یهود در قرآن
یکی از بارز ترین و با سابقه ترین دشمنان بشریت که مبتنی بر شواهد قرآنی و تاریخی و هم مشاهدات تجربی و عقلانی می باشد، فرقه ای از انسان ها با مشخصات و صفات ویژه به نام یهود و شعبه ای جدید از آن به نام صهیونیزم است.
نویسنده: مهدی گنجور
یکی از بارز ترین و با سابقه ترین دشمنان بشریت که مبتنی بر شواهد قرآنی و تاریخی و هم مشاهدات تجربی و عقلانی می باشد، فرقه ای از انسان ها با مشخصات و صفات ویژه به نام یهود و شعبه ای جدید از آن به نام صهیونیزم است.
صرف نظر از آن چه که امروزه در دنیا و بین امت های بشری رخ می دهد، می توان با نظری تاریخی به «امت یهود» حداقل، ماهیت اکثریت این قوم را دریافت تا دیدگاه روشن تری نسبت به زمان حال «حال» و «آینده» آن ها یافت و با هشیاری و دقت افزون تری به دشمنی ها و جنایات و توطئه های مستمر ایشان پی برد. چه این که گذشته ی چنین قومی، چراغ راه آینه ی اینان نیز هست.
نگارنده، هیچ مرجع و منبعی مستحکم تر از قرآن برای پژوهش در حیثیت تاریخی و هویت قومی امتی که به نام یهود، اشتهار داشته اند، نیافت و بنابراین دراین نوشتار، با نظر به بخشی از آیات قرآنی، گذشته ی این قوم، راهی برای شناخت صهیونیست های کنونی خواهیم یافت.
در قرآن مجید، بیش از 400 آیه درباره ی بنی اسرائیل وجود دارد و در این آیات علاوه بر ذکر قصص بنی اسرائیل، به هویت این قوم و رفتارهای تاریخی و دشمنی های ایشان نیز اشارتی رفته است. لیکن از آن جا که بررسی تمام آیات بنی اسرائیلی قرآن، خود نیازمند تحقیقی مستقل و از حوصله نوشتار حاضر، خارج است، لذا می توان به طور فهرست وار، به برخی از آن ها اشاره کرد:
2- اعتقاد به جسمانیت خدا و درخواست رؤیت خدا
3- آوارگی چهل ساله در بیابان
4- بهانه گیری و لج بازی و محاجّه با موسی و خداوند درباره ی بقره و کشتن گاوه
5- قتل انبیاء و پیامبران
6- قتل اُسرائی که از قتل آنها منع شده بودند .
7- عصیان گری و عدم متابعت از دستور حرمت روز شنبه
8- تبدیل شدن بعضی از آنان به بوزینه (2)
9- اخذر ربا و حلال کردن دزدی از غیر یهودیان
10- تحریف کلمات خدا و جایگزینی کلمات دیگر (3)
11- اعتقاد و ادعا به این که دست خدا مغلول و بسته است (4)
12- عدم مطابعت از حق با وجود شناخت آن
13- استکبار و کفر، پس از دیدن آیات و دلایل الهی (5)
14- مرگ همگانی پس از رؤیت صاعقه و زنده شدن دوباره (6)
15- سنگدلی و سخت شدن قلوب آن ها به واسطه ی گناهان (7)
16- ادعای این که فرزندان عزیز خدایند و خدا آن ها را عذاب نخواهد فرمود و... (8)
«ولتجد نهم احرص الناس علی حیاة و من الذین اشرکوا یود احدهم لو یعمر الف سنة و ما هو بمزحزحه من العذاب عن یعمر»؛ یهودیان را میابی که بیش از کافران بر حیات دنیا حریص اند که حتی عمر هزار ساله را طلب می کنند، امّا این هرگز باعث گریز آنها از عذاب نخواهد شد.
دو خصیصه ی اخیر الذّکر را می توان در موقعیت کنونی صهیونیست های امروزی نیز یافت. آنچه امروز در دنیا و به خصوص در قدس شریف می گذرد، بیان گر آن است یکی از جلوه های دشمنی یهود با مؤمنان از منظر قرآن، گمراه کردن و نفاق افکنی است. در آیه ی 99 سوره ی آل عمران، به حالت توبیخ و ملامت یهود را مورد سؤال قرار داده، می فرماید: «قل یا اهل الکتاب لم تصدون عن سبیل الله من آمنوا تبغونها عوجاً و انتم شهداء و ما الله بغافل عما تعملون»؛ بگو ای اهل کتاب چرا افرادی را که ایمان اورده اند از راه خدا باز می دارید و می خواهید این راه را کج سازید در حالی که شما به درستی این راه، گواه هستید و خداوند از آنچه انجام می دهید، غافل نیست».
