورسازی ارزان تر، عکس های تلگرافی و مجلات تصویری به وقوع پیوست. به نظر می رسید که خوانندگان، عاشق عکس شده اند. نسبت فضای اختصاص یافته به تصاویر در روزنامه های قطع بزرگ در دهه 1940، تقریباً دو برابر شد و میانگین نسبت فضای اختصاص یافته به تصاویر توسط روزنامه های عمده که شامل روزنامه های قطع بزرگ نیز می باشد، تقریباً به یک سوم رسید. (7)

گرایش های عمده در محتوی

به نظر می رسد که درج اخبار خارجی، گزارش اخبار مربوط به واشنگتن و قسمت اخبار مالی در طول سال های گذشته شاهد افزایش بوده است که این امر به طور عمده از نظر انعکاس اخبار مورد علاقه دارای اهمیت است، در حالی که رشد چشم گیر افزایش پاورقی های تصویری و اخبار تصویری، بیانگر توسعه فن آوری های نوین در کسب علاقه خوانندگان می باشد.
در سال 1896، «ادوین لورنس گادکین» (8) اعلام کرد که اخبار تصویری «کودکانه» (9) بوده و وی اجازه درج هیچ نوع از آن ها را در رزونامه ایوینیگ پست نیویورک نخواهد داد. روزنامه تایمز تا سال 1925، علیه آن موضع گیری کرده؛ و این مسئله هنوز موضعی علیه پاورقی مصور به عنوان موضعی غریب از زمان رهایی روزنامه هایی مثل کانزاس سیتی استار، و کریستین ساینس مونیتور از این موضوع، می باشد. به طور انکار ناپذیری زاویه خبری اکثر تصاویر خبری، فرعی بر زاویه مقاله ای آن ها بوده است، در حالی که مطالب فکاهی دارای ذاتی کاملاً مقاله یی می باشند. مطالب فکاهی و عنصر مقاله یی در تصاویر خبری در روزنامه های نوین ایفاء کننده نقش تفریحی می باشند.
تغییر عمده اخیر در مطالب فکاهی، در حال حاضر به قدری تغییر یافته است که از مرحله گرایش محض عبور کرده، حداقل این که در تمامی صفحات فکاهی جای گرفته است. این داستان تصویری ماجراجویانه ای بدون زاویه طنز می باشد. اولین نوع از این داستان های تصویری، «تارزان» بود که نیز پیش تاز «سوپرمن» بسیار محبوب و دیگر داستان هایی شد که به شرح کارهای قهرمانانی می پردازند که با اعمال قوای فوق الطبیعه بر دشمنان خویش غلبه می کنند - نوعی دست کاری تخیلی ولی نسبتاً خام از نماد آرزویی بنیادین برای قدرت و گرچه نوع سوپرمن در حوزه ی داستان های ماجراجویانه تصویری بسیار مشهور بوده اند، اما این پدیده گسترش نوع جدید را به انحصار خود در نیاورده است.
گزارش های ویژه ای در داستان های خبری نوین به آسانی قابل تشخیص هستند، بطور خاص تغییر مسیر به سوی گزارش گری تفسیری و تمایل برای استفاده از لیدهای مقاله ایی.

خبرهای تفسیری

«مارک اتریدج» (10) از لوئیزویل کوریر ژورنال، یکی از فکورترین روزنامه نگاران امریکایی، در اوج رکود اقتصادی دهه ی 1930، نوشت: این روزها تقاضاهایی از طرف خوانندگان زیرک وجود دارد که نه تنها می خواهند بدانند چه اتفاقی در حال وقوع است بلکه می خواهند بدانند دلیل بر وقوع پیوستن آن ها چیست و این که چه گونه اتفاقات در الگوهای کلی سیاسی و اجتماعی جامعه قرار می گیرند. پذیرش عمومی این (زمینه ها) ستون ها و نقدهای هفتگی مثل تایمز و نیوزویک من فکر می کنم ادعاهایی هستند که مبنی بر درستی و کفایت گزارش گری خبری و اداره کردن اخبار.(11)
این نگرش که به طوری مستمر در حال رشد است، اصولاً نتیجه احساس آشفتگی امریکایی در روبه رو شدن با ناکامی های اقتصادی دوران رکود و در دوران کوتاه بعدی، یعنی آشفتگی دنیای سیاست می باشد. در چنین دنیای بی نظمی، خواننده معمولی احساس می کند در درک معنی واقعی، کوچک ترین حقایق عینی شکسته خورده است. روزنامه ها و خادمان آن ها خبرگزاری ها، بنابراین در طول پنج تا شش سال گذشته در صدد گنجانیدن محتوای تغییر بیشتری در اخبار عینی گرا، بوده اند. در بیشتر موارد، این کار بسیار دقیق صورت گرفته چرا که به سهولت قابل مشاهده است که تغییر مغرضانه رویدادها سریعاً اعتبار گزارش های خبری ار زیر سؤال می برد.
اما هنوز بصورت غیر قابل انکاری روزنامه هایی قوی و متعصب وجود دارند که از این آزادی عمل در تغییر اخبار در جهت ارائه خبرها به شکل و به صورت دل خواه خود، استفاده کرده اند. این سوء استفاده ممکن است احتمالاً به واکنش در برابر گزارش گری تفسیری منجر شود. بسیاری از روزنامه ها با چنین احساس حرمتی نسبت به گزارش مستقیم اخبار که ویژگی روزنامه نگاری درستکار و روزنامه های امریکایی در کل می باشد، خودشان را با استفاده از روش های چاپی مثل حروف ایتالیک و پرانتز جهت نشان دادن تفاسیر تحریف شده، محافظت می کنند.

