چند سالی است وقتی بعد از تحویل سال پای هر کدام از رسانه های جمهوری اسلامی می نشینیم، چهره نورانی رهبر فرزانه خود را مشاهده می کنیم که سال پیش رو را بنا به مقتضیات زمانی کشور و جهان اسلام، به نامی خاص نام گذاری می نمایند.
امسال بعد از چند سال متمادی که این نامگذاری ها حول و حوش مسائل اقتصادی گشت می زد، شاهد بودیم که امام خامنه ای از حماسه ی سیاسی هم سخن گفتند. اما آنچه از این شعار و از تقدم حماسه سیاسی بر حماسه اقتصادی می توان دریافت، این است که بعد از چند سال تأکید معظم له بر مسائل اقتصادی، راهکار شکست دشمن در این میدان مبارزه اقتصادی، علاوه بر فعالیت های جهادی اقتصادی، تو دهنی سیاسی ملت نیز هست.
این مشت محکم ملت، طی این چند سال، و در برهه های مشارکت سیاسی، مانند 22 بهمن، روز قدس و انتخابات مجلس نهم، همیشه بر دهان آمریکا و اذنابش کوبیده شده است. اما تأکید امسال امام خامنه ای بر این امر گویا زنگ خطری است برای بصیرت نخبگان که با دعواهای خاله زنک سیاسی، انگیزه ی مردم را برای مشارکت کاهش ندهند. این کاهش انگیزه ولو در صورت رشد آمار مشارکت در انتخابات پیش رو اگر باعث شود این رشد مشارکت از پتانسیل واقعی رشد مشارکت مردم کمتر باشد، خود نوعی اهمال در خلق حماسه سیاسی خواهد بود.

اما راهکار خلق حماسه سیاسی با توجه به ملت آزموده ایران اسلامی تقریباً به طور واضح مشخص است، اما برای خلق حماسه اقتصادی چه باید کرد؟

