پژوهشگر: مظفر شاهدی




 
مهمترین و بی سابقه ترین مراسمی که در دوره محمدرضا پهلوی برگزار شد، جشنهای موسوم به 2500 سال شاهنشاهی ایران در سال 1350 ش در تخت جمشید بود . گویا برای اولین بار در سال 1337 بود که شاه به رغم مشکلات عدیده سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی کشور به فکر افتاد به مناسبت گذشت 2500 سال از پایه گذاری رژیم شاهنشاهی در ایران به دست کوروش دوم هخامنشی جشنی در خور اعتنا برگزار کند و توجه جهانیان را به سوی ایران، به عنوان کشوری کهنسال و قدرتمند [![جلب نماید. بگذریم از اینکه بر خلاف تصور شاه و اطرافیانش، بنیانگذاری شاهنشاهی ایران در زمان کوروش دوم ملقب به کبیر، که خود هفتمین شاه هخامنشی به شمار می رفت، نبود؛ بلکه حداقل تا جایی که حافظه تاریخ یاری می دهد قبل از سلسله هخامنشی دو سلسله دیگر مادها و ایلامیها نیز به عنوان سلسله‌هایی ایرانی در این کشور حکومت کرده بودند. از سوی دیگر حتی اگر به فرض محال زمان کوروش دوم هخامنشی را هم آغاز پادشاهی ایران بپذیریم، از آن زمان تا دوره سلطنت محمدرضا پهلوی حداقل چند صد سال در تاریخ ایران از سلطنت پادشاهان ایرانی، چنان که مد نظر شخص محمدرضا و برگزارکنندگان جشنهای 2500 ساله بود، اثری وجود ندارد. چنان که از ورود اسلام به ایران تا تشکیل حکومت محلی طاهریان در سال 205 هـ ق چیزی حدود 180 سال فاصله وجود دارد؛ و یا سلسله‌های ترک تبار و به خصوص مغولان و تیموریان را نمی شود جزو میراث و افتخارات شاهنشاهی 2500 ساله شاه و اطرافیانش بر شمرد.
در آغاز امر ریاست عالیه «سازمان شورای مرکزی جشنهای شاهنشاهی» که مقرر بود تمهید برگزاری جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی را فراهم آورد بر عهده شخص شاه بود و حسین علاء وزیر دربار وقت هم به عنوان رئیس شورای مرکزی جشنها تعیین شده بود و سناتور جواد بوشهری هم نیابت علاء را برعهده داشت. هرچند به تدریج در اعضای این سازمان و نیز کمیسیونها و مراکزی که به دلایل عدیده سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در آن عضویت پیدا کردند تغییراتی به وجود آمد، با این حال اعضای مؤسس و تشکیل دهنده «سازمان شورای مرکزی جشنهای شاهنشاهی ایران» در آغاز امر شامل افراد، سازمانها، مراکز، وزارت خانه ها و کمیسیونهای زیر می شد:

(تحت سرپرستی عالیه اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران)

1. حسین علاء وزیر دربار شاهنشاهی و رئیس شورای مرکزی جشنهای شاهنشاهی ایران.
2. سناتور جواد بوشهری، رئیس کمیسیون مالی و نایب رئیس شورای مرکزی جشنهای شاهنشاهی ایران.
3. وزیر دارایی
4. وزیر امور خارجه
5. وزیر کشور
6. وزیر فرهنگ
7. وزیر پست و تلگراف و تلفن
8. وزیر راه
9. استاندار فارس
10. رئیس هنرهای زیبای کشور
11. رئیس دانشگاه تهران
12. سناتور سپهبد امان الله جهانبانی
13. مدیرکل انتشارات و رادیو
14. رئیس اداره دوم ستاد بزرگ ارتشتاران
15. رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور
16. رئیس ژاندارمری کل کشور
17. رئیس اداره تربیت بدنی
18. رئیس شهربانی کل کشور
19. شهردار تهران
20. رئیس اداره کل باستانشناسی
21. سناتور مطیع الدوله حجازی
22. استاد سعید نفیسی
23. دکتر رضازاده شفق، استاد دانشگاه
24. رئیس کل بانک مرکزی
25. رئیس هیئت مدیره انجمن آثار ملی
26. شجاع الدین شفا (دبیرکل) رایزن فرهنگی و سخنگوی دربار شاهنشاهی (دبیر کل شورای مرکزی)
27. دکتر مهدی بیانی، مدیر کل کتابخانه ملی و کتابخانه سلطنتی (منشی شورای مرکزی)
28. مدیرعامل بنگاه ترجمه و نشر کتاب
30. مدیرعامل جمعیت شیرو خورشید سرخ ایران
31. محمدتقی مصطفوی (مدیرکل سابق باستانشناسی)
32. مدیرعامل بانک ساختمانی
33. مدیرعامل بانک رهنی
34. غلامرضا برزگر، ناظر دولت در بانک مرکزی (بازرس مالی شورای مرکزی)
(اسامی اعضای کمیسیونهای هشتگانه شورای مرکزی)