یهود برای پیش برد مقاصد شوم خود، غالباً دست یه نقشه های مخفیانه و توطئه های پنهانی می زدند، که در افراد غافل و بی اطلاع زود مؤثر واقع می شد. به همین جهت است که در آیه ی بعدی، روی سخن را به مؤمنین کرده، به آنها هشدار می دهد که تحت تأثیر سخنان مسموم دشمن واقع نشوند و به آن ها اجازه ی نفوذ در بین خود ندهند (10) نمونه های بیشماری از توطئه ها و دشمنی های این قوم از همان صدر اسلام در تاریخ ثبت شده و گویای این حقیقت است که در دشمنی با مؤمنین از غفلت و بی اطلاعی عناصر ساده لوح به نفع خویش بهره می بردند. به عنوان مثال در جنگ خندق (احزاب) منافقین و یهودیان که به دستور پیامبر(ص) به ناچاراز مدینه خارج شده بودند، در تحریک دشمنان اسلام، نهایت سعی و تلاش خود را به کار گرفتند و از آن جایی که درصدد دشمنی و انتقام بودند، برای کمک به کفار اعلام آمادگی نموده، گفتند: «مطمئن باشید که شما بر حق هستید و آیین شما از آیین محمّد بهتر است» (11) توطئه ها و پیمان شکنی های یهود بنی قینقاع، بنی قریظه و بنی نظیر و... نمونه های دیگری از دشمنی و عداوت این قوم سرشک علیه مؤمنین و مسلمانان است. (12)
قرآن کریم، تاریخ پر ماجرای یهود و حکایت دشمنی ها و کارشکنی های این قوم را به وضوح و محققانه بیان می کند و جالب این که آینده و سرنوشت شوم و خطرناک ایشان را پیش گویی نموده است.(13)
البته این دیدگاه آینده نگرانه قرآن در مورد این قوم، نه نظری جبری بلکه تبیین واقعیتی است که از تشریح گذشته و اعمال سلف ایشان به دست می آید. این آینده نگری را می توان از آیات اولیه ی سوره ی اسراء دریافت: «و قضینا الی بنی اسرائیل فی الکتاب لتفسدن فی الارض مرتین و لتعلن علوا کبیرا» (14)؛ ما به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) اعلام کردیم که دوباره در زمین فساد خواهید کرد و برتری جویی بزرگی خواهید نمود.
وضع کنونی یهود نیز گواه بر این حقیقت است و این که در ایه ی 112 سوره ی آل عمران می فرماید: «ضربت الیهم الذلة» مهر ذلت بر آن ها زده شده است؛ یک حکم تشریعی نیست- آن چنان که برخی از مفسّران گفته اند (15)- بلکه یک فرمان تکمیلی و حکم قاطع تاریخ است که هر قومی غرق در گناه شوند و تعدّی به حقوق دیگران، جزو برنامه ی آن ها باشد و در دشمنی و نابود کردن رهبران نجات بشریت کوشش داشته باشند، دارای چنین سرنوشتی خواهند بود، مگر این که در وضع خود تجدید نظر کنند و جبران مافات نمایند.
حوادثی که امروزه در کشورهای اسلامی می گذرد و موضع گیری خاص صهونیست در برابر مسلمین و جنایت ها، دشمنی ها و توطئه های فجیع ایشان علیه بشریت به ویژه علیه ملّت مظلوم فلسطین، همگی شاهد و گویای واقعیتی است که از این آیات استفاده می شود. (16)
صرف نظر از آن چه که امروزه در دنیا و بین امت های بشری رخ می دهد، می توان با نظری تاریخی به «امت یهود» حداقل، ماهیت اکثریت این قوم را دریافت تا دیدگاه روشن تری نسبت به زمان حال «حال» و «آینده» آن ها یافت و با هشیاری و دقت افزون تری به دشمنی ها و جنایات و توطئه های مستمر ایشان پی برد. چه این که گذشته ی چنین قومی، چراغ راه آینه ی اینان نیز هست.
نگارنده، هیچ مرجع و منبعی مستحکم تر از قرآن برای پژوهش در حیثیت تاریخی و هویت قومی امتی که به نام یهود، اشتهار داشته اند، نیافت و بنابراین دراین نوشتار، با نظر به بخشی از آیات قرآنی، گذشته ی این قوم، راهی برای شناخت صهیونیست های کنونی خواهیم یافت.
