یهود و تلویزیون

رساترین تعریفی که تاکنون درباره تلویزیون شده، عبارتی است که در دایره المعارف آمریکا در سال 1908 ثبت شده است:
«تلویزیون در عصر حاضر، چشم و گوش آدمهاست».
آنچه درباره سیما به عنوان یکی از ابزارهای اجرایی اهداف و برنامه های صهیونیسم جهانی گفته شد درباره شبکه‌های تلویزیونی جهان هم صادق است. اگر بگوییم اهمیت تلویزیون از سینما حتی از خبرگزاری‌های بین المللی در اجرای دسیسه های شیطانی صهیونیسم بیشتر نیست حتماً هم کمتر نمی باشد. وقتی سخن از تلویزیون است، ناگزیر با این واقعیت روبه رو هستیم که آمریکا دارای قوی ترین شبکه‌های تلویزیونی جهان است. اما در میان شبکه‌های تلویزیونی جهان به ویژه غرب، صهیونیسم جهانی سلطه نسبتاً کاملی بر شبکه‌های تلویزیونی آمریکا دارد و به طور کامل این شبکه‌ها را در اختیار و تحت سیطره خود قرار داده است. این اهمیت به دلیل تاثیری است که این جعبه جادویی بر افکار عمومی بینندگان خود دارد. این رسانه در حال حاضر به دلیل راه یابی به تمام خانه ها مهم ترین کانال ارتباط با مردم است. به همین لحاظ صهیونیسم جهانی در راستای اجرای اهداف و دسیسه های شیطانی خود تلاش کرده تا به هر نحو ممکن از این ابزار به نحو مطلوب استفاده کند و بر شبکه‌های تلویزیونی جهان به ویژه شبکه‌های تلویزیونی غرب سیطره یابد.
بحث در مورد تسلط و سیطره صهیونیسم جهانی بر شبکه‌های تلویزیونی جهان به ویژه غرب را از رابرت مردوخ این غول رسانه های جهان شروع می کنیم:
«رابرت مردوخ در اواسط دهه 1960 سهام برخی شرکت‌های تلویزیونی را در استرالیا خرید تا بتواند زلاندنو و هنگ کنگ را تحت پوشش خبری و برنامه های تلویزیونی خود قرار دهد. در اوایل دهه 1980 نیز شبکه‌های تلویزیونی بیشتری را در استرالیا خریداری کرد. وی سپس شروع به خریداری شبکه‌های تلویزیونی در غرب کرد و در دهه 1980 علاوه بر شرکتی که مالکیت مطلق آن را در دست داشت دست کم 30 شرکت جدید، پراکنده بین الملل را خرید و خدمات رسانی شبکه تلویزیونی ماهواره ای آسمان (sky)را آغاز کرد که بر اساس برنامه ریزی وی این شبکه می بایست هسته اولیه یک شبکه تلویزیونی بین المللی در سرتا سر جهان باشد. مردوخ همچنین گروه سه شرکت آمریکایی به نام تراینگل (Triangle)که مالک شبکه تلویزیونی گاید (Guide) بود را خریداری و آنها را در هم ادغام کرد و همه را به عنوان چهارمین شبکه ملی تلویزیونی یعنی شبکه فاکس (Fox) درآورد.(1)»
این شبکه به زودی توانست به بزرگترین شبکه تلویزیونی جهانی تبدیل شود و حتی شبکه‌های عمده اصلی آمریکا همچون N.B.C - A.B.C - C.N.N را پشت سر گذارد و به عنوان یک شبکه مهم تلویزیونی جهانی درآید. این شبکه تلویزیونی در جریان لشکرکشی آمریکا به عراق در سال 2003 میلادی که منجر به اشغال این کشور شد نقش مهمی را در ارائه اخبار و گزارشهای سانسور شده مقامات نظامی آمریکا از جنگ به جهانیان ایفا کرد.
عمده ترین کشورهای غربی که صهیونیسم جهانی بر شبکه‌های تلویزیونی آنها سیطره دارد عبارتند از:

شبکه‌های تلویزیونی آمریکا

وقتی سخن از تلویزیون است، ناگزیر با این واقعیت روبه رو هستیم که آمریکا دارای قوی ترین شبکه‌های تلویزیونی جهان است. اما در میان شبکه‌های تلویزیونی جهان به ویژه غرب، صهیونیسم جهانی سلطه نسبتاً کاملی بر شبکه‌های تلویزیونی آمریکا دارد و به طور کامل این شبکه‌ها را در اختیار و تحت سیطره خود قرار داده است. «در آمریکا، در حدود 1100 شبکه تلویزیونی و 7200 شبکه رادیویی وجود دارد. در این کشور، سه شبکه تلویزیونی ای،بی،سی، (A.B.C) سی، بی،اس(C.B.s)و ان، بی،سی،(N.B.C)مشهورترین شبکه‌های تلویزیونی جهان به شمار می آیند.»(2) این سه شبکه را نمی توان مستقل نامید. این سه شبکه اگرچه در حال حاضر مالکانی یهودی ندارند، اما در هنگام راه اندازی، این یهودیان بودند که نقش اصلی آن را برعهده داشتند. مثلا ABC به وسیله لئونارد گلدنسون، شبکه NBC در ابتدا به وسیله ولیام پالی و سپس به وسیله لورنس تیشن که همگی یهودی بودند، آغاز به کار کرد. شبکه تلویزیونی C.B.S در سال 1985 توسط تونزنر راه اندازی شد. وی هر چند یهودی نیست ولی هرگز موضعی ضد منافع یهودیان اتخاذ نکرده است. این شبکه در سال 1999 تحت تملک یهودیان درآمد و در راس مدیریت آن یک یهودی به نام ملوین ای کارمازین قرار گرفت.
 