تغییر دادن روش و بخش بخش کردن

لید (12) های قدیمی که به پنج سؤال چه کسی؟ چه موقعی؟ کجا؟ چرا؟ چه چیزی؟ و چه گونه؟ پاسخ داده و به طور عمده توسط «روزنامه نگاری نوین» پولیتزر (13) تبلور یافتند و در دانشکده های روزنامه نگاری تقدیس نشدند در حد گسترده ای جای خود را به لیدهای انعطاف پذیرتر و جالب تر مقاله ای و حتی اخبار مستقیم داده اند. پخش اخبار رایدو و روزنامه نگاری تایم بدون شک در ارتقای این گرایش مؤثر بوده اند، اما عقل سلیم به تنهای کافی بود تا در بسیاری از موارد برای رد روشی که برای تکرار در تیتر، لید و بدنه ی اخبار ساخته شده بود کافی باشد، روشی که منجر به معرفی غیر معمول و گستره ی مقدمه (14) در بسیاری از اخبار شد.
بخش بخش کردن دقیق تر، گرایش قابل توجه دیگری در روزنامه ها بوده و به طور گسترده ای در جهت نفوذ به مجله های هفتگی اخبار، قابل رجوع می باشد.
عرضه خلاصه اخبار در صفحه اول غالباً در ارتباط با روش می باشد. این تجارت غالباً با آن چه که اصطلاحاً «کارآیی چیزی را بالا بردن» می نامند، هم راه بوده است، روشی که در آن، صفحه بندی با خطوط چاپی جدید همراه است.
مادامی که شمارگان تا حدودی ثابت بماند، لازم نیست به دنبال تغییرات ناگهانی در گرایش روزنامه های امریکایی باشیم. این حالت تنها در موقعی که روزنامه ها برای نجات خودشان در آستانه غوطه ور شدن در سیل به رشته های تجارت تندگرایانه چنگ می زنند، وجود دارد.

Schramm, Wilbur (1960): Mass communications, university of Illinois press, Urbana, Chicageo, London, pp. (371-379).

پی نوشت ها :

1. Trends in Newspaper Content.
2. Frank Luther Mott.
3. در این جدول، با جلب توجه دقیق خوانندگان به قرائت دقیق مطالب ارائه می گردد. مقوله ها به طور برابر در بر گیرنده نیستند. برای مثال عکس های روزنامه ها ذیل عناوین شرح عکس و مقوله خبر دارای عکس، دسته بندی شده اند. میانگین در بر گیرنده اندازه گیری های انجام شده در مورد 10 روزنامه عمده (به استثناء روزنامه های قطع کوچک می باشد). در نیویورک، شیکاگو، فیلادلفیا، بستون و بالتیمور در هفته ی اول هر سال ذکر شده می باشد. اندازه گیری هفته های الحاقی در دیگر قسمت های سال و دیگر روزنامه ها قطعاً منجر به تغییر در این ارقام خواهد بود. فی الواقع روزنامه های نواحی جنوبی و غربی و دیگر سه روزنامه میانه غربی و نیز 10 روزنامه آخرین هفته ماه آگوست 1941 در جهت تکمیل بررسی ها صورت گرفته و نتایج مربوط در مباحث بعدی مطرح خواهند شد. این نکته را باید به خاطر داشت که ارقام عرضه شده در جدول دارای مقادیر ارزش کمی خواهد بود الا این که این ارقام تغییرات مربوط را به نسبت فضای ارائه شده جهت محتوای گوناگون نشان دهند و حتی در این صورت اندازه گیری ها به قدر کافی جهت ارائه ارقام دقیق درباره ی محتوای تغییرات، دربر گیرنده نبوده اند. به هر حال همه اندازه گیری ها در بر گیرنده نبوده و در جهت دلالت کلی دارای ارزش می باشند.
4. سوزان م. کینگزبورن، هورنل هارت و همکاران «اندازه گیری اخلاقیات روزنامه های آمریکایی» ، فصلنامه روزنامه نگاری، جلد دهم (ژوئن 1933)، صص 108-93.
5. عدد کمی ستون های غیر تبلیغاتی روزنامه ها در سال های 1910 و 1920، بین 60 تا 90 متغیر بوده و در سال های 1930 و 1940 بین 90 تا 225 ستون متفاوت بوده است. بنابراین، این نسبت در سال های 1930 و 1940 کمتر بوده، گر چه تعداد ستون ها بیشتر بوده است.
6. اخبار ورزشی دارای تغییرات فصلی بوده و حدوداً یک چهارم می بایست به حجم این گونه اخبار افزود تا به جمع کل حجم ماه ژانویه جهت رسیدن به ارقام مناسب در ماه سپتامبر رسید.
7. بررسی های انجام گرفته توسط جک. ام. ویلهم از شرکت تبلیغاتی استاک - گابل به نقل از Editor & Publisher 25 فوریه 1939، صفحه 16 و 24 فوریه 1940، صفحه 20.
8. Edwin Lawrence Codkin.
9. آلن نوینس، ایوینیگ پست، یک قرن روزنامه نگاری (نیویورک. بوی و لیور رایت، 1992) صفحه 549.
10. Mark Ethridge.
11. کویل، ماه مارس 1936، ص 3.
12. Lead.
13. Pulitzer.
14. Introduction.

منبع: ساروخانی، باقر، 1383، اندیشه های بنیادین عصر ارتباطات، تهران، انتشارات خجسته، چاپ اول 1383.