1. کمیسیون مالی

1. سناتور جواد بوشهری
2. مدیرعامل بنیاد پهلوی
3. مدیرعامل شیرو خورشید سرخ ایران
4. غلامرضا برزگر، بازرس مالی

2. کمیسیون نظارت در اجرای برنامه ها

1. سناتور سپهبد جهانبانی
2. تیمسار سپهبد اق اولی رئیس بانک سپه و مدیرعامل انجمن آثار ملی.
3. دکتر رضازاده شفق استاد دانشگاه
4. غلامرضا برزگر بازرس مالی شورای مرکزی

3. کمیسیون انتشارات

1. رئیس اداره کل هنرهای زیبای کشور (یا نماینده تام الاختیار)
2. استاد نفیسی استاد دانشگاه
3. رئیس اداره کل انتشارات و رادیو (یا نماینده تام الاختیار)

4. کمیسیون فرهنگی

1. وزیر فرهنگ (یا نماینده تام الاختیار)
2. رئیس دانشگاه تهران (یا نماینده تام الاختیار)
3. دکتر احسان یارشاطر مدیرعامل بنگاه ترجمه و نشر کتاب
4. دکتر مهدی بیانی رئیس کتابخانه ملی و سلطنتی (منشی شورای مرکزی)
5. سناتور مطیع الدوله حجازی

5. کمیسیون هنری

1. رئیس اداره کل هنرهای زیبای کشور (یا نماینده تام الاختیار)
2. رئیس اداره باستانشناسی (یا نماینده تام الاختیار)
3. وزیر پست و تلگراف و تلفن (یا نماینده تام الاختیار)
4. محمدتقی مصطفوی مدیرکل سابق باستانشناسی

6. کمیسیون تشریفات و پذیرائی

1. مدیرعامل بنیاد پهلوی (یا نماینده تام الاختیار)
2. وزارت کشور (یا نماینده تام الاختیار)
3. وزیر امور خارجه (یا نماینده تام الاختیار)
4. وزیر دارایی (یا نماینده تام الاختیار)
5. رئیس شهربانی کل کشور (یا نماینده تام الاختیار)
6. رئیس اداره اطلاعات و سازمان امنیت (یا نماینده تام الاختیار)
7. رئیس دانشگاه تهران (یا نماینده تام الاختیار)
8. رئیس ژاندارمری کل کشور ( یا نماینده تام الاختیار)
9. شهردار تهران (یا نماینده تام الاختیار)

7. کمیسیون ارتشی و ورزشی

1. سناتور سپهبد جهانبانی
2. سپهبد اق اولی رئیس بانک سپه و مدیرعامل انجمن آثار ملی
3. سپهبد عمیدی رئیس تربیت بدنی (یا نماینده تام الاختیار)
4. رئیس شهربانی کل کشور (یا نماینده تام الاختیار)
5. رئیس اداره دوم ستاد بزرگ ارتشتاران (یا نماینده تام الاختیار)

