۱-هنگام راه رفتن باید دو تا پا نزدیک به هم قرار بگیرند. چون اگر فاصله‌ی دوتا پا از هم زیاد باشه آدم کمر درد و غیره می‌گیرد و زود خسته میشه. اگر توجه کنید،پیرزن‌ها یا پیرمردهایی که همیشه کمرشان را به دست می‌گیرند و از درد کمر می‌نالند،هنگام راه رفتن فاصله بین پاهایشان به اندازه‌ی یک دره است و...
بنابراین وقتی راه می‌روید،فاصله‌ی بین پاهایتان را به حداقل برسانید.
۲-شخصی که بصورت استاندارد راه می‌رود،وقتی گام برمیدارد،اول پاشنه پا را از زمین جدا کرده و بعد قسمت جلویی و سپس انگشتان پا را از زمین جدا می‌کند.بعد پایی را که از زمین جدا کرده با فاصله‌ی عرضی کمی از پایی که بر روی زمین استوار است و فاصله‌ی طولی مناسبی از پایی که بر روی زمین استوار است،آنرا قرار می‌دهد.
۳-شخصی که راه رفتن استانداردی دارد،برای آنکه پایی که از زمین جداست و می‌خواهد آنرا بر روی زمین بگذارد و با پای دیگر گامی بردارد،استانداردها را رعایت می‌کند.
در اینجا هم اول باید پاشنه‌ی پا را بر روی زمین بگذاریم،بعد قسمت کفی پا و درنهایت انگشتان را با زمین تماس می‌دهیم.
باید همیشه استانداردها رو بطور ناخودآگاه رعایت کنیم.

نحوه صحیح نشستن

بهترین حالت نشستن پشت میز این است که کمی بدن را به عقب متمایل کنیم، به طوری که زاویه‌ی بین ران‌ها و تنه حدود 135 درجه شود. البته از آنجایی که این زاویه ممکن است باعث سُرخوردن ما به عقب و حتی افتادن شود(اگر تکیه گاهی نداشته باشیم)، محققان به 120درجه هم رضایت داده‌اند. آنها می‌گویند این گونه نشستن می‌تواند باعث کاهش کمر درد شود.
به گفته‌ی این محققان 32 درصد مردم بیش از 10 ساعت را در روز، به صورت نشسته سپری می‌کنند و نیمی از آنان حتی برای صرف ناهار نیز،میز خود را ترک نمی‌کنند و دو سوم مردم زمانی که از کار به منزل باز می‌گردند، باز هم می‌نشینند.
علاوه بر این، بررسی‌ها نشان داده است که یک سوم افراد به همین علت، یعنی بد نشستن‌های طولانی، از کمر درد رنج می‌برند. پس، از آنجا که بد نشستن می‌تواند با ایجاد فشار بر ستون فقرات و رباط‌های مربوطه، انسان را دچار دردمزمن و بد شکلی کند، لازم است اصول درست نشستن را بدانیم تا دچار این مشکلات نشویم.
بیشتر ما در طول ساعات کاری، پشت میز و روی صندلی‌هایی نشسته‌ایم که نه به وضعیت قرار گرفتنشان توجه داریم ونه به نحوه‌ی نشستن خودمان روی آن‌ها. اما وقتی که کارمان تمام می‌شود، از دردی که در کمر و گردنمان حس می‌کنیم، می‌فهمیم که باید نشستن خود را اصلاح کنیم.
وقتی که زاویه‌ی نشستن ما قائمه باشد، انحنای طبیعی ستون فقراتمان کمتر شده و باعث می‌شود به صفحه های ژله ای بین مهره‌ها فشار بیشتری وارد شود. در ضمن ثابت نشستن طولانی با فشار پی در پی، باعث خوردگی و ساییدگی مهره‌ها و نرسیدن خون کافی به دیسک و سخت شدن و کاهش قابلیت انعطاف آن می‌شود.همه‌ی این عوامل دست به دست هم داده و ما را دچار کمردرد می‌کنند.
در نهایت هم این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم آیا می‌خواهیم درست بنشینیم تا سالم بمانیم، یا اینکه با تنبلی، تسلیم کمردرد می‌شویم و یک عمر عذاب می‌کشیم.