در قرآن مجید، بیش از 400 آیه درباره ی بنی اسرائیل وجود دارد و در این آیات علاوه بر ذکر قصص بنی اسرائیل، به هویت این قوم و رفتارهای تاریخی و دشمنی های ایشان نیز اشارتی رفته است. لیکن از آن جا که بررسی تمام آیات بنی اسرائیلی قرآن، خود نیازمند تحقیقی مستقل و از حوصله نوشتار حاضر، خارج است، لذا می توان به طور فهرست وار، به برخی از آن ها اشاره کرد:
1-خصیصه های تاریخی (1)
1- طغیان گری و پرستش گوساله ی سامری2- اعتقاد به جسمانیت خدا و درخواست رؤیت خدا
3- آوارگی چهل ساله در بیابان
4- بهانه گیری و لج بازی و محاجّه با موسی و خداوند درباره ی بقره و کشتن گاوه
5- قتل انبیاء و پیامبران
6- قتل اُسرائی که از قتل آنها منع شده بودند .
7- عصیان گری و عدم متابعت از دستور حرمت روز شنبه
8- تبدیل شدن بعضی از آنان به بوزینه (2)
9- اخذر ربا و حلال کردن دزدی از غیر یهودیان
10- تحریف کلمات خدا و جایگزینی کلمات دیگر (3)
11- اعتقاد و ادعا به این که دست خدا مغلول و بسته است (4)
12- عدم مطابعت از حق با وجود شناخت آن
13- استکبار و کفر، پس از دیدن آیات و دلایل الهی (5)
14- مرگ همگانی پس از رؤیت صاعقه و زنده شدن دوباره (6)
15- سنگدلی و سخت شدن قلوب آن ها به واسطه ی گناهان (7)
16- ادعای این که فرزندان عزیز خدایند و خدا آن ها را عذاب نخواهد فرمود و... (8)
2-خصیصه های نفسانی
1-2-ماده گرایی و اصالت ماده:
درباره ی اوصافی که در قرآن به بنی اسرائیل، اطلاق شده است می توان به خصیصه ی ماده گرایی یا «اصالة المادّه» آن ها اشاره کرد که به عنوان نمونه، شاهد آن را می توان در آیه ای که در آن، بنی اسرائیل از موسی، خواستار رویت مستقیم خدا شدند، یافت: «فقد سألوا موسی اکبر من ذلک فقالوا ارنا الله جهرة» (9)؛ از موسی در خواستی بالاتر از این (نزول دفعتی کتاب آسمانی) کردند و گفتند: خدا را به چشم ما آشکار بنما...)2-2-زر اندوزی و زر سالاری:
از دیگر خصوصیات آشکار یهودیان حرص و طمع به مال اندوزی و ثروت است که خداوند این حقیقت را در آیه ی 96 سوره بقره بیان می کند:«ولتجد نهم احرص الناس علی حیاة و من الذین اشرکوا یود احدهم لو یعمر الف سنة و ما هو بمزحزحه من العذاب عن یعمر»؛ یهودیان را میابی که بیش از کافران بر حیات دنیا حریص اند که حتی عمر هزار ساله را طلب می کنند، امّا این هرگز باعث گریز آنها از عذاب نخواهد شد.
3-2 دشمنی با مؤمنان و مسلمانان:
قرآن کریم در آیه 82 سوره مائده می فرماید: «و لتجدن اشد الناس عداوه للذین آمنوا الیهود و الذین اشرکوا...»؛ یهودیان را شدید ترین دشمنان مؤمنان می یابید که در این دشمنی، مشرکان نیز شریک ایشانند»دو خصیصه ی اخیر الذّکر را می توان در موقعیت کنونی صهیونیست های امروزی نیز یافت. آنچه امروز در دنیا و به خصوص در قدس شریف می گذرد، بیان گر آن است یکی از جلوه های دشمنی یهود با مؤمنان از منظر قرآن، گمراه کردن و نفاق افکنی است. در آیه ی 99 سوره ی آل عمران، به حالت توبیخ و ملامت یهود را مورد سؤال قرار داده، می فرماید: «قل یا اهل الکتاب لم تصدون عن سبیل الله من آمنوا تبغونها عوجاً و انتم شهداء و ما الله بغافل عما تعملون»؛ بگو ای اهل کتاب چرا افرادی را که ایمان اورده اند از راه خدا باز می دارید و می خواهید این راه را کج سازید در حالی که شما به درستی این راه، گواه هستید و خداوند از آنچه انجام می دهید، غافل نیست».