اگرچه در حال حاضر یهودیان، کمتر در راس این شبکه‌ها هستند، اما بدنه کارکنان این سه شبکه اساساً یهودی گرایان هستند. حضور یهودیت در اخبار تلویزیون آمریکا همچنان قوی است. افزون بر سه شبکه تلویزیونی یاد شده، شرکت واشنگتن پست که سهام عمده دهها روزنامه، مجله و نشریه را در اختیار دارد، چند شبکه تلویزیونی دارد از جمله تلویزیونهای این شرکت که در هفت میلیون خانه در آمریکا بیننده دارد عبارتند از: شبکه تلویزیون WDIV در دیترویت، KRRC در هوستون، WPLC در میامی، WKMG در اورلاندو، WJXT در جکسون ویل. شبکه تلویزیون کابلی این شرکت نیز در آمریکا 635 هزار خریدار دارد.(3)
در آمریکا، چندین مجتمع رسانه ای بزرگ وجود دارد که هر کدام در کنار فعالیتهای رسانه ای، چندین شبکه تلویزیونی دارند. اولین و بزرگترین مجتمع رسانه ای آمریکا در حال حاضر، آیول تایم وارنر (4) است. این مجتمع هنگامی ایجاد شد که AOL شرکت تایم وارنر (5)را در سال 2000 میلادی به مبلغ 160 میلیارد دلار خریداری کرد.
در ابتدا این مجتمع رسانه ای - مخابراتی استیوکیس غیریهودی به عنوان رئیس شرکت AOL و جرالد لوین یهودی رئیس شرکت تایم وارنر به عنوان رئیس هیئت مدیره با یکدیگر همکاری داشتند.
اگرچه AOL-TW کاملاً در اختیار یهودیان نبود؛ اما تاثیر همکاری و ادغام رهبری یک سرمایه دار سفیدپوست که بزرگترین و اصلی ترین دغدغه اش پول است و یک یهودی نژادپرست، به تدریج حوزه نفوذ یهودیان را در AOL افزایش داد. استیوکیس زمانی که جرالد لوین شروع به استخدام یهودیان برای تصدی پست های کلیدی AOL کرد، ابراز نارضایتی و اعتراض نکرد؛ چرا که حوزه دارایی و مالکیت وی متاثر از رون استخدام یهودیان نبود.
با مرگ کیس، یهودیان کنترل AOL را به طور کامل در اختیار گرفتند. پیش از ادغام، AOL بزرگترین شرکت فراهم کننده خدمات اینترنت در آمریکا بود. شرکت با درآمد 13 میلیارد دلاری که در سال 1997 داشت، دومین شرکت تایم وارنر رسانه ای بین المللی پیش از خریداری شدن به وسیله AOL بود. لوین رئیس تایم وارنر سیستمهای پخش ترنر را در سال 1996 از تدترنر که یکی از معدود کارآفرینان غیریهودی آمریکا در عرصه تجارت رسانه ای است، خریداری کرد. ترنر، پس از لوین مرد شماره 2 مجتمع AOL-TW به شمار می رود.
زمانی که ترنز غیریهودی و مستقل در عرصه رسانه ای کنترل شبکه CBS را در سال 1985 به دست آورد، با چند و چون کار رسانه ای در سطح ملی آشنا نبود؛ اما کم کم موفق شد در عرصه تبلیغات رسانه ای موفق ظاهر شود. پس از آن بود که شبکه تلویزیونی CNN را با 70 میلیون عضو راه اندازی کرد. این شبکه یکی از برترین شبکه‌های تلویزیونی جهان است. ترنر تعدادی از یهودیان را در مناصب اجرایی کلیدی CNN گمارده است و هرگز موضعی آشکار ضد منافع یهودیان اتخاذ نکرده است.
دومین مجتمع بزرگ رسانه ای آمریکا که در سال 1997، حدود 33 میلیارد دلار درآمد داشته شرکت والت دیسنی است. رییس شرکت مایکل آیزنر یهودی است. امپراطوری دیسنی با در اختیار داشتن شبکه‌های مختلف رادیو- تلویزیونی بیش از 100 میلیون عضو دارد.
مجتمع رسانه ای والت دیسنی، 225 ایستگاه وابسته در آمریکا دارد و چندین شرکت تلویزیون اروپایی متعلق به این مجتمع هستند.
سومین مجتمع بزرگ رسانه ای آمریکا ویاکوم (6) است که در سال 1997، 13 میلیارد دلار درآمد داشت. رییس این مجتمع سامنر ردستون است. ویاکوم، تولید و توزیع کننده برنامه های تلویزیونی برای بزرگترین شبکه‌های آمریکایی است و خود 13ایستگاه تلویزیونی و 13 ایستگاه رادیویی در اختیار دارد. ردستون در دسامبر 1999 توانست شبکه CBS را نیز از آن خود کند. وی مدیر عامل CBS را یک یهودی با نام ملوین ای کارمازین قرار داد. وی رییس و بزرگترین سهامدار شرکتی است که مالک شبکه تلویزیونی CBS، 14 ایستگاه تلویزیونی، 160 ایستگاه رادیویی و تلویزیونی موسیقی کشور و شبکه‌های کابلی ناشویل می باشد.
شرکت خبری رابرت مردوخ که شبکه‌های تلویزیونی fox200,fox,foxfilms را در اختیار دارد، پنجمین شرکت مهم رسانه ای آمریکا است که در سال 1997، درآمد آن 11 میلیارد دلار بوده است.
 