اولین گام برای خلق این حماسه، نعل به نعل حرکت کردن تمام مسئولان مطابق «سیاست های کلی تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی » است. چرا که تنها راه به بن بست رساندن عملیات دشمن در حوزه اقتصاد، دست به زانو زدن و روی پای خود ایستادن است. در هر نقطه ای که دشمن بتواند ضربه ای به ما وارد کند، باید و باید و باید در آن نقطه تمام تجهیزات دفاع اقتصادی خود را به کار بگیریم. مثلا در حوزه صنعت اگر با تحریم قطعه ای یک قسمت از صنعت فلج می گردد، باید یا با راهکار مهندسی معکوس، یا تولید از صفر تا صد آن قطعه و یا با راهکارهای دیگر، آن خلأ را پر کنیم. البته در این مثال حوزه های مرتبط بسیاری وجود دارد. مثلاً برای تحقق این امر، باید دانشگاه ها هم به کار بیفتند. پتانسیل اینگونه اقدامات در دانشگاه ها وجود دارد اما سیاست گذاری درستی برای این امر موجود نیست. خلد ارتباط صنعت و دانشگاه که سال هاست فریاد دلسوزان را در پی داشته است هنوز پر نشده است. یکی از مصادیق حماسه اقتصادی می تواند پر کردن این خلأ باشد.
گام دیگر که متأسفانه اواخر سال قبل گلایه صریح رهبری را موجب شد، مبارزه جدی و نه شعاری با مفاسد اقتصادی است. این امر که صد البته با هوچی گری های سیاسی گویا ممزوج شده است، اگر در این سال به معنای واقعی محقق شود، یکی از پایه های عظیم حماسه اقتصادی خواهد بود.
از گام های دیگر این حماسه که توسط مردم باید برداشته شود و البته مسئولان هم در فرهنگ سازی برای آن نقش دارند (اما متأسفانه گویا عزمی راسخ در این باره نه در مسئولان است و نه در بعضی تولیدکنندگان داخلی) خرید تولیدات ملی و به کار انداختن سرمایه های مردمی در اقتصاد است. البته با این بند، قصد زیر سؤال بردن حقوق مردم شریف ایران در خرید جنس با کیفیت را نداریم، اما در شکستن هژمونی «جنس خارجی با کیفیت تر است» معرفی تولیدکنندگان داخلی که توانایی رقابت کیفی و قیمتی با محصولات وارداتی را دارند یکی از پایه های اصلی است که البته فقط با راه اندازی شبکه تلویزیونی و برنامه های آخر شب محقق نخواهد شد. این امر باید به معنای واقعی طبق «سیاست های کلی تولید ملی و ...» انجام شود، به طوری که بعد از رفع مشکلاتی که بر اثر اصلاحات اقتصادی برای واحدهای تولیدی ممکن است به وجود بیاید، هر واحدی که نتواند حقوق مشتری را به طور کامل رعایت کند، از گردونه رقابت اقتصادی کنار گذاشته شود و واحدهای پویاتر جایگزین آن شود.
اما در این مورد هم اندکی سعه صدر و بصیرت مردمی نیاز است که امید است در این سال، با حماسه ای به یاد ماندنی قرین شود.
اما به عنوان زیربنایی ترین کار برای خلق این حماسه، پیگیری «اقتصاد مقاومتی» با پایه چینی اقتصاد تماماً بر اساس مبانی اسلامی و حذف ربا از اقتصاد و سیستم بانکی کشور است. اگر گفتمان اقتصادی علی الخصوص در دولت بعدی، کاملاً منزه از گفتمان های اقتصادی راست لیبرال و چپ کمونیستی باشد، خلق حماسه اقتصادی به میزان بسیار خوبی محقق خواهد شد.
در بحث حماسه نامیدن امسال هم نکاتی به ذهن متبادر می گردد که تمام بندهای بالا باید در مسیر این هدف قرار بگیرد. هدف از خلق این حماسه، به خاک مالیده شدن دماغ دشمنان اسلام است. ابزارهایی که دشمن در مسیر ضربه اقتصادی به مهد تمدن اسلامی از آن استفاده می کند، ابزارهایی مانند تحریم و اغتشاش اقتصادی و مفاسد اقتصادی است که یا از بیرون و یا توسط عوامل خود فروخته و پست داخلی پیگری می گردد. بنابراین وقتی می توان از خلق حماسه اقتصادی مطمئن شد که اولاً اثرات تحریم ولو در صورت لغو نشدنش از سوی دشمنان، کاملاً از بین برود، ثانیاً تمامی راهکارهایی که موجب به هم ریختن بازار و اغتشاش اقتصادی می گردد شناسایی و مرتفع گردد و ثالثاً باندهای فساد اقتصادی شناسایی و منهدم گردند. در این زمینه البته باید هوشیار بود که اصل پیش بینی صحیح از اقدامات دشمنان خارجی و داخلی رعایت گردد و تمامی راهکارهای ممکن برای ضربه اقتصادی به کشور را قبل از اعمال ضربه شناسایی کنیم و برای آن تدبیر کنیم. نکته ی دیگر هم این است که در اصلاح قوانین دچار دستپاچگی نشویم. یعنی اگر خلأی در جایی موجب شد که فسادی رخ بدهد، ابتدائاً به وضع قوانین جدید نپردازیم (مانند اقدامی که مجلس در سال قبل برای سازمان مبارزه با مفاسد اقتصادی می خواست انجام دهد که نشد) بلکه با مطالعه دقیق قوانین موجود، قوانین را در جهت ساده سازی و تدقیق حقوقی اصلاح کنیم.
در آخر (و همچنین از اول) هم باید بدانیم که دست خود را به هیچ وجه نباید از دامان هل بیت جدا کنیم، چرا که اگر تدابیر ما بسیار هم دقیق باشد، اگر موفقیتی هم برای ما حاصل کند، این موفقیت اگر بدون عنایت اهل بیت باشد از صدها شکست برایمان بدتر خواهد بود. اینگونه است که می توان حماسه ای در حوزه ای سیاسی و اقتصادی و در ردیف حماسه های فتح المبین و بیت المقدس و کربلای 5 و والفجر 8 را خلق کرد.
منبع:صابر نیوز

/ج