یهود برای پیش برد مقاصد شوم خود، غالباً دست یه نقشه های مخفیانه و توطئه های پنهانی می زدند، که در افراد غافل و بی اطلاع زود مؤثر واقع می شد. به همین جهت است که در آیه ی بعدی، روی سخن را به مؤمنین کرده، به آنها هشدار می دهد که تحت تأثیر سخنان مسموم دشمن واقع نشوند و به آن ها اجازه ی نفوذ در بین خود ندهند (10) نمونه های بیشماری از توطئه ها و دشمنی های این قوم از همان صدر اسلام در تاریخ ثبت شده و گویای این حقیقت است که در دشمنی با مؤمنین از غفلت و بی اطلاعی عناصر ساده لوح به نفع خویش بهره می بردند. به عنوان مثال در جنگ خندق (احزاب) منافقین و یهودیان که به دستور پیامبر(ص) به ناچاراز مدینه خارج شده بودند، در تحریک دشمنان اسلام، نهایت سعی و تلاش خود را به کار گرفتند و از آن جایی که درصدد دشمنی و انتقام بودند، برای کمک به کفار اعلام آمادگی نموده، گفتند: «مطمئن باشید که شما بر حق هستید و آیین شما از آیین محمّد بهتر است» (11) توطئه ها و پیمان شکنی های یهود بنی قینقاع، بنی قریظه و بنی نظیر و... نمونه های دیگری از دشمنی و عداوت این قوم سرشک علیه مؤمنین و مسلمانان است. (12)
قرآن کریم، تاریخ پر ماجرای یهود و حکایت دشمنی ها و کارشکنی های این قوم را به وضوح و محققانه بیان می کند و جالب این که آینده و سرنوشت شوم و خطرناک ایشان را پیش گویی نموده است.(13)
البته این دیدگاه آینده نگرانه قرآن در مورد این قوم، نه نظری جبری بلکه تبیین واقعیتی است که از تشریح گذشته و اعمال سلف ایشان به دست می آید. این آینده نگری را می توان از آیات اولیه ی سوره ی اسراء دریافت: «و قضینا الی بنی اسرائیل فی الکتاب لتفسدن فی الارض مرتین و لتعلن علوا کبیرا» (14)؛ ما به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) اعلام کردیم که دوباره در زمین فساد خواهید کرد و برتری جویی بزرگی خواهید نمود.
وضع کنونی یهود نیز گواه بر این حقیقت است و این که در ایه ی 112 سوره ی آل عمران می فرماید: «ضربت الیهم الذلة» مهر ذلت بر آن ها زده شده است؛ یک حکم تشریعی نیست- آن چنان که برخی از مفسّران گفته اند (15)- بلکه یک فرمان تکمیلی و حکم قاطع تاریخ است که هر قومی غرق در گناه شوند و تعدّی به حقوق دیگران، جزو برنامه ی آن ها باشد و در دشمنی و نابود کردن رهبران نجات بشریت کوشش داشته باشند، دارای چنین سرنوشتی خواهند بود، مگر این که در وضع خود تجدید نظر کنند و جبران مافات نمایند.
حوادثی که امروزه در کشورهای اسلامی می گذرد و موضع گیری خاص صهونیست در برابر مسلمین و جنایت ها، دشمنی ها و توطئه های فجیع ایشان علیه بشریت به ویژه علیه ملّت مظلوم فلسطین، همگی شاهد و گویای واقعیتی است که از این آیات استفاده می شود. (16)
پی نوشت ها :
1. ر.ک: تفسیر نمونه و المیزان، ذیل آیات 153- 161، سوره نساء
2. نساء(4)/47
3. بقره(2)/79
4. مائده(5)/64
5. عنکبوت(29)/32
6. بقره(2)/55
7. بقره،(2)/74
8. بقره(2)/95
9. نساء(4)/153
10. ر.ک: نفسیر نمونه، ج3، ص 23- 22
11. ر.ک: تاریخ اسلام، محلاتی، ج1، ص 132- 131
12. ر.ک : تاریخ اسلام، منتظر القائم، صص 214- 220
13. ر.ک: تفسیر نمونه، ج12، ص32- 22، ج 3، ص 54-52
14. اسراء(17)/4
15. ر.ک: تفسیر نمونه،ج 3، ص 54
16. همان، ج23، ص 499
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}