گفته می شود مردوخ یک استرالیایی غیریهودی است؛ اما پیتر چرنین، رییس گروه fox یک یهودی است. لورا زیکسین نیز زنی یهودی است که تحت نظر چرنین، ریاست fox films را بر عهده دارد. پیتر روث یهودی نیز مدیر بخش سرگرمی های گروه fox است.
در آمریکا بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی که تحت مالکیت شرکتهای بزرگ رسانه ای نیستند نیز تحت کنترل یهودیان هستند.(7)

شبکه‌های تلویزیونی فرانسه

سلطه صهیونیسم افزون بر شبکه‌های تلویزیونی آمریکا و انگلیس به شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی فرانسه نیز رسید و صهیونیسم به گونه ای واضح و آشکار در این شبکه‌ها نفوذ پیدا کرد. تلویزیون فرانسه تاکنون برنامه های سیاسی و زنده و نیز سریالهای تلویزیونی بسیاری پخش کرده که در آنها علناً صهیونیسم ترویج می شود. به عنوان نمونه هنگامی که فرانسوا میتران رئیس جمهور اسبق فرانسه از فلسطین اشغالی دیدار کرد، تبلیغات صهیونیستی در تلویزیون فرانسه دامنه گسترده تری یافت.
شبکه‌های تلویزیونی فرانسه عمدتاً در پخش فیلمها و برنامه های تلویزیونی خود، رژیم صهیونیستی را مظهر شجاعت و قهرمانی قلمداد کرد، در حالیکه از اعراب به صورتی زشت و شنیع یاد نموده اند.

شبکه‌های تلویزیونی انگلیس

در کشور انگلیس نیز شرکت بزرگ تهیه برنامه های تلویزیونی به نام شرکت گرانادا، در تملک سیرنی برنشتاین یهودی است. همین شخص، اینگرید برگمن ستاره مشهور سینما را متقاعد کرد که نقش گلدا مایر نخست وزیر اسبق اسرائیل را بازی کند. در این سریال که زنی به نام گلدا نام داشت، گلدا مایر به صورت قهرمانی اسطوره ای نشان داده شده است.
«در آماری که روزنامه العرب چاپ قطر در تاریخ 1981/8/9 منتشر کرد، آمده است که تلویزیون انگلیس در فاصله ماه مارس 1979 و ماه مه 1980، حدود 138 ساعت برنامه در ستایش صهیونیستها و نکوهش مسلمانان پخش کرده است. گفتنی است که یکی از سه سیاستگزار برنامه های رادیو و تلویزیون انگلیس یهودی است. لُرد لوگرید، مالک شرکت تهیه برنامه های تلویزیونی I,T,V, که انگلیسیها او را یهودی کوتاه قامت می نامند، به همراه برادر خود لرد و لفونت، امپراتوران صنعت برنامه های تجاری تلویزیون انگلیس به شمار می آیند.
«هرگاه که سریالی تلویزیونی طرفدار پیدا می کند، صهیونیستها به طرف قهرمانان آن سریال می روند و از آنان برای دیدار از اسرائیل و ملاقات با رهبران صهیونیست دعوت می کنند. سپس دستگاه های تبلیغاتی صهیونیستی به کار می افتند و از این دیدارها فیلمهایی تهیه می کنند که در آن هنرپیشه های مشهور این سریالها زبان به ستایش از صهیونیستها می گشایند.

پی نوشت ها :

1. Murdoch,op,cit,p.p.4-5.
2. ابوغنیمه، پیشین، سال دوم، شماره اول، ص 126.
3. روزنامه کیهان، یهودیان و رسانه های آمریکا، 1384/8/5.
4. AOL Time Warner
5. Time Warner
6. VIACOM
7. همان.

منبع :صفاتاج، مجید (1387)، صهیونیسم و رسانه، تهران: سفیر اردهال، چاپ دوم