نحوه صحیح خوابیدن

● خوابیـدن:

افراد حدود هشت ساعت از شبانه روز را در حالت خوابیده به سر می‌برند و این زمان در مورد کودکان بیشتر است . اگر فرد وضعیت صحیحی در هنگام خواب نداشته باشد فشارهای زیادی روی مفاصل و عضلات او وارد خواهد شد و چه بسا زمینه ساز تغییر شکل نیز بشود.

● وضعیت‌های نادرست خوابیدن:

▪ خوابیدن روی شکم:

اینگونه خوابیدن موجب افزایش قوس کمری و اختلال در تنفس می‌شود فرد مجبور است که صورت خود را به یک سمت بچرخاند و عضلات یک سمت گردن در حالت کشیده و سمت دیگر در حالت کوتاه شده قرار می‌گیرند. اگر فرد بلافاصله بعد از خوردن غذا بخوابد و خوابیدن او رو به شکم باشد این شیوه خوابیدن می‌تواند در هضم غذا اشکالاتی به وجود آورد . بسیاری از افراد خوابیدن رو به شکم را از عوامل ایجاد کننده درد گردن، بی حسی دست ، سر درد و سر گیجه میدانند.
سعی کنید هرگز روی شکم نخوابید، اگر بدلیل کمردرد حاد ناگزیر
از این کار هستید حتماً یک بالش کوچک زیر شکم یا تنه
قرار داده و یک پا را کمی خم کنید و بالش زیر سر نگذارید.

▪ خوابیدن به پهلو

در صورتی که فرد روی سطح نرم بخوابد بدن در داخل آن سطح نرم فرو می‌رود و در طول خواب در یک وضعیت نادرست قرار می‌گیرد تکرار این حالت می‌تواند دردهای عضلانی و مفاصل را به دنبال داشته باشد و منجربه بروز تغییرشکل در ستون فقرات می‌شود. همچنین استفاده از بالش کوتاه و یا بلند نیز عوارض مشابهی را به دنبال خواهد داشت .

▪ خوابیدن به پشت

اگر فردی روی سطح کاملاً سفت یا نرم بخوابد و یا از بالش بلند استفاده کند با ناراحتی‌های عضلانی و مفصلی به ویژه در ناحیه گردن مواجه خواهد شد .

● وضعیت‌های درست خوابیدن

توصیه می‌شود که از تختخوابهای خوب استفاده نمایید بنابرین موارد زیر را می‌توان توصیه کرد:
۱) اگر تختخوابی تشک فنری دارد بهتر است که آن تشک روی یک سطح چوبی قرار گیرد زیرا ماهیت فنرها طوری است که به مرور زمان شل می‌شود و روی تشک فرورفتگی به وجود می‌آورد و به همین علت باید همواره آن‌ها را بازرسی کرد.
۲) تختخواب‌ها باید مطابق با قوسهای بدن ساخته شوند و در صورت لزوم باید از حمایت کننده‌هایی نظیر بالش استفاده کرد افرادی که روی زمین می‌خوابند بهتر است که از دو عدد پتو استفاده کنند و روی زمین سفت نخوابند و بالش مورد استفاده بایستی نرم باشد.

● خوابیدن به پهلو

فرد باید بالشی استفاده نماید که مهره های گردنی را در امتداد مهره های پشتی نگه دارد این بالش نباید کوتاه تر یا بلند تر باشد زیرا هر دو حالت مشکلاتی را برای ناحیه گردن ایجاد خواهد کرد . افرادی که دارای لگن پهنی هستند مخصوصاً خانم‌ها بایستی بین دو پا بالشی قرار دهند تا از اعمال کشش روی عضلات طرفی ران جلوگیری به عمل آید و همچنین در این افراد برای حفظ مهره های کمری در وضعیت درست یک بالش کوچک در پهلو قرار گیرد.

● خوابیدن به پشت

بالش مورد استفاده بایستی طوری باشد که فشاری به عضلات و مهره های گردن اعمال نکند و آن‌ها را در یک وضعیت درست نگه داری کند به طوری که قوس گردنی حفظ شود.
منبع:http://www.sportpsychology.blogfa.com/