8. کمیسیون ارتباطات

1. سناتور سپهبد جهانبانی
2. وزیر راه (یا نماینده تام الاختیار)
3. وزیر پست و تلگراف و تلفن (یا نماینده تام الاختیار)
4. رئیس ژاندارمری کل کشور (یا نماینده تام الاختیار)
5. رئیس اداره مخابرات ارتش (یا نماینده تام الاختیار)
6. فرمانده نیروی هوایی (یا نماینده تام الاختیار)
7. رئیس هواپیمائی کل کشور (یا نماینده تام الاختیار)
8. رئیس اداره دوم ستاد بزرگ ارتشتاران (یا نماینده تام الاختیار)1
به هر حال به دنبال تصمیم شاه جهت برگزاری این جشنها، هیئتی در دربار تشکیل شد تا مقدمات لازم را برای این منظور فراهم آورد. ابتدا شجاع الدین شفا، که خود از پیشنهاددهندگان اولیه برگزاری جشنهای 2500 ساله بود، به عنوان دبیر کل این هیئت تعیین شد. پس از حدود دو سال که هم برنامه ها و هم مراکز فرعی این تشکیلات جدید گسترش قابل توجهی یافته بود، سناتور جواد بوشهری به ریاست آن برگزیده شد و این سمت را تا سال 1347 حفظ کرد. این هیئت که تحت عنوان شورای مرکزی جشنهای شاهنشاهی از آن یاد می شود تلاش گسترده و پیگیری را در زمینه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و تبلیغاتی در ایران و سایر کشورهای جهان آغاز کرد تا زمینه های لازم برای برگزاری جشنهای 2500 ساله را فراهم آورد. این شورا به زودی دفاتر و نمایندگیهایی در شهرهای مهم ایران و پایتختهای کشورهای اروپایی و آمریکا تأسیس کرد و طرحهای تبلیغاتی و نظایر آن را آماده و جهت اجرا در اختیار دست اندرکاران امور قرار داد. از جمله این برنامه ها می توان به طرح بنای میدان شهیاد (آزادی کنونی) در شهر تهران، انتشار کتب و مقالات تاریخی مربوط به تاریخ ایران قبل از اسلام، طرح تعمیر و مرمت تخت جمشید، تهیه فیلمهای تبلیغاتی به اصطلاح مستند، تهیه و آماده سازی آثار باستانی ایران، بافت فرشهای دستباف با نقشهایی از تصاویر شاهان و بزرگان ایران، تهیه انواع سلاحهای جنگی و لباسها و زین و برگها و پرچمها و نظایر آن منطبق با دوره های تاریخی قبل از اسلام ایران و همچنین «فراهم ساختن وسیله تفهیم اساسی شاهنشاهی ایران برای جوانان» و ... اشاره کرد.2
جواد بوشهری در سال 1347 عملاً از ریاست شورای مرکزی جشنهای 2500 ساله کنار گذاشته شد و به جای وی اسدالله علم وزیر دربار منصوب شد. هر چند که جواد بوشهری به لحاظ ظاهری و تشریفاتی مقامش را حفظ کرد ولی در عمل اسدالله علم عهده دار کارها شد. علم در نوشته های 5 اردیبهشت ماه 1352 خود ضمن اشاره به فوت جواد بوشهری درباره علت عزل وی از ریاست شورای جشنهای 2500 ساله می نویسد:
«سناتور جواد بوشهری فوت کرد. بیچاره مرد طماع و حریص عجیبی بود . ده سال به عنوان رئیس شورای جشنها حقوق گرفت و کاری نکرد تا بالأخره شاهنشاه به من فرمودند کار را انجام دهم و به حمدالله انجام شد...».3
با انتصاب اسدالله علم وزیر دربار به ریاست شورای جشنهای 2500 ساله در حالی که فقط حدود 2 سال دیگر به برگزاری این جشنها باقی بود، تلاشهای متصدیان امر با جنب و جوش بیشتری پیگیری شد و علم برای سرعت بخشیدن هر چه بیشتر به امور و همچنین کنترل و نظارت هر چه بیشتر و مستقیم تر بر روند برنامه های در دست اقدام و پیش بینی شده تعدادی از نزدیکترین دوستان و ابواب جمعی خود را در رأس امور کلیدی و مهم به کار گمارد.
http://www.iichs.orgمنبع : ایرانیان